ကျော်ညိုသွေး

ျပီးခဲ႔ႏွစ္မွာ အေျပာင္းအလဲေတြေတာ္ေတာ္မ်ားခဲ႔တယ္လို႔ ေျပာေတာ႔ ငါထက္မ်ားေျပာင္းလဲဦးမလား လို႔ သူငယ္ခ်င္းကေျပာတယ္.. တစ္ခါတစ္ရံလမ္းမွာေတြ႕ရင္ေတာင္ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ႏႈတ္မဆက္ျဖစ္ဘူး။ မင္းဘာေတြမ်ား အလုပ္ရႈပ္ေနလဲဟင္ ငါေရာဘာေတြမ်ား အလုပ္ရႈပ္ေနလဲ ငါတို႔ရင္ခုန္ခဲ႔တာေတြ အခုေတာ႔ ဒီအတိုင္းပစ္ထားလိုက္ရတယ္။ သယ္ပိုးလာလိုက္ ခဏျပန္ခ်ထားခဲ႔လိုက္နဲ႔ ငါတို႔လာရာလမ္းတစ္ေလွွ်ာက္မွာ ဒီလို.. ဒီလို ရႈပ္ပြက်န္ေနခဲ႔။ မင္းကေတာ႔မသိဘူး ငါ႔ရင္ဘတ္ေပၚ ပူးကေလးက ျဖတ္ေျပးသြားလိုက္ ခ်ယ္ရီပင္ေတြက ေပါက္ေရာက္ျပီး ေသဆံုးသြားလိုက္ စကား၀ါပင္ေတြက ေပါက္ေရာက္ျပီး ေသဆံုးသြားလိုက္ ဒါေတြက ျပီးပါျပီ။ ျပီးျပီ။ ေနာက္ဆံုးစာတန္းထိုး မတင္မက်နဲ႕ ဇတ္သိမ္သြားခဲ႔တာေတြ ငါ႕ကိုယ္ငါ ဒါရိုက္တာလား ဇတ္ေဆာင္ မင္းသားလား ငါမသိ။ ဖေယာင္တိုင္ မကုန္သေရႊ႕ေတာ႔ ဆက္လက္ ေတာက္ေလာင္ေနၾကရဦးမယ္။ ငါရင္႔က်က္လာတဲ႔တစ္ေန႔ … ပြဲေစ်းတန္းက ခ်ားရဟတ္ေတြေပၚတက္ျပီး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး စီးၾကည္႔ပါဦမယ္။ အခုေတာ႔ စိန္ပန္းေတြပြင္႔ လာတာကို ငါေငးၾကည္႔ရင္း သေဘာက်ေနေလရဲ႕ ဆပ္ျပာပူေဖာင္းကေလးက က ကြဲအက္ဖို႕အခ်ိန္ၾကာလိုက္တာကြယ္။ ေက်ာ္ညိဳေသြး

ေဟာ…ပေလးဂေရာင္း ျမက္ခင္းေတြေပၚမွာ သူေဌးေတြက ေျပးလႊားလို႔ ေဘာကန္ ေၾသာ…ေၾကးအေပါင္း တြက္ရင္းေလ ေခၚကာ အေတြးေတြက ေစ်းကစားလို႔ ေဇာထန္ အေသာညံ ကာ အခုညေတာ႔ စပါျပီ ။ ေဘာင္ခတ္ျပီးေတာ႔ ေမာရန္။ ပလိန္း တစ္ခြက္က ႏွစ္ရာ ဒါေပမယ္႔ နည္းနည္းေတာ႔ ျခင္ကိုက္တယ္။ ရြန္ေနး ဂိုးသြင္းျပီးေတာ႔ ဒူးေထာက္ျပီး ေလွ်ာ တိုက္လိုက္တာ ျမင္လိုက္တယ္။ အသံုးမက်တဲ႔ေကာင္ ဆဲဆိုျပီး မဲလို႔လည္း ျခင္္ရိုက္တယ္။ ႏွစ္က်ပ္ကြက္အသံုးေတြ နဲ႔ တစ္ကမၻာလံုးမွာက ျငင္းျငင္းခုန္ခုန္ ႏ်ဴကလီးယား တစ္ရပ္ကြက္လံုးေလ လည္း ဆယ္ျပား ဆယ္႔ငါးျပား ထပ္ေနတဲ႔ TV ေရွ႕က လူၾကီးမ်ား သူေဌးတစ္ေယာက္ ကန္လိုက္တဲ႔ ေဘာလံုးေၾကာင္႔ တစ္ရက္ကြက္လံုးလည္း နား ဆူျပီးသြား ဒီအခ်ိန္ဆို ေခြးေတြကလည္း ဘာရယ္ ညာရယ္ မသိ လႊတ္ အူ..ျပီးသား။ အျပတ္ကြယ္႔ ရႈံးေလရဲ႕ မနက္လင္းေတာ႔ ဒိုင္ကိုလႈတဲ႔ ဖြတ္ အလႈျပီးသြား။ ေက်ာ္ညိဳေသြး

ငါ႔မွာ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္၊ ေမွ်ာ္လင္႔ျခင္းေတြ သိပ္မ်ားမ်ားစားစားမလိုဘူး။ ငါ႔မွာယံုၾကည္႔ျခင္းေတြ နဲ႔ရူးသြပ္မႈ႕ေတြပဲလိုတယ္။ ငါ႔မွာ စာရြက္ေတြလိုတယ္၊ ေဘာလ္ပင္လိုတယ္။ အတုအေယာင္ခံစားမႈ႕လိုတယ္။ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀နည္းစာအုပ္မလိုဘူး၊ တက္က်မ္းေတြမလိုဘူး။ မက္ေမာစရာ အစိမ္းေရာင္သစ္ရြက္ေတြမလိုဘူး။ လံုေလာက္ရံုသာ အိတ္ကပ္ထဲထည္႔မနက္ျဖန္အတြက္ ေတြးေနဖို႔လည္းမလိုဘူး။ အိမ္လည္းမလိုဘူး။ နာမည္ၾကီးေဟာ္တယ္ က ဧည္႔ၾကိဳေတြရဲ႕ အျပံဳးလည္းမလိုဘူး။ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို သံေယာဇဥ္တြယ္တတ္ရံု။ လက္ရွိအေနအထားအတိုင္းေက်ာင္းပညာေတြ သိပ္တတ္ေနစရာမလိုဘူး ေကာင္းကင္ကိုရဲ႕ကဗ်ာေတြဖတ္တတ္ရံု အနာဂတ္အတြက္စုေစာင္းစရာမလိုဘူး အိပ္မက္ေတြထဲေနသားက်ဖို႔ပဲလိုတယ္ အပတ္စဥ္ခြင္႔ယူဖို႔မလိုဘူး။ လစာတိုးဖို႔မလိုဘူး။ ျမိဳ႕လယ္ေခါင္ လမ္းမေပၚက ကားဂိတ္ေတြထဲ ထိုင္ေငးေန ပုရြက္ဆိတ္ ျပဇာတ္မ်ား။ ငါ႔မွာ နာရီ တစ္လံုးမလိုဘူး။ ေရသန္႔ဗူး ေတြရဲ႕ေစ်းႏႈန္းသိဖို႔မလိုဘူး။ မုတ္ဆိတ္ရိတ္ဓါးနဲ႔ ေမႊးညွပ္ေကာင္းေကာင္းမလို၊တကၠစီငွားတတ္ဖို႔မလို ငါေနတဲ႔ျမိဳ႕မွာ ထိုင္ေကာင္းမယ္႔ အေအးဆိုင္၊ ခ်ဥ္ငံစပ္ လက္သုပ္စံုဆိုင္ သိဖို႔မလို အင္နာဗြန္စီ မွီ၀ဲဖို႔မလို.... ငါ႔ဥယ်ာဥ္ထဲ ငါစိုက္တဲ...

