ကျော်ညိုသွေး

ချောကလက် လှိုဏ်ဂူထဲတွင် ဇာတ်မြုပ်နေထိုင်ရန် ဟမ်ဘာဂါ စိတ်ကူး   လမ်းမပေါ်တွင် ကြွက်များကို တွေ့သဖြင့် ဘတ်စ်ကားပေါ်သို့ အလျင်စလိုတက်လိုက်သည်။ ယခုတော့ မိုးများရွာနေလေပြီ။ ထို့ကြောင့် ဟမ်ဘာဂါလည်း သူဧ။်ထီးကို ဖွင့်၍ဆောင်းသောအခါ ဘတ်စ်ကား လက်ကိုင်တန်းများ နှင့် မလွတ်သဖြင့် ခပ်နိမ့်နိမ့်ဆောင်းမိသည်။ ဝတ်ထားသော ဂျင်းဘောင်းဘီ အနားစ များကို မိုးစက်များ ထိမှန်၍ စိုစွတ်နေလေပြီ။ ယနေ့ည မဖျားစေရန် ဆေးတစ်လုံးသောက်မိသည်။ ညစာ အတွက် ဟမ်ဘာဂါသည် ချိစ်တစ်ထုပ်နှင့် ဟမ်ဘာဂါ တစ်လုံး ကို လှမ်းဝယ်လိုက်သည်။ ဘတ်စ်ကား စပါယ်ရာသည် ဟမ်ဘာဂါ ကို ခပ်တည်တည်နှင့် ကြည့်နေသည်ကို သတိပြုလိုက်သည်။ ဟုတ်သည် မိုးများ တိတ်သွားပြီ။ ထို့ကြောင့် ဖွင့်ထားသော ထီးကို ပိတ်လိုက်သည်။ ကားပေါ်တွင် လူသိပ်မရှိ။ ထို့ကြောင့် နေရာလွတ်တွင် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ ဝိုင်ပုလင်းများ တွေ့သော ကြောင့် ဖောက်၍ သောက်မိသည်။ ဝိုင်ပုလင်း တွင် touch screen နှင့်မို့ အဖုံးဖွင့်ရသည်မှာ လွယ်ကူလှသည်။ အခါတိုင်းဆို ဝိုင်ပုလင်းဖောက်တံ ရှာနေရသည်။ သို့မဟုတ်မူ ပုလင်းခွံဖွင့် သည့် အပြားလေး ကို ဆောင်ထားရသည် ကားပေါ်မှ ပင် မန္တလေးမြို့ကြီးကို လှမ်းမြင်ရသည်။ လမ်းပေါ်တွင် ဆိုင်ကယ်တစ်စီ

ခရီး  လူမှုဝန်းကျင် အသိုင်းအဝိုင်းကနေ ခွင့်ရက်ရှည်ယူလိုက်တယ်။ ချွေးစက်တွေကို အဖော်ပြုလို့ လေပြေတွေ နဲ့ စကားပြောတယ်။ မြေပြန့်ပြန့်မှာ ကလေးတွေ ဝင်စို့တစ်ခါ ထွက်စို့ တစ်လှည့် ဂျင်ပေါက်တမ်း ကစား နေလေရဲ့။ သစ်ရွက်တွေ ကို ကြယ်တွေ လို သဘောထားလို့ ငေးဖြစ်တယ်။ သဲမှုန်တွေ လွင့်လာလိုက်တာ စိတ်ထဲမှာတော့ ဆောင်းရက်တွေ အတိုင်းပဲ ဆံပင်ထဲ လက်ချောင်းတွေထိုးလို့ဖွ ဘယ်ကဗျာမှ အလွတ်မရတော့တဲ့အခါ နေရထိုင်ရတာ ကောင်းလာတယ်။ ကျော်ညိုသွေး

စကားမစပ် အချစ်ကပြောတယ်... ကိုယ်က ဟစ်တလာ လိုပဲတဲ့။  ကိုယ်က ဟစ်တလာ ဆိုတာ နှုတ်ခမ်းမွှေး နဲ့လား ဘာနဲ့လား မသိပါဘူးကွယ်။ သေချာတာကတော့  ဟစ်တလာ လည်း သီချင်းတစ်ပုဒ်တော့ ဆိုဖူးပါလိမ့်မယ်။  ကျော်ညိုသွေး

ရယ်သွမ်းသွေး စတေးတပ်စ် ပျော်မယ်ဆို ကြက်ဥပေါ်မှာ စာရေး လောကကြီး ထဲ လှမ်းပစ်လိုက်စမ်း။ အဲဒီမှာ ပန်းတွေ အသံမြည်အောင် ထပွင့်လာလိမ့်ကလေး။ ကိုယ့် အကြည့်တွေပါတဲ့ ဆပ်ပြာ ရှိတယ်။ ကိုယ့်နှုတ်ခမ်းတွေ ပါတဲ့ ရေမွှေးရှိတယ်။ မင်း ကြက်ဥ ကို မှန်ထဲကတစ်ဆင့်မြင်ရတယ်။ စမတ်ကားလေး တစ်စီးလို။ ကျော်ညိုသွေး

