ကျော်ညိုသွေး

ဂ်ာစီကေလး တစ္ထည္အေၾကာင္း ( ၂ ) သစ္ပင္ဟာ သူ႔ရဲ႕ ပန္းမပြင္႔ႏိုင္တဲ႔အေၾကာင္းေတြ လူေတြကို ရွင္းမျပႏိုင္တဲ႔အခါ ကိုယ္႔ အျမစ္ ကိုယ္တူးလို႔ တင္ပ်ဥ္ေခြ ထိုင္ေနခဲ႔တယ္။ ဘ၀တာ မွာ စိတ္ညစ္ညဴးစရာေတြ မ်ားလို႔ ေပ်ာ္ရႊင္စရာေတြက ႏွမ္းျဖဴးထားတယ္ ဒါေၾကာင္႔မို႔ စိတ္မရႊင္တိုင္းမွာ အ၀ါရည္ မေသာက္ခဲ႔ဘူး ဟန္နီ။ ေတြးမိေတာ႔… အႏုပညာ ပစၥည္းဟာ ခ်ဥ္ဖတ္ေစာ္နံေနခဲ႔ အႏုပညာဟာ ခ်ဥ္ဖတ္ေပါ႔ သိပ္သိပ္သည္းသည္း ႏွပ္ထားခဲ႔ရတဲ႔ အရာ ေကာင္းေကာင္း အေျဖရွာဖို႔မလြယ္သေရြ႕ ခံတြင္း မေတြ႕ႏိုင္ဘူး။ အ၀ါရည္ခြက္ အၾကည္ကို ကိုင္လို႔ ပန္းမပြင္႔တဲ႔ သစ္ပင္ေရွ႕ ရပ္မိတဲ႔အခါ ႏွပ္ထားခံေနရဆဲ ခ်ဥ္ဖတ္ေပါ႔ကြယ္။     ။ ေက်ာ္ညိဳေသြး

သက္သက္ခိုင္       တစ္ခုတည္းရွိတဲ႔ သဘာ၀တရာၾကီးရဲ႕… ေအာက္မွာ ေကာင္းကင္နဲ႔ ေျမျပင္ ေရျပင္နဲ႔ ကုန္းေျမေတြ အေၾကာင္း အတၱေတြ ေၾကာင္႔လည္း စာလံုးေပါင္း မမွားခ်င္ဘူး။ ဖြင္႔ထားတဲ႔ တံခါးေပါက္ေတြနဲ႔ ပိတ္ထားတဲ႔ တံခါးေပါက္ေတြၾကားက စကား၀ွက္ ဟာလည္း တစ္ခုတည္းရွိရဲ႕။ သစ္ပင္ေတြရဲ႕ ေတြးေခၚမႈဟာ ဘယ္လိုမ်ိဳးပါလဲ… ခ်ိဳျမိန္အရသာ ေပးစြမ္းတဲ႔ သစ္သီး၀လံေတြရဲ႕ အေတြးအေခၚဟာ ဘယ္လိုမ်ိဳးပါလဲ…။ ၀ါဂြမ္းေတြေၾကာင္႔ ကိုယ္တို႔ အရွက္ၾကီးခဲ႔ ရတာလည္း တစ္မိုးေအာက္က အလွပဆံုး ေတးကဗ်ာပါပဲ။ ႏွင္းဆီပန္းတို႔ ပြင္႔ဖူးၾကတာနဲ႔ ေက်းငွက္တို႔ ေတးသီက်ဴး ၾကတာလည္း ဒီထက္ပို အေျဖရွာဖို႔ မလိုေတာ႔… ကိုယ္တို႔ရဲ႕ လက္နဲ႔ပဲ ေျမဆီလႊာေတြ တူးဆြ ၾကပါစို႔။                      ။   ေက်ာ္ညိဳေသြး

က်ဴပင္မ်ား ဖန္ခြက္ထဲ ေရတစ္၀က္ တည္း ရွိတယ္ဆိုေတာ႔ ဖန္ခြက္ထဲ ေရတစ္၀က္ပဲ ရွိတာေပါ႔။ မိန္းမတင္မဟုတ္ ေယာက္်ားမ်ားလည္း ေငြၾကိဳက္တယ္။ အခ်စ္ နဲ႔ ေပါင္မုန္႔ နဲ႔ ဆိုရင္ ေခတ္မွာ အခ်စ္လည္း ေစ်းၾကီးတယ္။ ေပါင္မုန္႔လည္း ေစ်းၾကီးတယ္။ ေက်ာ္ညိဳေသြး

