၀မ္းတူးသရီး

ေပါက္ေခါင္းသူက ႏႈတ္ခမ္းမလွဘူး ၊
ေက်ာက္ေျမာင္းသူက အရမ္းမ၀ဘူး
တစ္ေယာက္ေျပာင္းက်ဴမွ စန္းထဖူး။

အရမ္းအလွထူးလည္း နားမလည္ရင္သြား။
ပန္းတမွ်ဖူးလည္း မယားတစ္ကယ္မထင္ထား။
အလြမ္းက ျမဴးလည္း အမွားရယ္ မဆင္အား

ဟင္…အနမ္းရယ္ ျခင္အလားရွိသူနဲ႔ ပ်ိဳ
ရင္…လမ္း၀ယ္ အစဥ္အနားရွိသူနဲ႔ ခ်ိဳ
တမင္ ပန္းဖြယ္အဆင္ အမွားၾကည္႔သူ နဲ႔ ကိုယ္။

အျမဲကို တစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳးေလ
အသည္းဆို ေခါက္ရိုးေၾက။

မိန္းမ ေနာက္ပိုးေတြ လည္း ရွိခဲ႔
ထိန္းမရ ႏွစ္ေယာက္ၾကိဳးေတြလည္း ျငိခဲ႔။

ဟဟ….ရွိခဲ႔တဲ႔ အစကေတာ႔ သင္းတုိ႔က မူယာမာယာနဲ႔ အတင္းရႈိက္ရိႈက္ငို အဟတ္!
ဘ၀က မလွပေတာ႔ အလ်ဥ္းရို႕ၾက ကလူအထာ ငါကပဲ အတင္းလိုက္ၾကိဳက္သလို.. Fuck !

အို…အေျခႊအရံေတြက တအားမ်ားစဥ္
ခ်ိဳေန - သံေ၀ဂစကား မၾကားခ်င္။
အမ်ားအျမင္မွာ က်ားအသြင္ပမာ ေပၚလည္း။
ျခားခ်င္စရာ အမ်ားက်ဉ္စရာ ေက်ာ္လည္း။
ထားခင္ကညာ အနားပင္သာ ေပ်ာ္ဆဲ။

အို..အရႈပ္အပြၾကားမွာ
မလို အႏုတ္က မွားကာ
အပိုအလုပ္ကမ်ား။

အလုိ…ဗုဒၶ ဘုရား ဆီဆုေျခြ
ပ်ိဳတရုတ္မ အနားအတည္ ျပဳေလ
ဘယ္လိုလုပ္မွ မျခားျပီ ခု အေျခ။

ေက်ာ္ညိဳေသြး

Comments

Anonymous said…
ဟိဟိ.. ကာရန္ေတြက လန္ထြက္စ္ေနတာပဲ..

Popular posts from this blog

ညီမေလးႏွင္႔ ကၽြန္ေတာ္

ကၽြန္ေတာ္ အႏွစ္သက္ဆံုးကဗ်ာ

က်ဴပင္စု က ဆရာေလး