သူငယ္ခ်င္း ၾကည္႔ခဲ႔တဲ႔ ရုပ္ရွင္ ကြန္ဒံုးရွိလားဆိုေတာ႔ "ေျခာက္မိနစ္တစ္ခါ ေၾကာက္လန္႔ေနရတဲ႔ ႏိုင္ငံမွာ ေျခာက္ႏွစ္ေလာက္ေနမွ ေသမယ္႔ ေရာဂါကို ေတြးပူေနတာက ကဗ်ာမဆန္လိုက္တာ" တဲ႔ ။ ေက်ာ္ညိဳေသြး

ဘာဂါ တစ်စချင်းစီ ဆွဲဆွဲထုတ် အဲဒီ အစလေးတွေ နဲ့ တစ်ခုခုလုပ်။ အဲဒီ တစ်ခုချင်းစီ ကို ပြန်ပေါင်း ၊ မော်ဒယ်လ် ထုတ် ။ ကြာတော့လည်း အဲဒီမော်ဒယ်လ် ဟာ အတည်။ ကျော်ညိုသွေး

မျှော့ မိုနာလီဇာ လို လှဖို့  နိုင်းမြစ်ဝှမ်းက ရွံ့စေးတွေ နဲ့  မင်းကို သုတ်လိမ်းပေးချင်။ နိုင်းမြစ်ဝှမ်းမှာ  ဒီရေတွေ  တိုးဖို့ ပဲလိုတယ်။ ဒီရေတွေ ကျမှ  မင်း အလှကို ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ အတင်အဆက်မှာ ခင်းကျင်းပြသ နိုင်မယ်။ အခုတော့ ပန်းကလေးတွေ ကြိုးစား ပွင့်ဦး အင်းဆက်တွေ မှန်မှန် မွေးဖွားနှုန်း မြင့်တက်စေဦး မင်းလည်းပဲ ကြိုးခုန်ကစားနေဦး ကလင် ကလောင် ကလက် ကို ချဉ်ပေါင်ရွက်လို့ ယူဆမယ်ဆိုရင်လည်း ကောင်းရဲ့။ ကျော်ညိုသွေး

နင်သာ နိုင်ငံခြားရေးဝန်ကြီး ဖြစ်ရင်  ငါလေယာဉ်ပျံတွေ တဒီးဒီး ပျံနေတော့မှာပေါ့ စောနန္ဒာခိုင် အန်ဒရူးနီလင်း ကို လည်း ဒီအကြောင်း ပြောပြဖြစ်မယ် မထင်ဘူး။ ပန်းသီးအနီတွေ က တော့ ဘုရားသခင် ဆီမှာ ရိုကျိုးနေတုန်း အခါ။ ဟိုတစ်ခါက ပြောဖူးတဲ့ အိပ်ဆေးတွေ အကြောင်း သီတာ ခုနှတန်လေး လည်း ဘယ် နေရာမှာ ရွှဲရွှဲစိုနေမတုန်း။ တချို့ ကပြောတယ်။ ပုခက်လွှဲရင်း ကဗျာရေးရင် ကဗျာထဲမှာ စမ်းချောင်းလေး တွေ စီးနေသတဲ့။ ငါမသိခဲ့ဘူး မမခိုင်။ မူပိုင်ရှင်ကြီး ဆွဲဖြဲလိုက်တဲ့ ဟိုတုန်းက ကျောက်စာတွေ လည်း မိုးရေထဲမှာ အခါခါ တောက်ပ။ ကိုယ်လုံးပေါ် မှန်တချပ်ဝယ်ပြီး ရင် ဘာမဆို စားကောင်း သောက်ကောင်းပဲ။ နင်လည်း ပဲ ဒီအတွက် ၊ ဒီ မော်ဒယ်လ် ကို သိမှာပဲ။ မှန်ထဲမှာ ပေါ်နေတဲ့ အရိပ်ဟာ မှုန်ဝါးဝါး။ ချောင်းဆိုးပျောက်ဆေးတွေ မှောက်ကျတဲ့ ညဟာ။ နင်ကြုံဖူးတဲ့ ပျားရည်တွေ မှောက်ချ လိုက်တဲ့ ညထက် သာနေမယ်။ လောကကြီးကို အချဉ်ပေါက် ၊ အီမိုကေ ထား ၊ Tablet တွေ သောက်မလို လုပ် ၊ စိတ်ဓါတ်တွေကျ ၊ မျက်ကွင်းတွေညို ၊ ကဗျာဆရာတွေ ကို ဘီယာထဲ ထည့်သောက် ၊ ရင်ညွန့်ပေါ်တဲ့ ချည်သား အင်္ကျ ီလေးတွေ ဝတ် ၊ နင် တစ်ယောက်တည်း ကျောက်ကျောတွေ ကျိုချက် ၊ ကားရန့် စတေးတပ်စ် ဟာ ဖျားနာနေတဲ့ စာရ

Last Generation In Neo Burning Room Must do taking the tablets for modernize bitch. as wanna in tablets. as wanna in D to the Epression. Ah .. crying in Mom Look like a foolish in living tonight. Yes, way of rock in jean blue or blue jean as bitch. as doing scary. as crying. as contemporary. as taking tablets. as crying in rock. D to the pression. reading in Ism to the Bluish to the something scary doing idiot. throwing away cash but loving in certain leaf. loving in depression. believe in depression. throwing away love. getting love from apart of live. dunno what want thee to driving inside. internal song is ding dong but less strings for music. last forever, rapping to anyway, Bu Bu and jordeyar gwan gwan. frightening to open sex box with love but heart beats is pointing forward. scary breathig in and out. scary and dust of mud in gray scenes. green gress is flatten coverd with colorful tablets. sending something wrong thing to do correcty Bitching scenes.