ရုပ္ရွင္ ျဖတ္ပိုင္းမ်ား ပ်ားရည္ပုလင္းေတြကို ေမွာက္မိၾကေတာ႔ ထိုင္ခံုေတြေပၚမွာ လႏွစ္စင္း အလင္းျပိဳင္ခဲ႔တယ္။ အေမွာင္ဆံုးေတြ လင္းလက္လာတဲ႔ အထိေပါ႔။ နံရံေတြေပၚကို လက္ညိွဳးနဲ႔ ထိလိုက္တိုင္း တစ္ဘက္ကို ကၽြံလို႔၀င္ အေမွာင္ဆံုးလင္းေနတဲ႔ မ်က္၀န္းမ်ား ေရေပၚ အရုပ္ထင္ခဲ႔တယ္။ မ်က္စိေရွ႕ ပိတ္ကားေပၚမွာ ကုန္းျမင္႔ ခ်ိဳင္႔၀ွမ္းမ်ားနဲ႔ အဒဗန္းခ်ား ငါတို႔က… အမွန္တရားကို ရန္မမ်ားပဲ ရွာေဖြခဲ႔တယ္။ လွန္ထားတဲ႔ စာမ်က္ႏွာကို အလြတ္ရေအာင္ က်က္မွတ္လို႔ မ်က္မျမင္ပုဏၰားရဲ႕ အသိတစ္၀က္ကို ခဏငွားလို႔ ခ်စ္ေမတၱာကို ဘာသာျပန္ၾကည္႔ေတာ႔ ေရာင္စံု ပူေဖာင္းေတြ မိုးေပၚပ်ံသြား။ ရင္ခုန္ဂီတ ကိုဘာသာျပန္ၾကည္႔ေတာ႔ မ်က္ႏွာေပၚတိုက္ခတ္တဲ႔ ေလေျပညွင္းေတြၾကား ပ်ားရည္ပုလင္းေတြ ေမွာက္မိၾကတာေပါ႔ကြယ္။ ေက်ာ္ညိဳေသြး

လွည္းတန္းဘာဂါ အခ်ဉ္ေပါက္ေနတဲ႔ ေလေတြ ရွဴရိႈက္ေနရတယ္ ႏွာေခါင္းေတြ က်ိန္းေနၾကေပါ႔။ လိုက္ရန္းနား နဲ႔ ေအးစိုး နဲ႔ အဲဒီမွာ စ ေတြ႕ တာပဲ။ စီးပြားေရး ၊ စီးပြားစီမံ ၊ ဥပေဒ ၊ သမိုင္း ၊ ပထ၀ီ ၊ ျမန္မာစာ အေရွ႕တိုင္းဘာသာ ၊ စိတ္ပညာ။ မိုဘိုင္းဖုန္းေတြက ဒုကၡကို သီခ်င္းဆို သြားရည္စာေတြက ေလွ်ာက္လမ္းကို စၾကၤန္ခတ္ အနာဂတ္ကို ေဂ်ာ္ဒါးႏိုး ဖိနပ္စီးလို႔ ေလွ်ာက္လွမ္းၾကေပါ႔။ တစ္ဘက္ကို တီလားဘီးရား ငါးရာစီနဲ႔ ခ်ိန္းထားတဲ႔ အစားအစာေတြ ထ ထခုန္တယ္။ စီးကရက္ေညွာ္ေတြလည္း ေရမုန္႔ နဲ႔ မုန္႔လင္မယား ေညွာ္ေတြထဲ ေခ်ာ္လဲ ေရာထိုင္ ေစ်းဘက္လမ္းတေၾကာမွာ ညခင္းဆို လူေတြ အိုင္တယ္။ ပိုက္ဆံေတြ အကိုင္ၾကမ္းတဲ႔ စပါယ္ရာ နဲ႔ ဘယ္ , ညာ ေတြ လမ္းျဖတ္ကူးတဲ႔ ခဏတာ ဘ၀မွာ ကားတန္းၾကီး က လမ္းေပၚမွာ အိပ္ငိုက္ဖူးတာပဲ ေဘဘီမိုင္လို ၀တ္ထားတဲ႔ ေရွာ္တီေလးရယ္ ေနာ႔ ။ ေက်ာ္ညိဳေသြး

