ေက်းဇူးမွတ္တမ္း

ေက်းဇူးမွတ္တမ္း


ပထမဦးဆံုးအေနနဲ႔…
ျပည္ျမိဳ႕ကို ခရီးသြားတုန္းက အေ၀းေျပးကားၾကီးကို စီးခဲ႔ဖူးတာ အမွတ္တရပါပဲ။
ကၽြန္ေတာ္႔ေမြးေန႔မွာ ပီဇာ၀ယ္ေကၽြးဖို႔ ေျပာခဲ႔တဲ႔ သူငယ္ခ်င္းမေလး ၀ါ၀ါျဖဴေၾကာင္႔
ပီဇာ စားခဲ႔ဖူးတာ အမွတ္တရပါပဲ။
ျမိဳ႕လယ္ေခါင္လမ္းေလွ်ာက္ေနရင္းက နာမည္ၾကီး ကဗ်ာဆရာရဲ႕
အသစ္စက္စက္ လံုးခ်င္း၀ထၳဳေၾကာ္ျငာကို ေငးေမာဖူးတာ
အမွတ္တရပါပဲ။
ကၽြန္ေတာ္ဟာ…သိမ္ငယ္တတ္ခဲ႔လို႔
စင္ျမင္႔ ေဖ်ာ္ေျဖပြဲေတြထဲ စီးေမ်ာလို႔ မရႏိုင္ခဲ႔ဘူး။
ကၽြန္ေတာ္ဟာ ယံုၾကည္မႈ မဲ႔ခဲ႔လို႔
ဂီတပြဲေတာ္ေတြကို ေက်ာ္လို႔ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္နဲ႔ အက်ဉ္းခ်ခဲ႔တယ္။
ကၽြန္ေတာ္ဟာ…
ေရမကူးတတ္သလို ၊ ကမ္းစပ္မွာလည္း သြားမထိုင္ခဲ႔ဖူးဘူး။

ျမစ္ေတြေပၚက တံတားၾကီးေတြ ေပၚမွာ လမ္းေလွ်ာက္ဖူးခဲ႔…
လမ္းေဘးေလာင္းကစား၀ိုင္းထဲက ပိုက္ဆံေတြလည္း ေငးေမာဖူးခဲ႔…
လမ္းေဘးထမင္းဆိုင္ေတြမွာလည္း ျမိန္ယွက္ဖူးခဲ႔…
ျမိဳ႕ပတ္ရထားနဲ႔ ဆင္ေျခဖံုး သြားရည္စာကိုလည္း တပ္မက္ဖူးခဲ႔…
ေရစိုေနတဲ႔ ဖေယာင္းတိုင္လည္း ျဖစ္ဖူးခဲ႔…
အထင္လြဲခံရတဲ႔ ေလျပည္လည္း ျဖစ္ဖူးခဲ႔…
ကၽြန္ေတာ္ ယူေဆာင္လာခဲ႔တဲ႔ ထီးကေတာ႔ ေကာင္းကင္ ကို ျဖတ္ေဖါက္ ျမင္ႏိုင္ခဲ႔တယ္။

ပန္းခ်ီဆရာျဖစ္ခ်င္ေတာ႔…
ကံၾကမၼာက ပညာေရးနဲ႔ ျဖားေယာင္းခဲ႔။
သိုင္းပညာသင္ခ်င္ေတာ႔ အေၾကာင္းေၾကာင္႔ ေ၀းခဲ႔တယ္။
သီခ်င္းဆိုခ်င္ေတာ႔ ေက်ာင္းကပြဲေတြမွာ စာရင္းေပး ေနာက္က်ခဲ႔တယ္။
မဂၢဇင္းမွာ ကဗ်ာပါလာေတာ႔ ကေလာင္နာမည္ မွားေနခဲ႔တယ္။

