ကျော်ညိုသွေး

ခ်က္က်လက္က် ေျပာခ်င္တာေတြ ေပ်ာက္ေန ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ထိုင္ဖတ္ေနတုန္း ကြန္ျပဴတာရဲ႕ ေထာင္႔က Avira Antivirus Auto Update Notification ေလးတက္လာတယ္။ ဒီေန႔အတြက္ Update လုပ္မလားေပါ႔။ OK နဲ႔ Later မွာ Later ကို ကိုယ္ႏွိပ္လိုက္တယ္ ။ ေသခ်ာတယ္ ဒီေန႔ အတြက္ကေတာ႔ ေနာက္ထပ္ ေပၚလာလည္း Later ကိုပဲ ႏွိပ္မိဦးမွာပဲ ။ အခုေတာ႔ ကိုယ္ေတြးေနတယ္။ ကိုယ္ Later လုပ္ရတဲ႔ အေၾကာင္းအရင္းကို ေပါ႔။ အေၾကာင္းအရင္း တစ္ခုပဲရွိတယ္။ လုပ္ေနၾကမို႔လို႔ပဲ ။ အခါတိုင္းဆို Auto Update ကို လုပ္ခ်င္မွလည္း လုပ္တာ။ စိတ္လိုလက္ရ ရွိခ်ိန္မွာ လုပ္တယ္။ သတိေမ႔ / စိတ္မပါ ခဲ႔ရင္ အခုလို Later ဆိုျပီး ေလွ်ာ္ပစ္လိုက္တာပဲ ။ မလုပ္တာ ေသခ်ာတယ္။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ေပါ႔ပါးဖို႔ ကိုယ္႔အနားက တစ္စံုတစ္ရာကို ေတာင္ ေလွ်ာ္တတ္ခဲ႔တယ္။ Auto Update Notification ေလးကို Ok လုပ္လိုက္ရတာ ဘာမ်ား ပင္ပန္း လို႔တုန္း ကိုယ္ေတြးၾကည္႔တယ္။ စက္က သူ႔ဘာသာ လုပ္သြားမယ္႔ အရာ ကိုယ္႔အတြက္ ပင္ပန္းတာ တစ္ခုမွမရွိ။ ကိုယ္႔ ေလွ်ာ္တတ္တဲ႔ အက်င္႔ေတြ ပတ္၀န္းက်င္ကို ပစ္ေပါက္ေနမိ။ ေသခ်ာတယ္ ကိုယ္တစ္ခုခုျဖစ္ေနမိျပီထင္တာပဲ။ ေနာက္ထပ္ ျဖစ္လာမယ္႔ အက်ိဳးဆက္ေတြ ေတြးၾကည္႔ေတာ႔ ပိုမို စိတ္ေလးလံတယ္။ ေတာ္ျပီ မစဥ္း...

က်ဴပင္စု က ဆရာေလး ၁၉၈၀ ခုႏွစ္ ေလာက္ကေပါ႔…. က်ဴပင္စု ေက်းရြာက အေရးၾကီးတဲ႔လူေတြထဲမွာ ဆရာေလး ကိုၾကည္ႏိုင္ တစ္ေယာက္ အပါအ၀င္။ ျမိဳ႕အေခၚအရဆို ဗြီအိုင္ပီေပါ႔။ နာမည္နဲ႔ လူနဲ႔ ကေတာ႔ တစ္စက္မွမလိုက္။ သူ႔ၾကည္႔လိုက္ရင္ အျမဲမႈန္ကုပ္ကုပ္ ၊ မႈန္ေတေတ ၾကည္ၾကည္လင္လင္ ဘယ္ေတာ႔မွမရွိ။ ဆရာေလး ကိုၾကည္ႏိုင္က ေဟာဒီ က်ဴပင္စု ေက်းရြာေလးမွာ ေက်ာင္းအုပ္ကေလးေပါ႔။ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာပီပီ ေက်ာင္းခန္းထဲမွာ ေတာ႔ မ်က္ႏွာေၾကာက သိပ္တင္းတာ။ ေက်ာင္းသားေတြဆို သူ႔ကို ေၾကာက္မွ ေၾကာက္။ ေၾကာက္သလားမေမးနဲ႔ ။ ေက်ာင္းသားေတြ မဟုတ္တာ တစ္ခုခုလုပ္ထားမိျပီဆို ဆရာေလးကိုၾကည္ႏိုင္ရဲ႕ ၾကိမ္လံုးကိုပဲ ၾကည္႔ၾကည္႔ေနရတာ။ ဆရာေလးကိုၾကည္ႏိုင္ရဲ႕ လက္သံေျပာင္ပံုေတြကို ေက်ာင္းသားတိုင္း မခံစားဖူးသူမရွိ၊ စည္းကမ္း စနစ္ၾကီးျပီး ေက်ာင္းသားေတြကို ေသခ်ာထိန္းေက်ာင္း ညႊန္ျပ ေပးတာေၾကာင္႔။ ဆရာေလး ေဟ႔ ဆိုတာနဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြက ျပားျပား၀ပ္ ျငိမ္က်ျပီးသား။ ဒါေၾကာင္႔လည္း ရြာလူၾကီး မိဘေတြက ကေလးေတြ ေလလြင္႔မွာ ၊ စာမက်က္မွာကို မပူရ၊ ေက်ာင္းမွန္မွန္တက္ စာမွန္မွန္ က်က္ဖို႔ကေတာ႔ စိတ္ခ်ရတာေပါ႔…။ မ်က္ႏွာက အျမဲတမ္း မႈန္ေတေနျပီး မ်က္ႏွာေၾကာတင္းတဲ႔ ဆရာေလးကေတာ႔ တစ္ရြာလ...