The Victory By Anne Stevenson I thought you were my victory though you cut me like a knife when I brought you out of my body into your life. Tiny antagonist, gory, blue as a bruise. The stains of your cloud of glory bled from my veins. How can you dare, blind thing, blank insect eyes? You barb the air. You sting with bladed cries. Snail. Scary knot of desires. Hungry snarl. Small son. Why do I have to love you? How have you won? ------------------------------------------------------------------------------------------------------------ ေအာင္ျမင္မႈ မင္းဟာ အေမ႔ ေအာင္ျမင္မႈပဲလုိ႔ အေတြးနဲ႔ မင္း သာ အေမ႔ရဲ႕ ဘ၀ ၾကိဳးေတြကို ျဖတ္ေတာက္လိုက္လည္းပဲ အေမ႔ ခႏၶာထဲကေန မင္းဘ၀ထဲ ကို ထုတ္ပို႔ကာ ပြင္႔လန္းေစခဲ႔ျပီ။ ရန္သူေတြ ၾကားက က်ပ္တည္း ေမွာင္မိုက္မႈ အသြင္ ၊ စိတ္ပ်က္စရာေလာင္ကၽြမ္းေနတဲ႔ မ်က္၀န္းနက္ၾကီးေတြ ၾကား အေမ႔ မွာ အေမ႔ရဲ႕ အာရံုေၾကာေတြ ကို လွီးျဖတ္သလို နာက်င္ေမာင္းႏွင္အားနဲ႔ ေအာင္ျမင္ျခင္း တိမ္တိုက္ေတြ ကို ထုဆစ္ခဲ႔ရေပါ႔ သားရယ္။ ဘာကိုမွ မျမင္ႏိုင္အားတဲ႔ သာ

ဆန်းဆန်းပြားပြား ကျန်းမာရေး အဆက်အသွယ်ပြုခလုတ်အစုအဝေးကို အားပြုမျှော်လင့်မိခြင်းမှာ စောင့်ဆိုင်းရန်အတွက်ထားရှိတဲ့သီချင်းဟာ "RunAway"  စံပြုရမယ့်အမှတ်အသားဟာ ဘောလုံးလေးကိုဆော့ကစားနေ ဘားတန်းများကိုကျော်ပြီး ဟိုးအဝေးမှာချယ်ရီကြွေများ။ ခရေကိုခြေနဲ့နင်း ဘတ်စ်ကားလာရာ ကို လည်ပင်းရှည်နေမိ။ ခေါက်ထားတဲ့ရှပ်အင်္ကျ ီလက်ထဲမှာ ဝှက်ထားတဲ့လိပ်စာကို ငါမရောက်ဖူး။ ရတနာခေါင်းဆောင်များ နောက်လိုက်ခွေးတွေနဲ့ တသီကြီး။ ကြောင်က တော့ ခံတွင်း ပျက်နေလို့ ဆက်ရက်က ပဲ တောင်ပံကျိုးပါတော့ကွယ်။ ကျော်ညိုသွေး

