တစ္ခါတုန္းက ဒုကၡ၊ အခုေတာ႔ ဟာသ
ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္(ငယ္ငယ္ဆိုတာ သံုးေလးႏွစ္သား ေက်ာင္းမတက္ခင္အရြယ္)က အျဖစ္အပ်က္ေလးတစ္ခုကို ျပန္ျပီးအမွတ္ရမိပါတယ္။ အဲ႔ဒိတုန္းက ကၽြန္ေတာ္တို႔ မႏၱေလးတိုင္း၊ ေပ်ာ္ဘြယ္ျမိဳ႕မွာ ေနတုန္းကေပါ႔။ အေဖကရန္ကုန္ကို တစ္ႏွစ္ကိုႏွစ္ၾကိမ္ေလာက္ အေၾကာင္းကိစၥတစ္ခုနဲ႔ အျမဲတမ္းသြားရတယ္။ အိမ္မွာ အဘြားရယ္၊ အေမရယ္၊ ကၽြန္ေတာ္ရယ္ပဲက်န္ခဲ႔တာေပါ႔။ ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္က ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္လို႔ေျပာရမယ္။ တစ္ခုခုဆိုေပကပ္ကပ္နဲ႔ ေျပာရဆိုရလည္းက်ပ္တတ္တယ္ ( အခုလည္း အဲ႔ဒိအက်င္႔က နည္းနည္းက်န္ေသးတယ္ထင္႔ပါ႔) ။ တစ္ေန႔ ကၽြန္ေတာ္႔အဘြားက လူၾကီးပီပီ ေနထိုင္မေကာင္းျဖစ္ပါေလေရာ။ ဒါနဲ႔အဘြားက အိမ္ေခါင္းရင္းဘက္ ဘုရားစင္ေရွ႕မွာ အိပ္ေနတယ္။ အေမကလည္း အဘြားကို ေ၀ယ်ာ၀စၥ ကူညီေနတာေပါ႔။ အဘြားအိပ္တဲ႔နားမွာ သြပ္ေသတၱာႏွစ္လံုးကိုထပ္ျပီး ထားတယ္ေလ။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္းခပ္ေဆာ႔ေဆာ႔ဆိုေတာ႔ ဟိုေပၚတက္ ဒီေပၚတက္လုပ္ရင္း ေသတၱာႏွစ္လံုးထပ္ထားတဲ႔အေပၚကေနခုန္ခ်ပါေလေရာ..။ ဒါနဲ႔အေမက "ဟဲ႔ ဘြားဘြားၾကီး ေနမေကာင္းလို႔အိပ္ေနတယ္ မဆူနဲ႔" လို႔ေျပာတာေပါ႔။ ဒါလည္းကၽြန္ေတာ္က မမွတ္ဘူး။ ထပ္ခုန္ခ်တာပဲ။ ဒါနဲ႔အေမကလည္းထပ္ေအာ္ရတာေပါ႔။ ဒါလည္းမရေသးဘူး ေသတၱာေပၚကိုျပန္တက္ ျပီးျပန္ခုန္ခ်တာပဲ။ သံုးခါေ...