ကဗ်ာေတြ စမ္းေရးၾကည္႔ေတာ႔ ကြန္ျပဴတာ ကိုင္ျဖစ္ခဲ႔
က်ဴရွင္ဆရာ လုပ္ဖို႔ အာရံုရေတာ႔ စူပါမားကက္၀န္ထမ္း ျဖစ္ခဲ႔
ဂရပ္ဖစ္ဒီဇိုင္နာ ျဖစ္ဖို႔ ရည္ရြယ္ေတာ႔ ဂ်ာနယ္လစ္ျဖစ္ခဲ႔။

ကၽြန္ေတာ္ဟာ…
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ကို မသိလို႔
ေလထန္ကုန္းကို မရွာတတ္လို႔
အဂၤလိပ္စာ ေကာင္းေကာင္း မတတ္လို႔
ကၽြန္ေတာ္ဟာ…
ခံစားခ်က္ကို မထိန္းေၾကာင္းႏိုင္ခဲ႔လို႔
လူ႔အသနား မ်ားစြာ ခံခဲ႔ရတယ္ ဆိုလည္း
ပဥၥလက္ဆန္တဲ႔ မ်က္လွည္႔ပြဲေတြကို ေက်ာခိုင္းခဲ႔ဖူးတာ ေက်နပ္ခဲ႔ရဲ႕။
ဆင္းရဲတဲ႔ အျဖစ္ဟာ ဂုဏ္ယူစရာမဟုတ္လည္း
အလုပ္ၾကမ္းလုပ္ခဲ႔ဖူးတာ ဂုဏ္ယူစရာမဟုတ္လည္း
အရက္ေသာက္ တတ္ခဲ႔ဖူးတာ ဂုဏ္ယူစရာမဟုတ္လည္း
ရိုးအ ခဲ႔ဖူးတာ ဂုဏ္ယူစရာမဟုတ္လည္း
မ်က္ႏွာဖံုးေတြကို မ၀ယ္ႏိုင္ခဲ႔တာေတာ႔ ဂုဏ္ယူလိုက္ပါရဲ႕။

အားကစားသမား မျဖစ္ခဲ႔တာ
ပန္းခ်ီဆရာ မျဖစ္ခဲ႔တာ
ေတးသံရွင္ မျဖစ္ခဲ႔ေသးတာ ေတြအတြက္ေတာ႔
မ်က္၀န္းေတြ လည္း ကႏၱာရဆန္ခဲ႔ေပါ႔။

ကၽြန္ေတာ္ ၾကီးျပင္းခဲ႔တဲ႔ ၂၈ ႏွစ္တာ ခရီးထဲမွာ
နာဂစ္စ္ ကိုလည္း ၾကံဳဖူးတယ္
လႊတ္ေတာ္ အသစ္စက္စက္ ၾကီးကိုလည္း ျမင္ဖူးတယ္
လူၾကမ္းေတြ အကယ္ဒမီရတာလည္း ျမင္ဖူးတယ္
တစ္ခါသံုးေဆးထိုးအပ္ေတြ ေခတ္စားလာတာလည္း ျမင္ဖူးတယ္
ျမိဳ႕ေတာ္ခန္းမကို ေဆးသုတ္တာလည္း ျမင္ဖူးတယ္
ဘလူးေရးစ္ ဒစ္စ္ခ္ေတြ ေပၚလာတာလည္း ျမင္ဖူးတယ္

မအိပ္ခင္တုန္းက အိပ္ေပ်ာ္ဖို႔ ၾကိဳးစားျပီး
အိပ္ေပ်ာ္သြားျပီးမွ
ႏိုးထဖို႔ ေမ႔ေလ်ာ႔တတ္တာ
အႏုပညာ ပါပဲ။

တခ်ိဳ႕ေတြက…
ေရာခ္႔သီခ်င္းေတြနဲ႔ ေတာင္တက္တယ္
စကားလံုးေတြနဲ႔ တိုက္ပြဲ၀င္တယ္
Ism ေတြနဲ႔ ထိုးေဖာက္တယ္
ဟစ္ေဟာ႔ပ္ ေတးသံေတြနဲ႔ ေက်ာ္ျဖတ္တယ္