မြေပဲဆားလှော်နဲ့ လုပ်တဲ့ စက္ကူ ညတစ်ညအကြောင်းနဲ့ သက်ဆိုင်တာ ကို ညတစ်ညထဲမှာ ရှာ။ ငါတော့ ဒီညဖြစ်ဖြစ် ဟိုည ဖြစ်ဖြစ် ။ ဘယ်ညပဲဖြစ်ဖြစ်ပေါ့။တံဆိပ်ခေါင်းတွေ ရောင်းကောင်းတဲ့ ဈေးဆိုင်တန်းတွေထဲ လျှောက်ကြည့်မိတယ်။ ညီဇံလှ ၊ မင်းပြောတဲ့တရုတ်မ က မြန်မာလို ဟီးရိုးလို့ပြောရင် အင်္ဂလိပ်လို Hero လို့တောင် မပေါင်းတတ်။ ဒီလိုအချိန်မတိုင်ခင် ညဦးပိုင်းပဲ။ အရက်ဆိုင် တစ်ဆိုင်မှာ ထိုင်ပြီး မင်းနဲ့ငါ။ ခွေးတွေက ဟောင်လွန်းတယ် ကွာ။ ရင်တထိတ်ထိတ်နဲ့ သောက်နေရတာ ငါတို့ တွေ့ဆုံခြင်းတွေ ၊ ငါတို့ ငေးမောခြင်းတွေ၊မင်းလည်း ဇာတ်ကောင်မဟုတ်ဘူး ၊ ငါလည်း ဇာတ်ကြောင်းပြောသူမဟုတ်ဘူး။ သွားတဲ့သူက သွားပြီ။ကျန်နေခဲ့ ငါတို့ ကျန်နေခဲ့ ။ မင်းထွက်သွားတဲ့ အရပ်မှာ နတ်ဘုရားတွေ မိန့်မိန့်ကြီးပြုံးနေလိမ့်မယ်။ မင်းခြေထောက်ကို ရိုက်ချိုး ၊ မင်းအိမ်လွမ်းနာလည်း သစ်ရွက်ကလေး ကြွေတာတောင် မစောင့်နိုင်တော့အောင် ဆိုးနေတော့။ ငါတို့ဟာ လူပြိန်းတွေ ၊ ဟိုတစ်ယောက် ဒီတစ်ယောက် ပြန့်ကျဲနေ ၊ ငါတို့ဟာ တံဆိပ်ခေါင်း နောက်ကျော က ကပ်နေတဲ့ကော်တွေ ၊ လူပြိန်းတွေ မြို့ထဲမှာ မရှိသင့်တော့ဘူး။လူပြိန်းတွေ တောပြောင်းသင့်ပြီ။ ဒီမြို့ထဲက ထွက်သွားတော့ ငါဟာ ကျန်ခဲ့ပေါ့။ မင်မုန်းတဲ

The Wave The wave subsides and the wave rises.  The flower withers and the flower blossoms.  There is no end to human wants And human achievements.  Nothing is permanent and nothing is fleeting.  Then for whom shall we cry, For what shall we cry?  Whom shall we invoke With a new thought and new form?  Everything eventually blossoms.  Sri Chinmoy --------------------------------------------------------------------------------------------------- လိႈင္း လိႈင္းဟာနိမ့္ဆင္း လိႈင္းဟာျမင့္တက္ ။ ပန္းဟာညိႈးႏြမ္း ပန္းဟာဖူးပြင့္ ။ လူ႕လိုအင္ေတြနဲ႕လူ႕ေအာင္ျမင္မႈေတြဟာ အဆုံးမရွိ ။ ဘာမွအျမဲမဟုတ္ ဘာမွခဏေလးမဟုတ္ ။ ဆိုေတာ့ဘယ္သူ႕အတြက္ဟစ္ေႂကြးေနၾကမလဲ ဘာ့အတြက္ဟစ္ေႂကြးေနၾကမလဲ ။ အေတြးသစ္ အသြင္သစ္ေတြအတြက္ ဘယ္သူ႕နားအသနားခံေနၾကမလဲ ။ ေနာက္ဆုံးမွာ အရာရာဟာ ဖူးပြင့္ ။ ဟံလင္း ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------- လိႈင္း လိႈင္းဟာ တေရြ႕ ေရြ႕ တြန္႔ေခါက္ျမင္႔တက္လာ။ ေၾကြလြင္႔ပန္းေတြ နဲ႔ လူးလြန္႔သစ္လြင္တဲ႔ပန္းေတြရယ

သူဟာ အျပင္မွာ အရင္က သိသူ တစ္ေယာက္ ရွိလည္း ရွိေနတယ္။  အျမဲတမ္းလည္း ၀ါ ေနတယ္။ ငါတို႔ ဟာ အနီးေလး ငါတို႔ ဟာ ေ၀းလို႔သြား ရွင္သန္ေနေပမယ္႔ ရွင္သန္ေနတယ္ မေသခ်ာ။ ငါတုိ႔ဟာ အရင္အတိုင္း ငါတို႔ဟာ အရင္အတိုင္း မဟုတ္။ သူဟာ အ၀ါ။ ေက်ာ္ညိဳေသြး

ရယ္သြမ္းေသြး စေတးတပ္စ္  ၂ ဟားဟားဟား ငါ႔ဘာသာ မ်က္ရည္ေတြ အေငြ႔ပ်ံ ပစ္လိုက္လုိ႔ နင္႔မိုးရြာက်တာပါကြာ။ နင္႔ ေခါင္မိုးက သြပ္ေတြလန္သြားမွာစိုး ေဟာဒီ လူရႊင္ေတာ္က တေယာမထိုးေတာ႔ပါဘူး။ ေက်ာ္ညိဳေသြး

