မွားတဲ႔ဘက္မွာ



ဟန္ေဆာင္မႈ႕ေတြနဲ႔ ငါႏွစ္ပါးသြားလန္းရေတာ႔
အမွန္ေအာင္ သမႈ႕ေတြနဲ႔ ျမန္မာစာ/စကားလည္း ကၽြမ္းလွတယ္။


အရမ္းလွတယ္ကို အေကြ႕အ၀ိုက္ေတြ အေရာင္စံုလင္းလို႔
၀မ္း၀မယ္ဆို ေမ႔လိုက္ေလ ေမာင္ထံုျခင္းတို႔။


အကုန္အရွင္းေပ်ာက္ သီလနဲ႕ ဒီဘ၀လည္း ဒိဌိ
စုန္ဆင္းမေၾကာက္ ဗီဇရဲ႕ ျဖည္သမွ်လည္း အိတ္အျပည္႔။


စိတ္၏အင္အားေတြကို မာယာေတြနဲ႔ျခံဳလႊမ္း
အတိတ္၏အယဉ္ တရားေတြကို ခါ ကာေလပဲ ကုန္စမ္း။


ဂုဏ္အတန္းေတြကို လွမ္းကိုင္ဖို႔
ယံုတမ္းေတြကို ဖမ္းကိုင္လို႔။


အသစ္ကမၻာပန္းတိုင္ကို အေရာက္သြားဖို႔
ေမတၱာပန္းခိုင္ကို ေဖ်ာက္ထားလို႕။



ေက်ာ္ညိဳေသြး



(ေန႔စဥ္ဘ၀မွာ အစစ္ေတြကိုေပးလည္း အတုေတြပဲျပန္ရခ်င္ရတာ။ အစစ္ကိုေပးလည္း ယံုရဲတဲ႕သူနည္းတာ၊ ကိုယ္႔ဘက္က ေစတနာေတြ တစ္ခါတစ္ေလက်ေ၀ဒနာေတြျဖစ္တတ္တာ။ ဟန္ေဆာင္ေနၾကတဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္မွာ တစ္ခါတစ္ေလ ရွင္သန္ရတဲ႔အခါ ကိုယ္ပါကူးစက္ျပီး ဟန္ေဆာင္မႈ႕ေတြနဲ႔အသားက်ျဖစ္ခဲ႔တာေတြကို ေတြးမိတာေတြ နဲ႔ ကိုယ္႔အတြက္၊ ကိုယ္႔အတၱအတြက္ဆို ဘာကိုမွငဲ႕မၾကည္႔ပဲ လုပ္တတ္တဲ႔ လူေတြနဲ႔ ေပါင္းမိျပီး မွားတဲ႔ဘက္မွာေရာက္ေနမိတဲ႔ အျဖစ္ေတြအေၾကာင္းကို ေတြးမိလို႔ေရးလိုက္မိတာပါ။)

Comments

အင္း။ ဟုတ္ပ။ ဟန္ေဆာင္မွဳေတြနဲ ့အသားက်သြားၾကာေတာ့ ဟန္ေဆာင္မွဳနည္းတဲ့သူေတြက တခါတခါ အျပင္ဘက္ေရာက္သြားေရာ။
အနမ္း said…
အဓိပၸါယ္ရွိၿပီးေလးနက္တဲ့ကဗ်ာေလးမို ့သေဘာက်မိ တယ္။ အမွားရွိရင္အမွန္ျပင္ႏိုင္ပါတယ္။ အမွန္
ကိုေတာ့ ဘယ္အရာမွမလႊမ္းမိုးႏိုင္ပါဘူး။ ကိုယ့္သီလသာ ကိုယ္လံုဖို ့အေရးႀကီးတာပါပဲ။ အဆင္ေျပေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။
အိမ္ said…
အမွန္ပဲဗ်ာ... ကဗ်ာေကာင္းေလးတပုဒ္ပါပဲ။ ဖတ္ရူခံစားသြားပါတယ္ဗ်ား..။
မွန္လိုက္ေလ။

Popular posts from this blog

ကၽြန္ေတာ္ အႏွစ္သက္ဆံုးကဗ်ာ

ညီမေလးႏွင္႔ ကၽြန္ေတာ္

က်ဴပင္စု က ဆရာေလး