မရိုးသားတဲ႔ငါ႔ကဗ်ာ

ေရာ႔…ဒီမွာ
မရိုးသားတဲ႔ ငါ႔စာ
ေဟ႔…ေဟာ႔ဒီမွာ
မရိုးသားတဲ႔ ငါ႔ကဗ်ာ
ငါ႔ကိုယ္ငါ…ဟန္တစ္လံုးပန္တစ္လံုးနဲ႔
ပန္ကန္လံုးေလာက္ မာနထားတတ္ရံုနဲ႔
ငါ႔ကိုယ္ငါ ကဗ်ာဆရာလို႔ ကင္ပြန္းတပ္ခဲ႔တာ။

“အ ” ျပီး “ႏု” ေနလို႔
“ပညာ” ေပးခံလိုက္ရတာမ်ား
ငါက ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္
“အႏုပညာသမား” တဲ႔
ငါ႔…ငါ..ငါ ဟားစရာ။

ေရာ႔…ဒီမွာ
ငါ႔ မရိုးသားတဲ႔ကဗ်ာ
ခိုးထားတဲ႔ ဒါဏ္ရာနဲ႔
အခ်ိဳးမ်ားတဲ႔ ဟန္တစ္ရာနဲ႔
အဖိုးထားခဲ႔ ကန္ရာလည္း
ညိႈးသြားခဲ႔ ျပန္တာပဲ။

ကဗ်ာ…ကဗ်ာဆိုျပီး…
ငါက အဖာတစ္ရာနဲ႔
ကဗ်ာေတြပဲထုတ္
ဟိုအစုတ္ ဒီအစုတ္ကို
ဟိုခ်ဳပ္ ဒီခ်ဳပ္နဲ႔
ဟိုလုပ္ ဒီလုပ္လုပ္လိုက္တာ
ငါ႔ကဗ်ာျဖစ္တယ္။

ပုပ္ပြေနတဲ႔ သစ္သီးေပါ႔ ငါ႔ကဗ်ာက
အဆီအႏွစ္ေတြမ်ားလြန္းေတာ႔
ဆီးခ်ိဳျဖစ္…
ေသြးခ်ိဳျဖစ္ ေနတဲ႔ ငါ႔ကဗ်ာ။
လတ္မွမလတ္ဆတ္ပဲ
တြဲမိတြဲရာ ဆြဲမိဆြဲရာ
ကဗ်ာကို အကၤ် ီခ်ဳပ္၀တ္မိပါတယ္
ဆားမပါတဲ႔ ဟင္းတစ္ခြက္။



ေက်ာ္ညိဳေသြး