ခိုင္ ကဖီး ဟာ ေ၀းေ၀းမွာ လြင္႔ေမ်ာ ခ်ည္ထည္ေတြ နဲ႔ နင္နဲ႔ သိပ္လိုက္တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ကိုယ္လည္း ေက်ာက္ေက်ာ ေတြ ကို အိပ္မက္မက္ေနခဲ႔တာ မ်ိဳးရွိတယ္။ တုန္လႈပ္မိေပါ႔။ အား... ဒီညေနခင္းကို ေမာ႔ေသာက္ဖုိ႔ ေျပာင္းဖူး လွလွေတြ အတန္းလိုက္သီးေနတဲ႔ ယာခင္းထဲ ငါေျပး၀င္သြားခ်င္တယ္။ ေလာကၾကီးထဲ က လႈပ္ရွားသံေတြကို သားမင္း တစ္ေကာင္က ရင္ခုန္သံေႏြးေႏြး နဲ႔ ေခ်ာင္းၾကည္႔သလိုမ်ိဳးေပါ႔။ အေရာင္ေတြ နဲ႔ ကိုယ္နဲ႔ လံုးေထြးရစ္ပတ္ ဒီရက္သတၱပတ္ေတာ႔ ကုိယ္ေႏြးေထြးေနဦးေတာ႔မယ္။ ဘ၀ ရဲ႕ တစ္ခုတည္းေသာ အဓိပၸါယ္ ရွာေဖြပံုခ်င္း မတူတာမ်ိဳး နဲ႔ ငါတို႔ ဟာ သစ္ပင္ေတြ ပါပဲ။ ေအာက္စီဂ်င္ကို ရွာေဖြ ေနသူခ်င္းအတူတူ ဟိုက္ဒရိုဂ်င္ေတြ ကို မႈတ္ထုတ္ေနတာလည္း ေျဖးေျဖးေပါ႔။ တစ္ေန႔ေန႔ေတာ႔ မင္းနားလည္ လာလိမ္႔မယ္။ အေရာင္မရွိတဲ႔ ပန္းခ်ီကားခ်ပ္ေတြ အေၾကာင္းေတာ႔. စာလံုးေပါင္း မမွားေစနဲ႔။ အခုတေလာလည္း..ငါ “ဘာစိတ္မွ မရွိပါဘူး” ကို ခဏခဏ ပုတီးစိပ္ေနေလရဲ႕ စိတ္က်န္းမာဖို႔ ဆိပ္ကမ္းက လိႈင္းၾကက္ခြပ္ကေလးေတြ သြား သြားၾကည္႔တယ္။ သမၺာန္ေတြက ဆုိက္ေရာက္လိုက္ ထြက္ခြာသြားလိုက္။ ေက်ာ္ညိဳေသြး

ဗုိလ္က်ားေသနတ္ ကိုယ္ၾကဳိက္တာ ကိုယ္လုပ္ - က်ား ရူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္သူေတြဟာ တကယ္တမ္းရူးဖုိ႔ ၾကံဳလာတဲ႔အခါ မရူးေအာင္ ထြက္ေျပးၾကေလတယ္။ ဒီလိုနဲ႔… ဟိုေန႔က တစ္စံုတစ္ေယာက္ရွိတယ္ ဒီေန႔က် တစ္စံုတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ သစ္ရြက္ေတြ ေၾကြက်ေအာင္လုပ္ျပီးမွ အေျခာက္လွန္းကာ လြမ္းေနေတာ႔မလား သစ္ရြက္ေၾကြေလးေတြ ေၾကြက်တာေတာင္ လြမ္းရတာ သၾကားမပါပဲနဲ႔လြမ္း။ ေကာ္ဖီၾကမ္း ၾကိဳက္သူပံုျပင္ေတြလည္း လြမ္းရတာ ခါး ခါးလြန္းတယ္။ တန္ဖိုးထားစိတ္ကို လုပ္ယူထားရေတာ႔ ဖိတိုက္လြန္းေနရတာလည္း အညစ္အေၾကး မထြက္လာဘူး။ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ ဟုတ္ျပီ။ ဘယ္လိုေျပာရမွန္းေတာင္မသိဘူး။ ကိုယ္တို႔ေျပာေနၾကစကားပဲ။ ေတာေရာက္လိုက္ ေတာင္ေရာက္လိုက္ နဲံ႔ တစ္ခါတစ္ေလလည္း တည္႔တည္႔တိုး ရြတ္လိုက္ရတဲ႔ ဒီအသံ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို ဘာလိုခ်င္ေနမွန္းလည္း မသိ ေအာင္ တညံညံ။ ရုပ္နဲ႔နာမ္ တည္ျမဲေနသ၍ေတာ႔ မလိုခ်င္တာဟာ အျမဲ၀တ္ထားတဲ႔ နားကပ္လည္း မဟုတ္ႏိုင္ဘူး။ ေျပာပါ။ အခုေတာ႔လည္း ဘယ္ေရာက္လို႔ ဘယ္ေပါက္မွန္းမသိ။ နာမည္ေတြ လည္း တစ္သီတတန္း ေတာတန္းေလးလိုလို ၊ ေတာင္တန္းေလးလိုလို ေတာလိုလို ေတာင္လိုလိုမို႔ ေတာထဲ ေတာင္ထဲကလို တစ္ခါတစ္ေလလည္း ကိုယ္႔မွာ မ်က္စိလည္။