ဒါေပမယ္႔
ထူးအိမ္သင္ ကမၻာေျမေပၚကေန ေပ်ာက္ဆံုးသြားခ်ိန္အထိ
ထူးအိမ္သင္ သီခ်င္းေတြကို သတိမျပဳမိေသးတာနဲ႔
အခုအခ်ိန္မွ အရာရွိသင္တန္း တက္ခ်င္ခဲ႔တာေတြကေတာ႔
၀မ္းနည္းစရာပါပဲ။

ဘယ္လိုပဲျဖစ္ေစ…
လူရႊင္ေတာ္ဆိုတာ..
ခံစားခ်က္ကို ျမိဳသိပ္
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း မီးခလုတ္ေတြကို ႏွိပ္ရသူေပါ႔။

သူလိုကိုယ္လို လမ္းေတြေပၚမွာ ေလွ်ာက္လွမ္းတဲ႔အခါ
ကၽြန္ေတာ္႔ အကၤ် ီဟာ ေလထဲမွာ လြင္႔ပါတယ္။
ဘ၀မွာ မလုပ္ဖူးတဲ႔ အရာမ်ားကေတာ႔…

- ေလဆိပ္သို႔မေရာက္ဖူးျခင္း။
- လက္ေ၀ွ႕ပြဲ မၾကည္႔ဖူးျခင္း။
- Music Concert မၾကည္႔ဖူးျခင္း။
- ရုပ္ေသးပြဲ မၾကည္႔ဖူးျခင္း။
- Model Show မၾကည္႔ဖူးျခင္း။
- Stage ေပၚတြင္ သီခ်င္းမဆိုဖူးျခင္း။
- မိန္းမတစ္ေယာက္ကို ေနာက္မွ မဖက္ဖူးျခင္း။
- လမ္းမေပၚတြင္ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ကို ရည္းစားစကား
လိုက္မေျပာဖူးျခင္း။
- နားမေဖာက္ဖူး ျခင္း။
- ေဆးမွင္ေၾကာင္ မထိုးဖူးျခင္း။
- ဆံပင္ကို ပခံုးထိအရွည္ မထားဖူးျခင္း။
- ယခုအခ်ိန္ထိ ျပင္ပတြင္ ပင္လယ္ကို မျမင္ဖူးျခင္း။
- ဖဲ မရိုက္ဖူးျခင္း ႏွင္႔ ဖဲ မရိုက္တတ္ျခင္း။
- ဘိလိယက္ မထိုးဖူးျခင္း ႏွင္႔ ဘိလိယက္ မထိုးတတ္ျခင္း။
- အိမ္ေခါင္ အမိုး မမိုးဖူးျခင္း။
- ေရမကူးတတ္ျခင္း။/ ေရကူးမသင္ဖူးျခင္း။
- စုတ္တံကိုင္လွ်က္ ၊ ေရေဆး ၊ ဆီေဆး စသည္တို႔ျဖင္႔ ပန္းခ်ီမဆြဲဖူးျခင္း။
- ခ်စ္သူအား Hand Set လက္ေဆာင္ ၀ယ္မေပးဖူးျခင္း။
- အုန္းပင္ေပၚ မတက္ဖူးျခင္း။
- ကားမေမာင္း တတ္ျခင္း။ / မေမာင္းဖူးျခင္း။
- ဆိုင္ကယ္ မေမာင္းတတ္ျခင္း။/ မေမာင္းဖူးျခင္း။
- ကဗ်ာစာအုပ္ တစ္အုပ္ကို စိတ္လိုလက္ရ မ၀ယ္ခဲ႔ဖူးျခင္း။
- ကိုယ္ပိုင္ ပိုက္ဆံျဖင္႔ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ တစ္ထည္ မ၀ယ္ဖူးျခင္း။
- အတန္းပညာ သင္စဥ္က ဆရာ တစ္ဦးဦးအား ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် သီးသန္႔ မကန္ေတာ႔ဖူးျခင္း။
- ဒင္မ္ဆမ္းမ္ ၀ယ္မစားဖူးျခင္း။
- ရွန္ပိန္ မေသာက္ဖူးျခင္း။
- Electric Guitar ကို ကိုင္မၾကည္႔ဖူးျခင္း။
- မူးယစ္ေစတတ္ေသာ ေဆးျပား မသံုးစြဲဖူးျခင္း။
- တစ္ခါမွ ပန္ကာမသံုးစြဲဖူးျခင္း။
- Hair Dryer ကိုယ္တိုင္မသံုးဖူးျခင္း။
- ေနကာမ်က္မွန္တပ္၍ လမ္းမေလွ်ာက္ဖူးျခင္း။
- အလွျပင္ဆိုင္တြင္ ေခါင္းေလွ်ာ္/မ်က္ႏွာေပါင္းတင္ မလုပ္ဖူးျခင္း။
- ေရႊဆြဲၾကိဳး မ၀တ္ဖူးျခင္း။
- ဟန္းခ်ိန္း မ၀တ္ဖူးျခင္း။
- သားရည္ ရႈးဖိနပ္ မစီးဖူးျခင္း။
- ေဘာကန္ဖိနပ္ မစီးဖူးျခင္း။
- သၾကၤန္တြင္ ကားျဖင္႔ ေရပက္ခံမထြက္ဖူးျခင္း။
- က်ိဳက္ထီးရိုးဘုရားဖူး မသြားဖူးျခင္း။
- သာမညေတာင္သို႔ မေရာက္ဖူးျခင္း။
- ေရႊတိဂံုဘုရားေပၚတြင္ တစ္ေယာက္တည္း လက္ယာရစ္ တစ္ပတ္ မပတ္ဖူးျခင္း။
- ၀တ္စံုျပည္႔ ျဖင္႔ ေဘာလံုးကြင္းထဲတြင္ ေဘာလံုးမကန္ဖူးျခင္း။
- အဂၤလိပ္စာ သင္တန္းမတက္ဖူးျခင္း။
- ကိုယ္ပိုင္ Memory စတစ္မသံုးဖူးျခင္း။
- စီးပြားေရးတစ္ခုခု လုပ္ျပီး ေငြမရဖူးျခင္း။
တို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ေဘာလံုးသမားေတြက ေဘာလံုး မကစားရရင္
စိတ္က် ၾကမယ္။
ဂစ္တာ သမားေတြက ဂစ္တာမကိုင္ရရင္
စိတ္ေမာ…
တေယာသမားေတြက တေယာသံနဲ႔မွ မေႏွာရရင္
ေ၀ဒနာေတာေတြ ေဖြးေတာ႔မယ္။

