ကျော်ညိုသွေး

ရုပ္ရွင္ ျဖတ္ပိုင္းမ်ား ပ်ားရည္ပုလင္းေတြကို ေမွာက္မိၾကေတာ႔ ထိုင္ခံုေတြေပၚမွာ လႏွစ္စင္း အလင္းျပိဳင္ခဲ႔တယ္။ အေမွာင္ဆံုးေတြ လင္းလက္လာတဲ႔ အထိေပါ႔။ နံရံေတြေပၚကို လက္ညိွဳးနဲ႔ ထိလိုက္တိုင္း တစ္ဘက္ကို ကၽြံလို႔၀င္ အေမွာင္ဆံုးလင္းေနတဲ႔ မ်က္၀န္းမ်ား ေရေပၚ အရုပ္ထင္ခဲ႔တယ္။ မ်က္စိေရွ႕ ပိတ္ကားေပၚမွာ ကုန္းျမင္႔ ခ်ိဳင္႔၀ွမ္းမ်ားနဲ႔ အဒဗန္းခ်ား ငါတို႔က… အမွန္တရားကို ရန္မမ်ားပဲ ရွာေဖြခဲ႔တယ္။ လွန္ထားတဲ႔ စာမ်က္ႏွာကို အလြတ္ရေအာင္ က်က္မွတ္လို႔ မ်က္မျမင္ပုဏၰားရဲ႕ အသိတစ္၀က္ကို ခဏငွားလို႔ ခ်စ္ေမတၱာကို ဘာသာျပန္ၾကည္႔ေတာ႔ ေရာင္စံု ပူေဖာင္းေတြ မိုးေပၚပ်ံသြား။ ရင္ခုန္ဂီတ ကိုဘာသာျပန္ၾကည္႔ေတာ႔ မ်က္ႏွာေပၚတိုက္ခတ္တဲ႔ ေလေျပညွင္းေတြၾကား ပ်ားရည္ပုလင္းေတြ ေမွာက္မိၾကတာေပါ႔ကြယ္။ ေက်ာ္ညိဳေသြး

လွည္းတန္းဘာဂါ အခ်ဉ္ေပါက္ေနတဲ႔ ေလေတြ ရွဴရိႈက္ေနရတယ္ ႏွာေခါင္းေတြ က်ိန္းေနၾကေပါ႔။ လိုက္ရန္းနား နဲ႔ ေအးစိုး နဲ႔ အဲဒီမွာ စ ေတြ႕ တာပဲ။ စီးပြားေရး ၊ စီးပြားစီမံ ၊ ဥပေဒ ၊ သမိုင္း ၊ ပထ၀ီ ၊ ျမန္မာစာ အေရွ႕တိုင္းဘာသာ ၊ စိတ္ပညာ။ မိုဘိုင္းဖုန္းေတြက ဒုကၡကို သီခ်င္းဆို သြားရည္စာေတြက ေလွ်ာက္လမ္းကို စၾကၤန္ခတ္ အနာဂတ္ကို ေဂ်ာ္ဒါးႏိုး ဖိနပ္စီးလို႔ ေလွ်ာက္လွမ္းၾကေပါ႔။ တစ္ဘက္ကို တီလားဘီးရား ငါးရာစီနဲ႔ ခ်ိန္းထားတဲ႔ အစားအစာေတြ ထ ထခုန္တယ္။ စီးကရက္ေညွာ္ေတြလည္း ေရမုန္႔ နဲ႔ မုန္႔လင္မယား ေညွာ္ေတြထဲ ေခ်ာ္လဲ ေရာထိုင္ ေစ်းဘက္လမ္းတေၾကာမွာ ညခင္းဆို လူေတြ အိုင္တယ္။ ပိုက္ဆံေတြ အကိုင္ၾကမ္းတဲ႔ စပါယ္ရာ နဲ႔ ဘယ္ , ညာ ေတြ လမ္းျဖတ္ကူးတဲ႔ ခဏတာ ဘ၀မွာ ကားတန္းၾကီး က လမ္းေပၚမွာ အိပ္ငိုက္ဖူးတာပဲ ေဘဘီမိုင္လို ၀တ္ထားတဲ႔ ေရွာ္တီေလးရယ္ ေနာ႔ ။ ေက်ာ္ညိဳေသြး