ျဖိဳးျဖိဳးခိုင္ကေဖး ညေနမ်ား။ တစ္ေၾကာင္း ကဗ်ာေလးေတြ ေရးမယ္ ေအာက္မွာက တစ္ေၾကာင္း ကြန္မန္႔ေလးေတြ ေရးပါ။ ဘ၀ဟာ ေကြ႔ေကာက္တယ္ ဆိုေပမယ္႔လည္း တစ္ခုတည္း ၊ မ်ဥ္းတစ္ေၾကာင္းတည္း ဘယ္ေလာက္ ေတာင္႔တေန တစ္ခြက္တည္း ေသာ ခ်ိဳေပါ႔က် ဘယ္ေလာက္ ေမႊးေမႊး ဖက္ၾကမ္း တစ္လိပ္ခ်င္း။ တစ္လွမ္းခ်င္းလွမ္း လာခဲ႔ပါ။ သီခ်င္းေတြ တစ္ပုဒ္ ျပီး တစ္ပုဒ္ လက္ဖက္ရည္ အိုးေတြ တစ္အိုးျပီး တစ္အိုး ငါ႔ၾကယ္သီး မင္းတပ္ေပးေတာ႔ ၊ မင္႔ ၾကယ္သီး ငါတပ္ေပး။ ညေနခင္းဟာ စီစဥ္ တင္ဆက္ပံုေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ျဖန္႔ရန္႔ထားတယ္။ ပုဇြန္ဆီေရာင္ေတြ နဲ႔ ထုပ္ပိုးထားတဲ႔ အိပ္တန္းျပန္ငွက္ေတြ ရဲ႕ စင္ျမင္႔ဟာ သခၤတုပတၱိဥာဏ္ ရင္႔သန္စြာနဲ႔ေပါ႔။ နံရံတစ္ဘက္မွာ အလတ္ဆတ္ဆံုး သစ္သီးေလးရွိတယ္ဆိုတာသိတယ္။ အလတ္ဆတ္ဆံုး သစ္သီးေလးက နံရံတစ္ဘက္မွာ ဘယ္လိုမ်က္လံုးမ်ိဳး ေတာက္ပေနမယ္ ဆိုတာ မသိဘူး။ ေက်ာ္ညိဳေသြး

မ်က္လံုးျပဴး မ်က္ဆံျပဴး အဲဒါေပါ႔ မ်က္လံုးျပဴး မ်က္ဆံျပဴး ဆိုတာ။ မ်က္လံုးလည္း ျပဴးတယ္။ ပ်က္ဆံ လည္း ျပဴးတယ္။ ဘယ္ေလာက္ကဗ်ာဆန္လိုက္သလဲ။ မ်က္လံုး နဲ႔ မ်က္ဆံ တစ္ခါတည္း ျပဴးႏိုင္ဖုိ႔ လြယ္မယ္လို႔ ဘယ္သူထင္သလဲ။ မ်က္လံုးျပဴးတဲ႔ အခါ မ်က္ဆံ မျပဴး၊ မ်က္ဆန္ျပဴးတဲ႔ အခါ မ်က္လံုး မျပဴး။ မ်က္လံုး နဲ႔ မ်က္ဆံ တစ္ခါတည္း ျပဴးႏိုင္တဲ႔ အခါ အဲဒီ ရသ ကို ရသကုိးပါးထဲမွာ ဘယ္ေနရာမွာ ကိုယ္စားျပဳခိုင္းမလဲ။ မ်က္လံုး နဲ႔ မ်က္ဆံ တစ္ခါတည္း ျပဴးတဲ႔အခါ အျမင္က်ယ္လာမလား ကမၻာၾကီးကို ပိုျပီး က်ယ္က်ယ္ ျမင္ရမလား ကၽြန္ေတာ္ တို႔ ျပဴးဖူး တဲ႔ မ်က္လံုး နဲ႔ မ်က္ဆံ ကမၻာၾကီး နဲ႔ မဆန္႔ေတာ႔ ။           ။   ေက်ာ္ညိဳေသြး

