နံရံ၏ တစ္ဘက္ဆီမွာ

Together ဆိုသည္႔စကားလံုး၏။ ေရွ႕တြင္ you must be done ဆိုသည္႔ စာသားမ်ားေပ်ာက္ေနပါသည္။ အကယ္၍သာ ကၽြန္ေတာ္စိတ္ျပင္းထန္စြာ လိုခ်င္ခဲ႔လွ်င္လိုက္နာရမည္႔ အရာပင္ျဖစ္ပါသည္။ စိတ္နာတဲ႔ အခန္းကို ရိုက္မည္ဆိုလွ်င္ အရက္ခြက္ကို နံရံဆီသို႔ ပစ္ေပါက္လိုက္ပါ။ မႏိုင္၀န္ထမ္း မိသည္႔ ႏွလံုးသားေၾကာင္႔ ခါးနာရသည္ဆိုလွ်င္ ကိုယ္႔ထိုက္ႏွင္႔ ကိုယ္႔ကံဟုမွတ္ပါ။ အသည္းကြဲဒါဏ္ရာသည္ ခါးနာသည္႔ ဒါဏ္လိုပင္ လြယ္လြယ္ႏွင္႔ မေပ်ာက္ႏိုင္ပဲ အခါအခြင္႔သင္႔လွ်င္ ျပန္လည္ေပၚလာတတ္ေသာေၾကာင္႔ ခါးနာျခင္းႏွင္႔ အသည္းကြဲျခင္းမွာ ခပ္ဆင္ဆင္ တူေလသည္။

ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခါမွ သြားမကိုက္ဖူးပါေလ။ သို႔ေသာ္ ႏွစ္စဥ္သြားဆရာ၀န္မ်ား ေပၚထြက္လာလွ်က္ရွိသည္။ ကၽြန္ေတာ္ငယ္စဥ္ကပင္ ငါးမစားေသာ္လည္း ငါးစိမ္းသည္မ်ား ေရာင္းရဆဲ။ အရာရာသည္ သူဟာႏွင္႔သူ အဆင္ေျပေန၏။

ငယ္ငယ္က အမွတ္တရတစ္ခု ရွိဖူးသည္။ အဖိုးအိုက သားသံုးေယာက္ကို မည္သို႔ဆံုးမသနည္းဟုေမးလွ်င္ အဖိုးကိုက သားသံုးေယာက္ကို မည္သို႔ဆံုးမပါသည္ဟုေရးေျဖဖူးပါသည္။ မည္သို႕ပင္ျဖစ္ေစ အရာရာကို လိုက္ေလွ်ာညီေထြျဖစ္ျခင္းသည္ တစ္ခါတစ္ေလတြင္မေကာင္းပါ။

ပန္ကာႏွင္႔ အဲယားကြန္းတို႔သည္ နံရံတြင္ျဖစ္ေစ၊ မ်က္ႏွာက်က္တြင္ျဖစ္ေစ ကပ္လွ်က္ေနၾကရပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္႔လြယ္အိတ္ကေလးထဲတြင္ေတာ႔ ႏွီးယပ္ေတာင္ေလးတစ္ေခ်ာင္း အျမဲပါပါသည္။ ခ်စ္သူ၏ေလေျပစကားမ်ားကို အနီးကပ္ၾကားနာလိုလွပါသည္။ သို႔ေသာ္ကၽြန္ေတာ္႔လြယ္အိတ္ကေလးထဲတြင္ ကၽြန္ေတာ္႔ ယပ္ေတာင္ကေလးအား ကၽြန္ေတာ္႔ခ်စ္သူက အျမဲတမ္းျပံဳးကာ အေဖာ္လုပ္ေပးေနလွ်က္ ရွိေလသည္။