ေက်ာ္ၾကားမႈ နဲ႔ အေဆာင္ အေယာင္ ဘ၀မွာ စာမ်က္ႏွာ တစ္မ်က္ႏွာစာေလာက္ ပိုင္ဆိုင္ခြင္႔ ရဖို႔အေရး သင္ဘယ္ေလာက္ ေခၽြးထြက္ခဲ႔သလဲ။ ဟုတ္ကဲ႔ ။ ဂ်ာနယ္စာမ်က္ႏွာေတြေပၚမွာေတာ႔ အဲဒီ စာမ်က္ႏွာ ေတြအတြက္ သတ္မွတ္ထားတဲ႔ ေစ်းႏႈန္းေတြ ရွိပါတယ္။ ေနာက္ျပီးေတာ႔ သတ္မွတ္ထားတဲ႔ နာက်င္ခံစား ျမိဳသိပ္မႈေတြ ရွိပါတယ္။ ဒီဇိုင္နာေတြက သင္႔ရဲ႕ သိမ္ငယ္မႈ ေတြကို ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္လီ ပံုေဖာ္ေပးပါလိမ္႔မယ္။ တခ်ိဳ႕ေသာ စာမ်က္ႏွာေတြမွာ ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕ ခံစားခ်က္ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္း ပါ၀င္ခြင္႔ ရပါလိမ္႔မယ္။ သိပ္ေတာ႔ မေမွ်ာ္လင္႔ပါနဲ႔/ေမွ်ာ္လင္႔ႏိုင္ပါတယ္။ ကံ ၊ စိတ္ ၊ ဥတု ၊ အာဟာရ နဲ႔ လည္း သက္ဆိုင္တယ္။ စား၀တ္ေနေရး ဆိုတာလည္း ပါတယ္။ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ထားတဲ႔ စာမ်က္ႏွာေတြ အတြက္ေတာ႔ သင္႔ရဲ႕ အက်ိဳးအျမတ္ ထက္ ၊ ၀င္ဆန္႔ ႏိုင္မႈ က ပိုမိုပါလိမ္႔မယ္။ ၀င္ေနနဲ႔ ထြက္ေန ၾကားက ထမင္းခ်ိဳင္႔ တစ္လံုးရဲ႕ ရာဇ၀င္ကို သင္သိရွိႏိုင္ပါတယ္။ အခုအခ်ိန္မွာ ဆိုရင္ ေခတ္ေပၚ တကၠႏိုလိုဂ်ီ ေတြဟာ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္နဲ႔ တူလာပါတယ္။ သေရာ္တဲ႔ ကာတြန္း တစ္ကြက္စာေတြဟာ သရီးဒီ တယ္လီေဗးရွင္းန္ေတြနဲ႔ တူလာပါတယ္။ ေပ်ာ္ပြဲစားေတြ နဲ႔ အႏုပညာေဖ်ာ္ေျဖပြဲ ေတြ ဟာ ေျပာင္းျပန္ အခ်ိဳးက်လာေနပါတယ္။ အစီအစဉ္မျပီးဆံုးခင္