၂ ရက္နဲ႔ တစ္ပိုင္း ေရွာင္လင္ သိုင္းက်မ္း အထူးထုတ္ အင္တာနက္ ကိုကၽြမ္းက်င္စြာအသံုးျပဳတတ္ျပီး အင္တာနက္မွ တဆင့္ စိတ္၀င္စားတဲ့ လူငယ္ေတြနဲ တိုက္ရိုက္ သယ္ယူ အားသာခ်က္ေတြကေတာ့ ဆိုင္ခန္း ငွားရမ္းဖို႕မလို။ ကိုယ့္ အိမ္မွာေနျပီး တိုက္ရိုက္ဆက္သြယ္ အမ်ိဳးသမီးငယ္တစ္ဦးက Shopping ထြက္ရင္ အခ်ိန္ ေပးရတယ္။ ပရိသတ္နဲ႕မိတ္ဆက္ေပးဖို႕စာမ်က္ႏွာတစ္ခု အရင္ဖန္တီးရပါမယ္။ အဲဒီလိုဖန္တီးတဲ့ေနရာမွာ  ေဖ့စ္ဘုတ္ စာမ်က္ႏွာကိုအသံုးျပဳသူ မ်ားပါတယ္။ Blogger Page မွာတင္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ လူ စိတ္၀င္စားမွဳ နည္းလို႕Facebookကိုေရႊ႕ခဲ့တယ္။ ျပီးေတာ့သိတဲ့သူေတြေရာ၊ မသိတဲ့သူေတြကိုပါ Inviteလုပ္ခဲ့တယ္။ ဓာတ္ပံုရိုက္ျပီးတင္ရပါမယ္။ အေရာင္အေသြး တိတိက်က် စိတ္၀င္စားမွဳကို ရယူႏိုင္ပါတယ္။  Latest Trend ကို နားလည္ရပါမယ္။ စီမံခန္႕ခြဲမွဳ ဆိုင္ရာေတြ  ေနာက္တစ္ခုက ဆံုးရွံဳး နစ္နာႏိုင္ေျခ ကိုလည္း စီမံခန္႕ခြဲႏိုင္ရမွာပါ။ ကိုယ္နဲ႕မသိ၊ မျမင္ဖူးတဲ့ သူေတြ ျဖစ္တဲ့အတြက္ သူ႕နဲ႕ယံုၾကည္မွဳ တည္ေဆာက္ဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္။ ၀န္ေဆာင္မွဳေပးမယ္။ စိတ္၀င္တစား ၀င္ေရာက္ၾကည့္ရွဳဖို႕၊ အဲဒီလူေတြက တဆင့္ မိတ္သစ္ေတြ ရလာ ဖို႕ အေရးၾကီးပါတယ္။ ကိုယ့္ေပ့ခ်္ကုိ Like လ

ဆန္ဖရန္စစၥကိုမွာ ဆန္ဖရန္စစၥကိုမွာ မိုးေတြရြာေနျပီ မို႔ ကိုယ္႔တို႔ သရက္သီးေတြ ကို ထုတ္ေရာင္းလိုက္ၾကရေအာင္လား မင္း ပီဇာ ၾကိဳက္တယ္ဆိုရင္ ငါ႔ပခံုးေတြ အနာခံပါမယ္။ ေနာက္ဆံုးထြက္တဲ႔ ဂ်ာဗားဖုန္းေလး နဲ႔ တုန္းက မင္း က သိပ္လွတာပဲ။ အခုေတာ႔ ေရကန္ထဲမွာ ေရညွိေတြ အမ်ားသားကြယ္ စိုက္ပ်ိဳးထားတဲ႔ ေက်ာက္ေက်ာပန္းေတြေတာင္ မိႈ္င္ေတြလို႔။ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို ၾကမ္းျပင္လို ခံယူေနၾကေပါ႔။ ႏွစ္ကူးခ်ိန္မွာ စပ်စ္သီးေတြ ကို အရက္ေတြ နဲ႔ မပက္လိုက္ပါနဲ႔ ဒီထက္ပို ခ်ိဳမွာ လည္း စိုးတယ္။ အန္ပံု အန္နည္း တတ္ပါတယ္ မင္းက ထို္င္ခံု လက္တန္းေတြေပၚမွာ ပဲ ကိုယ္႔ကဗ်ာ ကို မင္းက တက္ဖိျပန္ျပီ ျပန္ထကြယ္ ျပန္ထကြယ္ ျပန္ထကြယ္ ျပန္ထ ကြယ္ ဟာ ျမန္ျမန္ ျမန္ျမန္ ထ ကဲ...ၾကည္႔ ဂစ္တာ ကို ဘာနဲ႔ ၀င္ေဆာင္႔မိတာမွ မၾကိဳက္ပါဘူးဆို ဒီမွာ ရင္နာရတယ္။ ဘာမွ မျဖစ္တာေတာင္ ပြတ္သပ္ ျပန္လည္ယုယေပးလုိ႔။ ကိုေအာင္ခိုင္ျမတ္ကို ေျပာလိုက္ပါ အေပ်ာ္ေတာင္ အၾကံမခံရ ဆိုလားဘာဆိုလား အဲဒီကဗ်ာကို စီးျပီး အတိတ္ကို ခဏေလာက္ သြားမလို႔ လမ္းၾကံဳရင္ ေျပာလိုက္ပါေလ။ ဒီေန႔ေတာ႔ ဒီေလာက္ပါပဲ မို႔ေရ...။ ငါ႔ကို ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေလာက္ေတာင္ ဂရုမစိုက္ၾကသူေတြကို ရန္ေတြ႕မလို႔ ဆန္ဖရန္စစၥကိုမွာေလ။ ေက်ာ္ညိဳေ