ျဖစ္ခ်င္ေသာဆႏၵမ်ားသည္ တစ္ခါတစ္ေလတြင္ တစ္ေနရာတည္း၌ ေနရာလြဲေနပါသည္။ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ Interviewer တစ္ဦးျဖစ္ခ်င္ေလ႔ရွိျပီး။ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ေတာ႔ Interview ေျဖၾကားသူတစ္ဦးျဖစ္ခ်င္လွပါသည္။ လူတစ္ဦးႏွင္႔တစ္ဦး အစားထိုး၀င္ေရာက္၍ရမည္ဆိုလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္႔ခ်စ္သူေနရာတြင္ ကၽြန္ေတာ္ တခဏမွ်၀င္ေရာက္အစားထိုးၾကည္႔ခ်င္ပါသည္။ သို႔ေသာ္သဘာ၀တရားကို လြန္ဆန္၍မရစေကာင္း။ ထန္းလွ်က္သည္ ထန္းလွ်က္ျဖစ္၍ စုပ္ျပားခ်ိဳခ်ဥ္သည္ စုပ္ျပားခ်ိဳခ်ဥ္သာျဖစ္ပါသည္။

ငယ္ငယ္က ေဘာဂေဗဒဆရာသည္ပံုတိုပတ္စမ်ား အျဖစ္အပ်က္မ်ားကို တည္ကာ စာသင္႔ေလ႔ရွိသည္။ ထို႔အတြက္ေၾကာင္႔ အေျခအေနႏွင္႔ အခ်ိန္အခါကိုလိုက္၍ လူတို႔ဧ။္ၾကိဳက္ႏွစ္သက္မႈ႕ေျပာင္းလဲပံု သေဘာတရားကို ကို အခုထက္ထိ ႏွလံုးသားထဲ၌စြဲထင္က်န္ရစ္ခဲ႔သည္။ ဟန္ထြန္းသီခ်င္းမ်ား ၾကားေသာအခါ ကၽြန္ေတာ္စိတ္မ်က္စိထဲတြင္ မိုးေမွ်ာ္တိုက္ၾကီးမ်ားကို ျမင္ေယာင္မိသည္။ အေႏွာင္အဖြဲ႕ကင္းေသာ ပုထုဇဥ္ဟူ၍ မရွိေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းသေဘာမေပါက္ေသးပါ။

Believe ဆိုသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ ခြင္႔ျပဳမိန္႔တစ္ခုပင္ျဖစ္ေလ၏။ ဤကိစၥတြင္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ ေကာင္းေကာင္း သေဘာေပါက္ပါ၏။ သို႔ေသာ္ အေရာင္မပါေသာေရကို ကၽြန္ေတာ္မေသာက္တတ္ေသးပါ။ Be lie eve ဆိုေသာ စာတန္းကို ကၽြန္ေတာ္႔အကၤ် ီ၏ လက္၀ဲဘက္ အိတ္ကပ္အေပၚေနရာ၌ ေကာင္းေကာင္း ကပ္ထားခ်င္ပါေသးသည္။

ကၽြန္ေတာ္႔၏အေတြးမ်ားမွာ ေဆာက္တည္ရာမရ လြင္႔ေမ်ာ ျပန္႔က်ဲေနပါသည္။ တစ္ခါတစ္ေလတြင္ ကားမွတ္တိုင္၌ ထိုင္၍ေနသည္။ တစ္ခါတစ္ေလတြင္ ဘတ္စ္ကားတစ္စီးေပၚတြင္ လည္းေကာင္း ေကာ္ဖီဆိုင္ တစ္ဆိုင္တြင္ လည္းေကာင္း ေငးေမာေနတတ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ပ်က္ လက္ေလွ်ာ႔ကာ မိုးနတ္မင္းၾကီးကို တိုင္တည္ ငိုေၾကြးေလသည္။ အိမ္အျပန္လမ္းတြင္ ေတာ႔ မိုးနတ္မင္း၏ အမွာစကားမ်ားကို ျပန္လည္ ၾကားေယာင္ မိေလသည္။

If you like the word of “together”, you must be done to get her.




ေက်ာ္ညိဳေသြး