ငယ္ငယ္က ေမာ႔ၾကည္႔ခဲ႔ရတဲ႔ စိန္ပန္းေတြက အခုထိ ေက်ာင္း၀င္းထဲမွာ ရဲရဲေတာက္ပြင္႔လန္းတုန္း သစၥာမပ်က္ ဒီမနက္လည္း ငါ႔လမ္းမေပၚေၾကြက်ေနတဲ႔ အနီေရာင္ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းစိန္ပန္းအေၾကြေတြ ငါနင္းေလွ်ာက္ခဲ႔ စိန္ပန္းေတြက ၀ိုင္ေတြနဲ႔တူတယ္လို႔ငါ႔စိတ္ထဲမွာထင္၊ ငါ႔အသိစိတ္က ၀ိုင္တစ္ခြက္ကိုေမာ႔ေသာက္လိုက္ခ်င္ အစိမ္းေရာင္အရြက္ေတြၾကားထဲမွာအနီေရာင္ပန္းပြင္႔တို႔နဲ႔စိန္ပန္းပင္၊ တစ္ခါတစ္ေလ အေတြးထဲမွာ စိန္ပန္းပင္ေတြေအာက္ ေရာက္ေနတယ္။ ရြက္စိမ္းေတြကိုေမာ႔ၾကည္႔လို႔၊ အပြင္႔အနီေတြကိုေမာ႔ၾကည္႔လို႔ ေႏြေနပူပူမွာ သူ႔တစ္ကိုယ္လံုး အနီေရာင္ေတြထြန္းလင္းလို႔ အစြမ္းကုန္ပြင္႔လန္းၾက ၊  ေၾကြက်သြားတဲ႔အခါ လံုးတီးကိုယ္ဗလာနဲ႔ သူလို သူ႔ကိုယ္မွာလည္း ဗလာ။ ငါ႔အသိစိတ္၊ ငါ႔အျမင္အာရံု၊ ပတ္၀န္းက်င္ တစ္ခြင္တစ္ျပင္လံုး စိန္ပန္းပင္က ရွိသမွ်အကုန္ထုတ္လို႔ ပြင္႔လန္းၾကတယ္ ငါလည္း ရွိသမွ်အကုန္ထုတ္လို႔ တစ္ေနရာ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ပြင္႔လန္းျဖာထြက္ဖူးပါရဲ႕ စိန္ပန္းပင္လို….။ စိန္ပန္းလိုေၾကြခဲ႔ရျပီ ဆိုရင္ေတာင္ တစ္ခ်ိန္က စိန္ပန္းေတြလို ရဲရဲေတာက္ခဲ႔ဖူးတာ ရွိတာေပါ႔။ ေရးမွတ္မထားခ်င္သူက ေရးမွတ္မထား၊ ေရးမွတ္ထားခ်င္သူက ေရးမွတ္ထား ေပလိမ္႔မယ္။ အမွန္တရားတစ္ခုအတြက္...

ေဟာ…ဟိုသစ္ရြက္ကေလးေတြအလယ္ ေျပာမလို… ခ်စ္အခက္ကေလးေတြရယ္။ ေမာလိုတယ္ ေႏြရယ္ ရက္ေတြမို႔ ေဇာ…ပိုတယ္ မေျပလည္ခက္ေနလို႔။ ဆယ္ရက္မွာ တည္ခဲ႔တဲ႔ အကြယ္အ၀ွက္ေတြကို ထုတ္လုိ႔ ဇယ္ဆက္သလို အဟုတ္ေျပာခ်င္ပါရဲ႕ ေမာခ်င္လာတယ္ ပစ္လွ်က္ေျပးမွာကို။ ခ်စ္ရက္ေလး သာလိုေပမယ္႔ အသစ္မနက္ေလးေတြမွာ ခ်စ္လွ်က္ေဆြးကာ ေ၀းရမလိုလိုနဲ႔ေလ။ အသစ္ထြက္မယ္႔ ေတးေတြဟာ အေဆြးေတြပါဆိုတာ ၾကိဳသိေနသလိုလို။ ေက်ာ္ညိဳေသြး (ဒီကဗ်ာေလး ေရးတုန္းက အေ၀းသင္တကၠသိုလ္ တက္ခဲ႔ရတဲ႔ ေန႔ရက္ေတြကို ျပန္သတိရမိတယ္။ ၀င္ခြင္႔စာအုပ္ထဲမွာ ပါတဲ႔ အေ၀းသင္စီးပြားေရး ဘာသာရပ္ကို ထိပ္ဆံုးက ေရးျပီးတင္ခဲ႔လို႔ အေ၀းသင္တကၠသိုလ္ တက္ခဲ႔ရတာ ေက်နပ္ပါတယ္။)