အခ်ဥ္ဖမ္း ခ်င္ရင္ ဘာလုပ္ဖို႔ ေသသပ္ဖုိ႔လိုတယ္ ေပါ႔။ သၾကားလံုး ခိုးစားမယ္ဆိုရင္ သၾကားလံုး ပုလင္းကို ဘယ္လိုထားသလဲ ဆိုတာကေန ပုလင္း အဖံုး အရစ္ကို ဘယ္ႏွစ္ပတ္ လွည္႔ဖြင္႔ ရင္ ရသလဲ ဆိုတာကိုပါ သၾကားလံုး လက္ထဲ မေရာက္ခင္မွာ ေလ႔လာသင္႔တယ္။ ကဗ်ာဆရာ လုပ္မယ္ဆိုရင္ အဲဒါေလးေတြ အရင္ ေလ႔လာပါကြာ။ ေခတ္ျပိဳင္ကဗ်ာဆရာ လုပ္မယ္ဆိုရင္ သၾကားလံုး ခိုးစားနည္း ေလ႔လာျပီးမွ လုပ္ပါ။ဘာလို႔ဆို သၾကားလံုးက ခ်ိဳတယ္ေလ။ အခ်ိဳဓါတ္ေတြက ညီေလး ရဲ႕ လွ်ာ နဲ႔ ပါးစပ္တို႔မွာ ကပ္ျငိ။ အဲဒါေၾကာင္႔ သၾကားလံုး မ်ားမ်ားစားရင္ အခ်ိဳဓါတ္ျပည္႔၀ျပီး တစ္ခုခုက အခ်ဥ္ဆိုရင္ တန္းခနဲ သိမယ္ မဟုတ္လား။တကယ္႔ တကယ္ တကယ္ေတာ႔ ေခတ္ျပိဳင္ ကဗ်ာဆရာ ဆိုတာ အခ်ဥ္မ်ားမ်ား ဖမ္းတတ္ဖို႔လိုတယ္။ ေခတ္ၾကီးထဲက အခ်ဥ္ေတြ ကို ပံုရိပ္ဖမ္းဖမ္းျပီး မွ ကဗ်ာဆိုတာ ျဖစ္ျဖစ္လာတာမဟုတ္လား။ အဲဒီေတာ႔ အခ်ဥ္ကို အာရံုခံ ေကာင္းေအာင္ အခ်ိဳမ်ားမ်ား စားသင္႔တယ္။ သၾကားလံုးေပါ႔။ သၾကားလံုးကိုလည္း ၀ါရင္႔သမၻာရင္႔ ျဖစ္ေအာင္ စားဖို႔က ခိုးစားဖို႔လိုတယ္။ အင္း အတိုခ်ံဳးလို႔ ေျပာရမယ္ ဆိုရင္ေတာ႔ ေခတ္ျပိဳင္ကဗ်ာဆရာ ျဖစ္ဖို႔ သၾကားလံုး မ်ားမ်ား ခိုးစားဖို႔လိုတယ္။ လူဘ၀ ရဲ႕ အဓိပၸါယ္ရွိေအာင္

သူငယ္ခ်င္း သန္းစိုး ႏွင္႔ စကားေျပာျခင္း။ ကၽြန္ေတာ္ ဆယ္တန္းေအာင္ျပီးစ က ကြန္ပ်ဴတာသင္တန္းတက္ျပီး ၊ အဲဒီ သင္တန္းမွာပဲ Training Guide တစ္ေယာက္အျဖစ္ ျပန္ျပီး အလုပ္၀င္ခဲ႔တယ္။ တစ္ေန႔ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သင္တန္းကို အင္ဂ်င္နီယာ အစ္ကိုၾကီး သံုးေယာက္ လာျပီး တက္တယ္။ သူတို႔က အလုပ္ထဲကေန လိုအပ္ခ်က္အရ Auto Cad (အင္ဂ်င္နီယာ ပံုဆြဲ) ကို လာတက္ၾကတာပါ။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ သူတို႔နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကြန္ပ်ဴတာ သင္ေပးသူေတြ ရင္းႏွီးလာခဲ႔ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ကၽြန္ေတာ္က ကဗ်ာေရးသလိုလို အဆင္႔သာရွိေသးတာပါ။ Fashion Image မဂၢဇင္းမွာ "ရည္းစားစကား" ဆိုတဲ႔ ကဗ်ာေလး စျပီး ေဖာ္ျပခံရေတာ႔ ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္ ဟုတ္လွျပီ ထင္တဲ႔ အခ်ိန္ေပါ႔။ မဂၢဇင္းမွာ ကဗ်ာပါလာေတာ႔ အားတက္ျပီး ေနာက္ထပ္ကဗ်ာေတြေရး ၊ ထပ္ပို႔ နဲ႔ တစ္ေယာ္တည္း နဲ႔ အလုပ္ရႈပ္ေနလိုက္တာ။ ေရခ်ိဳးရင္း ကဗ်ာေရးခ်င္စိတ္ေပါက္လာရင္ေတာင္မွ ေရခ်ိဳးရပ္ျပီး ကဗ်ာေရးလို႔ေရး။ သြားေလရာမွာ စာရြက္နဲ႔ ေဘာလ္ပင္ ကို ယူသြားျပီး ေတြး ၊ ေငး ၊ ေရး လုပ္ေနတဲ႔ အခ်ိန္ေပါ႔။ သင္တန္းက အင္ဂ်င္နီယာ အစ္ကိုၾကီးေတြ နဲ႔ တစ္ေန႔ေတာ႔ စကားလက္ဆံု က် ဖို႔ အခ်ိန္ေရာက္လာခဲ႔တယ္။ အဲဒီေန႔က မီးပ်က္ေတာ႔ အတန္းမရွိဘူး