ရွင္သန္လိုစိတ္ရွိတဲ႔ သစ္ပင္တိုင္း
ကတံုးတံုးလိုက္ရင္ေတာင္
ပင္စည္က အခက္သစ္ေ၀တတ္တာလည္း
ၾကည္လင္တဲ႔ တရားတစ္ခုပါေလ။
ေရးျဖစ္တဲ႔ကဗ်ာကို
မေရးျဖစ္ခဲ႔သလို ေ၀႔၀ဲ ပစ္လိုက္ဖို႔က
တိတ္ဆိတ္ျခင္းမ်ားထဲက ထြက္က်လာတဲ႔အသံ
ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္လိုမွ မျငင္းဆန္ႏိုင္ခဲ႔ဘူး။

ကဗ်ာေရးတယ္ဆိုတာ ေလာကၾကီးကို
ပ်က္ = ရယ္ = ျပဳ = ေလွာင္ = ေျပာင္ = သ = ေရာ္ = ျခင္း
ပါပဲ။
ကၽြန္ေတာ္ေရးျဖစ္ခဲ႔တဲ႔ သီခ်င္းေတြကေတာ႔
ပြတ္သပ္ၾကည္႔လိုက္တိုင္း
သကၠရာဇ္ ရိုင္းရိုင္းေတြ ေခါင္းေထာင္လာျမဲပါပဲ။


ေက်ာ္ညိဳေသြး