ဘာေတြလဲ မသိေတာ႔ဘူး မေန႔တုန္းက အက်န္ ေရးလက္စ ဒိိုင္ယာရီ ဒစ္ဂ်စ္တယ္ ကမၻာထဲေမ်ာ…။ အခုည… မင္းဆီမွာရွိတဲ႔ စိတၱဇ ငါ႔ရဲ႕ကဗ်ာထဲေရာ ေမာ႔ေသာက္လိုက္တယ္….။ ကြင္းျပင္က်ယ္က်ယ္ ထဲသြားခ်င္လို႔ ငါအခုအက်ဥ္းက်ေနတဲ႔ စာအုပ္ထဲက ရုန္းထြက္ ငါ႔ကိုရုန္းထြက္မရေအာင္ ဖမ္းဆုပ္ထားတာ ဘာေတြလဲ….။ စကား၀ါေတြေရာ…… သူတို႔လမ္းထိပ္ေရာ….. အျပင္မွာ ေတးစီးရီးေၾကာ္ျငာဗီႏိုင္းခ်ိတ္ထားတဲ႔ ေရွာပင္းေမာ္လ္ ေရာ…… Tamporary ေတြဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား ရင္ဘတ္ထဲ စု၀င္ေနျပီလဲ။ အဖ်ားေတြကို စာရြက္ေပၚ ပစ္ခ်လိုက္တိုင္း အသြင္းေျပာင္း ျပန္ေရာက္လာတယ္။ ေဟာဒီ႔ေႏြကို ခ်ည္ေႏွာင္ထားတာေရာ ဘာေတြလဲ….. ဒီညလည္း ေဟာဒီ႔ ဖေယာင္းတိုင္ ထြန္းမရျပန္ဘူး။ အလွၾကိဳက္ မိန္းကေလးရဲ႕ ငါ႔ကိုမုန္းတဲ႔ ေတးသံ ေခၽြးျပန္ေစေပါ႔။ Blue Berry သီခ်င္းကိုနားေထာင္မိေတာ႔မွ ငါက်ရႈံးရတယ္………..။ ငါ၀တ္ဆင္သင္႔တာ ဘာေတြလဲ? နယ္လြန္စိတ္ကို ၾကယ္တံခြန္အိပ္ေနလို႔ မသိလိုက္ဘူး တိတ္တဆိတ္ျပန္ခဲ႔ရေပါ႔။ ခ်ိပ္ပိတ္ခံထားရတာက ဘာေတြလဲ…….??? ေက်ာ္ညိဳေသြး

ခ်စ္ရတာေကာင္းလား လို႔တစ္ေယာက္ေယာက္က ေမးလာရင္... ေကာင္းတယ္။ ႏွစ္ေယာက္စလံုး အျပန္အလွန္ခ်စ္ျပီး ၾကင္နာမႈ႕ သစၥာရွိမႈ႕ေတြနဲ႔ ထံုမႊမ္းထားရင္။ ကိုယ္ခ်င္းစာ တရားနဲ႔ တစ္ဦးရဲ႕ ႏွလံုးသားကို တစ္ဦးက ခ်ိတ္ဆက္ထားရင္ ခ်ိဳျမိန္တဲ႔ နားလည္မႈ႕နဲ႔ အေပးအယူ မွ်တရင္..။ ခ်စ္သူကိုေပြ႕ထားျပီး ခ်စ္လိုက္တာလုိ႔ ေျပာရတာ ေတာ္ေတာ္အရသာရွိမယ္ထင္တယ္။ ရင္ထဲမွာ အျမဳပ္ေတြထလာမွာ အဲ႔ဒိအျမဳပ္ေတြမ်ားလာရင္ ပူေဖာင္းေလးေတြ ျဖစ္ျပီး ေလထဲမွာ ေမ်ာေနဦးမယ္။ ခ်စ္တတ္တယ္ ဆိုတဲ႔ လူဆိုတာ… ကိုယ္႔ခ်စ္သူျဖစ္လာတဲ႔သူကိုလည္း ေသေသခ်ာခ်ာစံနစ္တက်ခ်စ္ခ်င္တယ္။ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ နဲ႔ လွလွပပေပါ႔ ။ သစၥာတရားကိုသာ နားလည္သင္ၾကားတတ္ေျမာက္ခဲ႔ရင္ ခ်စ္တတ္ဖို႔ဆိုတာ သိပ္လြယ္။ ေလာကၾကီးမွာ ခၽြပ္စြပ္တူတာေတြက သိပ္ရွား ဒါေပမယ္႔… ခ်စ္သူေတြဆိုတာ သူက သူ႔စြမ္းအား ကိုယ္က ကိုယ္႔စြမ္းအား အားႏွစ္ခု ေပါင္းစည္းညီညႊတ္ျခင္းပါ။ တစ္ကယ္ေတာ႔ အခ်စ္ဆိုတာ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေပါ႔။ စကားလံုးေတြနဲ႔ ေရးဖြဲ႕ထားတာေတာ႔ မဟုတ္ဘူး။ ခ်စ္ရတာေကာင္းလား လို႔တစ္ေယာက္ေယာက္က ေမးလာရင္... ေကာင္းတယ္။ ႏွစ္ေယာက္စလံုး အျပန္အလွန္ခ်စ္ျပီး ၾကင္နာမႈ႕ သစၥာရွိမႈ႕ေတြနဲ႔ ထံုမႊမ္းထားရင္။ ေက်ာ္ညိဳေသြး

ေဟာဒီ႔ျပကၡဒိန္ေတြၾကားထဲမွာပဲ ကိုယ္တို႔ေတြ ကိုယ္႔ပန္းကို ကိုယ္တိုင္ ေမႊးရနံ႕ထည္႔ဖို႔ တစ္ခါတစ္ေလ ေမ႔ေလ်ာ႔ေနမိၾကတယ္…။ ရင္ဘတ္ခ်င္း… အေ၀းဆီကပဲ တယ္လီပသီနဲ႔ဆက္သြယ္ ခက္တယ္ကြယ္… ဓါတ္တိုင္ နန္းၾကိဳးေတြေပၚနားေနၾကတဲ႔ ငွက္ကေလးေတြက ျပက္ရယ္ျပဳၾကမယ္။ လြတ္လပ္ဖို႔ အသိုက္အျမံဳေတြထဲက ထြက္လာမွ ကိုယ္တို႔ရဲ႕ အေတာင္ပံေတြက အေရာင္ေတြနဲ႔ စိုစြတ္ခဲ႔ရ ျငိမ္းခ်မ္းေရး သီခ်င္းေတြေတာင္ ဆြံ႕အခဲ႔ေပါ႔…။ နာရီလက္တံေတြေပၚခိုစီးရင္း… ကိုယ္႔ကင္းဗတ္စ္ ကို  ကိုယ္တိုင္မထိေတြ႕ႏိုင္တာ…ၾကာ။ ကိုယ္႔ ကဗ်ာကို ကိုယ္ မရွာႏိုင္တာ…ၾကာ။ ကိုယ္႔သီခ်င္းကို ကိုယ္ မညည္းႏိုင္တာ…ၾကာ။ ကိုယ္႔အသီး ကိုယ္ မခူးဆြတ္ႏိုင္တာ…ၾကာ။ ကိုယ္႔ၾကီးျပင္းမႈ႕ကို ကိုယ္႔ဘာသာ ေမ႔ေလ်ာ႔လို႔ ကိုယ္႔မွန္ကို ကိုယ္ျပန္ၾကည္႔ေတာ႔မွ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို ျပန္မသိေတာ႔တဲ႔ ဘ၀ ခပ္မဲ႔မဲ႔ ျပံဳးစရာ ဟာသ တစ္ခုပါ ညီမေလး။ ညီမေလးေရ… အခုတေလာ…သစ္ပင္ေတြ စိမ္းလန္းေနတာကို ေငးၾကည္႔ေနခဲ႔ဖူးလား။ ေကာင္းကင္ေပၚမွာ တိမ္ေတြ ျပန္႕က်ဲ ၊ ငွက္ေတြ ပ်ံသန္းသြားတာမ်ိဳး ေမာ႔ၾကည္႔ေနခဲ႔မိလား။ အျပင္ဘက္မွာ မိုးေတြရြာ ၊ လွ်ပ္စီးေတြလက္၊ မိုးေတြျခိမ္း တံစက္ျမိတ္ေတြမွာ ဖြာခနဲ ေရစက္ေတြ ၾကည္႔ေနမိခဲ႔လို႔လား။ ထြက္မေျပးတဲ႔အ...