သနပ္ခါး Photoshop Painting Created By Kyaw Nyo Thway

စံရတီမိုးျမင္႔ Photoshop Painting္႔ Created By KYAW NYO THWAY

Created By Kyaw Nyo Thway ရတနာေအး by Photoshop Painting

ေမ်ာက္ ေမ်ာက္ဟာ တခြီးခြီးနဲ႔ တခါတေလ ေအာ္တယ္…။ ေမ်ာက္ဟာ ေမ်ာက္ဆိုတဲ႔ အတိုင္းပဲ အေဆာ႔သန္တယ္ ေမ်ာက္ရဲ႕ ပင္ကိုယ္ စရိုက္ကိုက ဂနာမျငိမ္ဘူး ဆိုေတာ႔ ေမ်ာက္ဟာ လူေတြရဲ႕ ၾကားထဲမွာ ေျပာေလ႔ရွိတဲ႔ စကားလိုပဲ ေမ်ာက္ရဲ႕ စိတ္ဟာ အျမဲတမ္းေျပာင္းလဲေနတယ္။ ဒါေၾကာင္႔လည္း လူေတြက “လူ႔ စိတ္နဲ႔ ေမ်ာက္စိတ္နဲ႔ အတူတူပဲ” လို႔ ေျပာတတ္ၾကတာေပါ႔။ ေမ်ာက္ရဲ႕စိတ္ဟာ အျမဲတမ္းေျပာင္းလဲေနတယ္။ အခုပဲ ဖီးၾကမ္း ၊ အခုပဲ သီးေမႊး ေမ်ာက္ဟာ အရင္က မိသားစုအသိုက္အျမံဳ ရွိခဲ႔တယ္။ ေလာကဓံရိုက္ခ်က္ေတြ ၾကားထဲမွာပဲ ေမ်ာက္ဟာ ေတာထဲက မိသားစု အသိုက္အျမံဳေလး ပ်က္စီးျပိဳပ်က္ခဲ႔တယ္။ ေမ်ာက္ဟာ ေမ်ာက္မမယ္ အရြယ္မွာပဲ မိသားစုဆိုတာကို သံသယ ျဖစ္ခဲ႔တယ္ “အခ်စ္ဆိုတာ ဘာလဲ ၊ မိသားစု ဆိုတာဘာလဲ ၊ ေႏြးေထြးမႈ ဆိုတာ ဘာလဲ” ေမ်ာက္ရဲ႕ မသိစိတ္ထဲမွာ ေမးခြန္းေတြ ၀ိေရာဓိေတြနဲ႔ ပတ္ခ်ာလည္ေနခဲ႔တယ္။ ေမ်ာက္ေနထိုင္တဲ႔ အဲဒီသစ္ပင္ ျမင္႔ျမင္႔ေတြ ရွိတဲ႔ ေတာကေန သင္းကြဲ ေသာင္တင္ေနတဲ႔ ေမ်ာက္ကို  ဘ၀တစ္ဆစ္ခ်ိဳး ေျပာင္းလဲ ေစတဲ႔ ကိစၥ တစ္ခု ေပၚလာတယ္။ အဲဒါကေတာ႔ ေမ်ာက္ရဲ႕ ေဆြမ်ိဳးေတာ္စပ္သူ တစ္ဦးဟာ ေမ်ာက္ရြာကေလးကေန ေမ်ာက္ေတြ သိပ္မ်ားတဲ႔ ေမ်ာက္ျမိဳ႕ကို ေခၚေဆာင္သြားလို႔ ေမ်ာ

ေက်းဇူးမွတ္တမ္း ပထမဦးဆံုးအေနနဲ႔… ျပည္ျမိဳ႕ကို ခရီးသြားတုန္းက အေ၀းေျပးကားၾကီးကို စီးခဲ႔ဖူးတာ အမွတ္တရပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္႔ေမြးေန႔မွာ ပီဇာ၀ယ္ေကၽြးဖို႔ ေျပာခဲ႔တဲ႔ သူငယ္ခ်င္းမေလး ၀ါ၀ါျဖဴေၾကာင္႔ ပီဇာ စားခဲ႔ဖူးတာ အမွတ္တရပါပဲ။ ျမိဳ႕လယ္ေခါင္လမ္းေလွ်ာက္ေနရင္းက နာမည္ၾကီး ကဗ်ာဆရာရဲ႕ အသစ္စက္စက္ လံုးခ်င္း၀ထၳဳေၾကာ္ျငာကို ေငးေမာဖူးတာ အမွတ္တရပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ…သိမ္ငယ္တတ္ခဲ႔လို႔ စင္ျမင္႔ ေဖ်ာ္ေျဖပြဲေတြထဲ စီးေမ်ာလို႔ မရႏိုင္ခဲ႔ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ယံုၾကည္မႈ မဲ႔ခဲ႔လို႔ ဂီတပြဲေတာ္ေတြကို ေက်ာ္လို႔ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္နဲ႔ အက်ဉ္းခ်ခဲ႔တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ… ေရမကူးတတ္သလို ၊ ကမ္းစပ္မွာလည္း သြားမထိုင္ခဲ႔ဖူးဘူး။ ျမစ္ေတြေပၚက တံတားၾကီးေတြ ေပၚမွာ လမ္းေလွ်ာက္ဖူးခဲ႔… လမ္းေဘးေလာင္းကစား၀ိုင္းထဲက ပိုက္ဆံေတြလည္း ေငးေမာဖူးခဲ႔… လမ္းေဘးထမင္းဆိုင္ေတြမွာလည္း ျမိန္ယွက္ဖူးခဲ႔… ျမိဳ႕ပတ္ရထားနဲ႔ ဆင္ေျခဖံုး သြားရည္စာကိုလည္း တပ္မက္ဖူးခဲ႔… ေရစိုေနတဲ႔ ဖေယာင္းတိုင္လည္း ျဖစ္ဖူးခဲ႔… အထင္လြဲခံရတဲ႔ ေလျပည္လည္း ျဖစ္ဖူးခဲ႔… ကၽြန္ေတာ္ ယူေဆာင္လာခဲ႔တဲ႔ ထီးကေတာ႔ ေကာင္းကင္ ကို ျဖတ္ေဖါက္ ျမင္ႏိုင္ခဲ႔တယ္။ ပန္းခ်ီဆရာျဖစ္ခ်င္ေတာ႔… ကံၾကမၼာက ပညာေရးနဲ