သူ…..

ေတြ႔ဆံုျခင္းမ်ားစြာ တြင္ သူႏွင္႔ေတြ႔ဆံုျခင္းသည္ ပေဟဠိဆန္ေသာ ေတြ႔ဆံုမႈ႕ ုတစ္ခုျဖစ္ခဲ႔သည္။ အမွတ္တစ္မဲ႔ တစ္ခုအတြက္ အမွတ္တစ္ရ ျဖစ္ႏိုင္ေသာ အေျခအေနတြင္ သူႏွင္႔ကၽြန္ေတာ္ စတင္ေတြ႔ဆံုခဲ႔သည္။ ေတြ႔ဆံုျခင္းမွာ စနစ္တစ္က်လြဲမွားေနလိမ္႔မည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ ထိုစဥ္ကမသိခဲ႔။ ဟိုးအရင္အတိတ္တြင္ ကၽြန္ေတာ္မမက္ဖူးေသာ အိပ္မက္မ်ားထဲတြင္ သူ ပါ၀င္ခဲ႔သည္။ မထင္မွတ္စြာျဖင္႔ ရင္ခြင္တြင္ ျမည္ခဲ႔ေသာ ေခါင္းေလာင္းသံတို႔သည္ မွာယြင္းစြာ အသံထြက္ခဲ႔ျပီး အဆီအေငၚမတည္႔ေသာ ေ၀ဒနာေတြသာ တည္ခဲ႔သည္။
ပန္းစကားတို႔ျဖင္႔ တစ္ခါတစ္ရံ သူႏူးညံသည္။ ဆူးခက္တို႔ျဖင္႔တူေသာ မာနတရားတို႔ ျဖင္႔ တစ္ခါတစ္ရံ သူ ခက္ထန္သည္။ မွန္ကန္ျခင္းမရွိေသာ္လည္း မွားယြင္းသည္ဟု ေခၚဆိုမရေသာ သူ႔ အတၱအခန္းငယ္တို႔သည္ လင္းလက္လွ်က္ရွိသည္။ အဆိပ္သင္႔ခဲ႔ျပီဟု ကိုယ္႔ကိုယ္ကို မွတ္ယူရင္း မွားယြင္းေသာ စိတၱဇ တို႔ကို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ တိတ္တခိုး၀န္ခံခဲ႔ျပီး၊ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ တိတ္ဆိတ္စြာပင္ ျငင္းပယ္ခဲရျခင္းျဖင္႔ ေ၀ဒနာ ပံုရိပ္တစ္ခ်ိဳ႕ကို ႏွလံုးသား တံခါးနံရံတြင္ ရိုက္ႏွိပ္ခဲ႔ရသည္ကို သူမသိခဲ႔ေျခ။ ခေရကိုေကာက္ရင္း ႏွင္းဆီပန္းကို လြမ္းေနမိေသာ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို မုန္းသည္။ သူသည္ ႏွင္းဆီပန္း တစ္ပြင္႔ဟု ကၽြန္ေတာ္ မွတ္ယူမိပါသည္။ လွပေသာ ပြင္႔ခ်ပ္မ်ားျဖင္႔ လတ္ဆတ္နီေစြးေသာ အေသြးႏွင္႔ စိမ္းလန္းေသာ ပြင္႔ညွာတို႔ျဖင္႔ သူသည္ တင္႔တယ္လွပဧ။္။ သို႔ေသာ္ သူဧ။္ ထက္ျမေသာ ဆူးမ်ား ကို မ၀ံ႔မရဲ႕ျဖစ္မိေသာ အခါ ႏွစ္လႊာရွိေသာ စိတ္သည္ ဟိုတစ္ဖက္ သည္တစ္ဖက္ လြန္ဆြဲကာျဖင္႔ အၾကင္ခက္ ျမင္လွ်က္ႏွင္႔ နာက်င္မိသည္။
သူ….လွပေသာ ပန္းတစ္ပြင္႔ ျဖစ္သည္ကို ခ်စ္ျခင္းမပါေသာ ရိုးသားမႈ႕ ျဖင္႔ ကိုယ္တိုင္ ရိုးသားစြာ အသိအမွတ္ျပဳကာ ႏွလံုးတြင္ထပ္ဟပ္ သံုးသပ္မိသည္။ ကိုယ္႔အတြက္ မျပံဳးတတ္ေသာ သူ႔ကို စိတ္ကူးပန္းခ်ီျဖင္႔ ျပံဳးခိုင္းမိသည္။ သူ႕ကိုျမင္တိုင္း ေကာင္းကင္သည္ ပန္းေရာင္အေသြးသို႔ ေျပာင္းလဲသြား ခဲသည္႔ဟု ထင္မွတ္မိေသာ ကိုယ္႔ မသိစိတ္ဧ။္ ကဗ်ာဆန္ေသာအေတြးကို အသိစိတ္မွေလွာင္ရယ္ ဟားတိုက္လိုက္တိုင္း အရည္ေပ်ာ္ခဲ႔ရေသာ မိုးတိမ္တို႔သည္ ပူေလာင္ခါးသက္ဧ။္။ သို႔ေသာ္လည္း အစဥ္လြဲမွားခဲ႔ေသာ ဇတ္ဆရာဧ။္ အပ္လာေသာ ဇတ္ညႊန္းအတိုင္း သူ႔ အတြက္ ဇတ္ရံတစ္ေနရာမွ မထင္မရွား ကကြက္မ်ားျဖင္႔ သာ စည္းခ်က္မွန္ေအာင္ ၾကိဳးစားေနမိသည္။
ေနာက္ သကၠရာဇ္ေပါင္းမ်ားစြာတိုင္ သူ႔ ဆူးခက္မ်ား ထက္ျမေနေပဦးမည္။ မက္ေမာဖြယ္ ပြင္႔လႊာအံု ျဖင္႔ ကားစြင္႔ေနေသာ သူ႔အလွတြင္ ပ်ားပိတုန္းမ်ား ေဆာက္တည္ရာမဲ႔ခဲ႔ၾကသည္ကို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ သိခဲ႔ပါဧ။္ ။ သိသိလွ်က္ႏွင္႔ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို ဇြတ္မွိတ္လိမ္ညာေနခဲ႔ ရသျဖင္႔ ကိုယ္တိုင္ေရးကဗ်ာမ်ား ခါးသက္ခဲ႔ရျခင္းကို ယခုအခ်ိန္ထိ ျပင္ဆင္၍မရေသး။
ငယ္စဥ္က ႏွင္းဆီပန္းပြင္႔ေလးမ်ားကို တစ္လႊာျခင္း ေျခြခဲ႔ေသာ ကိုယ္႕ကို ယခုအခါ တြင္ ႏွင္းဆီပန္းကေလးက ေျခြျခင္း ခံေနရသည္ကို ေတြးမိေသာအခါ အေသအခ်ာျပံဳးမိသည္။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ ကၽြန္ေတာ္ေက်နပ္မိသည္။ သူဧ။္ နားေပါက္မွ တြဲလဲြခိုေနေသာ နားသံသီးေလးမ်ားဧ။္ လႈပ္ခါမႈ႔မ်ိဳးျဖင္႔ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ လႈပ္ရမ္းလာေသာ ႏွလံုးသားမွ ကဗ်ာတို႔ ပလံုစီကာ ေပၚထြက္လာတိုင္း သူက်န္းမာဖို႕ ကၽြန္ေတာ္ ေဆးေသာက္မိေလသည္။


ေက်ာ္ညိဳေသြး