Posts

Showing posts from August, 2009

Blogging or Writing Online and Commenting

We use to blog at our own blogs or on the blogs of Social Networking Websites. And also we might be blog readers. Nevertheless, we have favorite post or blogs in our mine. We use to make comment if I have completed the reading the post of certain bloggers. If we like, use to make comment: song cool, Best! , Your Post is the best for me, thank you for your post or something phrase, etc. Nor, As for me, I use to make advising comment for the post of blogger. Or, I might be made no comment and exit from this blog. Sometime, we might be met the posts those make up misunderstanding, or unmatched with our desires or emotions. If so, you can just exit from the blog. And you can do or continue what you would like to be. Some readers use to comment good commenting in order to close friendly with the blogger if they completed reading the post of him. Some use to do comment like as “I don’t like the post than early posts; I’d like to read another cool post, be try OK?” etc. I also use to do comme...

LOVE

Image
everyone wants the love with colorful happiness. but no one can catch completely. Just Only Some people can find love completely. i make thought that they have just fill in the hole in which love are already remained. As for me, I haven’t found any hole in which love is remaining. Note : i have designed the image with Adobe Photoshop. it's my own creation and not allowed to use anywhere.

InterNOT

အြန္လိုင္းတက္ကာ တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ စကားေျပာမယ္လို႔ စိုင္းျပင္ အင္တာနက္ကေဖး ကိုေရာက္ေတာ႔ ငါတစ္ေယာက္လည္း အထဲကို မဆိုင္း၀င္ ယူဇာနိမ္းပါ႔စ္၀ဒ္ ရိုက္ႏွိပ္ျပီးေတာ႔ ကလစ္တစ္ခ်က္ေပးတယ္ ဆိုင္းအင္ ေကာ္နက္ရွင္ေႏွးေနပါလား ဒီခဏမွာေတာ႔ လိုင္းမ၀င္ ဒီလိုနဲ႔ ေတြ႕ကရာ ေလွ်ာက္ႏွိပ္ ဂိမ္းေဆာ႔ေနရင္း အြန္ မလိုင္းခင္ အင္း… ဂိမ္းေဆာ႔တာလည္းအေတာ္ၾကာျပီ ထိုင္ေနရတာ ေညာင္းညာမိေပါ႔ ငါ႔စိတ္ထဲက ပ်ိဳင္းခ်င္ ကဲ exit ကိုႏွိပ္ ဂိမ္းအျပင္ထြက္ ေတြ႕လိုက္ရတာ ဆိုင္းဂင္းအင္ ဆယ္႔ငါး မိနစ္ေတာင္ရွိျပီ ခုထိလိုင္းမတက္ပါ ငါ႔စိတ္ထဲ က ႏိႈင္းခ်င္ (@$%&^*^&%&^*(*&*@@%$%*&%####&^%^&$%^$) ခဏေနေတာ႔ ျဖစ္ရျပန္ျပီ status က ေကာ္နက္တင္း ျမန္မာျပည္မွ ျဖစ္ေနတာက အင္တာနက္ဟာ အေတာ္ခက္ျခင္း ဒီမီးေလးစိမ္းဖို႔က ၾကာတာ ၾကာတာ အေတာ္နဲ႔မလင္း ဆိုသာဆို အပိုေတြပါကြာ အလြမ္းလည္းမဟုတ္တဲ႔ မေပ်ာ္တဲ႔ သီခ်င္း ေန႔တိုင္းပဲ ေမာ္နီတာေရွ႕မွာ အေတာ္မၾကည္သာ အျပည္႔နဲ႔ stresses ေတြမိ လုပ္လိုက္သမွ် ဘာမွမရေတာ႔ ပ်က္ေနတဲ႔ခႏီၺတရားက ၾကက္ေျခအတိ လုပ္စရာေတြကေတာ႔ အမွ်င္ကိုမျပတ္ ခက္လိုက္တာကြာ ဆက္ေန၏ Internet သံုးတယ္ဆိုတာ ဒီရန္ကုန္မွာေတာ႔ သံုးတာ ဂ်ီေတာ႔ခ္႔ ဒီလိုမွမဟ...

SAVE THE WORLD, LEAVE THE PLASTIC BAGS.

Image

Oh! My Nurse.

Image
i got the original image from www.blackplanet.com and i have redesigned it with Adobe photoshop CS3. နံျပားၾကိဳက္လို႔... ဗိုလ္ခ်ဳပ္နဲ႔ကၽြန္ေတာ္တူမယ္ထင္ခဲ႔တာ..။ အိပ္မက္ကလန္႔ႏိုးမွပဲ.. အဲ႔ဒီ႔သီခ်င္းဟာ ဆိုလို႔မရမွန္းသိရတယ္..။ နီကိုရဲနဲ႔ အျပိဳင္လြဲမယ္႔ကၽြန္ေတာ္...။ ေက်ာ္ညိဳေသြး

မရိုးသားတဲ႔ငါ႔ကဗ်ာ

ေရာ႔…ဒီမွာ မရိုးသားတဲ႔ ငါ႔စာ ေဟ႔…ေဟာ႔ဒီမွာ မရိုးသားတဲ႔ ငါ႔ကဗ်ာ ငါ႔ကိုယ္ငါ…ဟန္တစ္လံုးပန္တစ္လံုးနဲ႔ ပန္ကန္လံုးေလာက္ မာနထားတတ္ရံုနဲ႔ ငါ႔ကိုယ္ငါ ကဗ်ာဆရာလို႔ ကင္ပြန္းတပ္ခဲ႔တာ။ “အ ” ျပီး “ႏု” ေနလို႔ “ပညာ” ေပးခံလိုက္ရတာမ်ား ငါက ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္ “အႏုပညာသမား” တဲ႔ ငါ႔…ငါ..ငါ ဟားစရာ။ ေရာ႔…ဒီမွာ ငါ႔ မရိုးသားတဲ႔ကဗ်ာ ခိုးထားတဲ႔ ဒါဏ္ရာနဲ႔ အခ်ိဳးမ်ားတဲ႔ ဟန္တစ္ရာနဲ႔ အဖိုးထားခဲ႔ ကန္ရာလည္း ညိႈးသြားခဲ႔ ျပန္တာပဲ။ ကဗ်ာ…ကဗ်ာဆိုျပီး… ငါက အဖာတစ္ရာနဲ႔ ကဗ်ာေတြပဲထုတ္ ဟိုအစုတ္ ဒီအစုတ္ကို ဟိုခ်ဳပ္ ဒီခ်ဳပ္နဲ႔ ဟိုလုပ္ ဒီလုပ္လုပ္လိုက္တာ ငါ႔ကဗ်ာျဖစ္တယ္။ ပုပ္ပြေနတဲ႔ သစ္သီးေပါ႔ ငါ႔ကဗ်ာက အဆီအႏွစ္ေတြမ်ားလြန္းေတာ႔ ဆီးခ်ိဳျဖစ္… ေသြးခ်ိဳျဖစ္ ေနတဲ႔ ငါ႔ကဗ်ာ။ လတ္မွမလတ္ဆတ္ပဲ တြဲမိတြဲရာ ဆြဲမိဆြဲရာ ကဗ်ာကို အကၤ် ီခ်ဳပ္၀တ္မိပါတယ္ ဆားမပါတဲ႔ ဟင္းတစ္ခြက္။ ေက်ာ္ညိဳေသြး