ေက်ာ္ၾကားမႈ နဲ႔ အေဆာင္ အေယာင္ ဘ၀မွာ စာမ်က္ႏွာ တစ္မ်က္ႏွာစာေလာက္ ပိုင္ဆိုင္ခြင္႔ ရဖို႔အေရး သင္ဘယ္ေလာက္ ေခၽြးထြက္ခဲ႔သလဲ။ ဟုတ္ကဲ႔ ။ ဂ်ာနယ္စာမ်က္ႏွာေတြေပၚမွာေတာ႔ အဲဒီ စာမ်က္ႏွာ ေတြအတြက္ သတ္မွတ္ထားတဲ႔ ေစ်းႏႈန္းေတြ ရွိပါတယ္။ ေနာက္ျပီးေတာ႔ သတ္မွတ္ထားတဲ႔ နာက်င္ခံစား ျမိဳသိပ္မႈေတြ ရွိပါတယ္။ ဒီဇိုင္နာေတြက သင္႔ရဲ႕ သိမ္ငယ္မႈ ေတြကို ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္လီ ပံုေဖာ္ေပးပါလိမ္႔မယ္။ တခ်ိဳ႕ေသာ စာမ်က္ႏွာေတြမွာ ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕ ခံစားခ်က္ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္း ပါ၀င္ခြင္႔ ရပါလိမ္႔မယ္။ သိပ္ေတာ႔ မေမွ်ာ္လင္႔ပါနဲ႔/ေမွ်ာ္လင္႔ႏိုင္ပါတယ္။ ကံ ၊ စိတ္ ၊ ဥတု ၊ အာဟာရ နဲ႔ လည္း သက္ဆိုင္တယ္။ စား၀တ္ေနေရး ဆိုတာလည္း ပါတယ္။ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ထားတဲ႔ စာမ်က္ႏွာေတြ အတြက္ေတာ႔ သင္႔ရဲ႕ အက်ိဳးအျမတ္ ထက္ ၊ ၀င္ဆန္႔ ႏိုင္မႈ က ပိုမိုပါလိမ္႔မယ္။ ၀င္ေနနဲ႔ ထြက္ေန ၾကားက ထမင္းခ်ိဳင္႔ တစ္လံုးရဲ႕ ရာဇ၀င္ကို သင္သိရွိႏိုင္ပါတယ္။ အခုအခ်ိန္မွာ ဆိုရင္ ေခတ္ေပၚ တကၠႏိုလိုဂ်ီ ေတြဟာ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္နဲ႔ တူလာပါတယ္။ သေရာ္တဲ႔ ကာတြန္း တစ္ကြက္စာေတြဟာ သရီးဒီ တယ္လီေဗးရွင္းန္ေတြနဲ႔ တူလာပါတယ္။ ေပ်ာ္ပြဲစားေတြ နဲ႔ အႏုပညာေဖ်ာ္ေျဖပြဲ ေတြ ဟာ ေျပာင္းျပန္ အခ်ိဳးက်လာေနပါတယ္။ အစီအစဉ္မျပီးဆံုးခင္...

သနပ္ခါး Photoshop Painting Created By Kyaw Nyo Thway

စံရတီမိုးျမင္႔ Photoshop Painting္႔ Created By KYAW NYO THWAY

Created By Kyaw Nyo Thway ရတနာေအး by Photoshop Painting

ေမ်ာက္ ေမ်ာက္ဟာ တခြီးခြီးနဲ႔ တခါတေလ ေအာ္တယ္…။ ေမ်ာက္ဟာ ေမ်ာက္ဆိုတဲ႔ အတိုင္းပဲ အေဆာ႔သန္တယ္ ေမ်ာက္ရဲ႕ ပင္ကိုယ္ စရိုက္ကိုက ဂနာမျငိမ္ဘူး ဆိုေတာ႔ ေမ်ာက္ဟာ လူေတြရဲ႕ ၾကားထဲမွာ ေျပာေလ႔ရွိတဲ႔ စကားလိုပဲ ေမ်ာက္ရဲ႕ စိတ္ဟာ အျမဲတမ္းေျပာင္းလဲေနတယ္။ ဒါေၾကာင္႔လည္း လူေတြက “လူ႔ စိတ္နဲ႔ ေမ်ာက္စိတ္နဲ႔ အတူတူပဲ” လို႔ ေျပာတတ္ၾကတာေပါ႔။ ေမ်ာက္ရဲ႕စိတ္ဟာ အျမဲတမ္းေျပာင္းလဲေနတယ္။ အခုပဲ ဖီးၾကမ္း ၊ အခုပဲ သီးေမႊး ေမ်ာက္ဟာ အရင္က မိသားစုအသိုက္အျမံဳ ရွိခဲ႔တယ္။ ေလာကဓံရိုက္ခ်က္ေတြ ၾကားထဲမွာပဲ ေမ်ာက္ဟာ ေတာထဲက မိသားစု အသိုက္အျမံဳေလး ပ်က္စီးျပိဳပ်က္ခဲ႔တယ္။ ေမ်ာက္ဟာ ေမ်ာက္မမယ္ အရြယ္မွာပဲ မိသားစုဆိုတာကို သံသယ ျဖစ္ခဲ႔တယ္ “အခ်စ္ဆိုတာ ဘာလဲ ၊ မိသားစု ဆိုတာဘာလဲ ၊ ေႏြးေထြးမႈ ဆိုတာ ဘာလဲ” ေမ်ာက္ရဲ႕ မသိစိတ္ထဲမွာ ေမးခြန္းေတြ ၀ိေရာဓိေတြနဲ႔ ပတ္ခ်ာလည္ေနခဲ႔တယ္။ ေမ်ာက္ေနထိုင္တဲ႔ အဲဒီသစ္ပင္ ျမင္႔ျမင္႔ေတြ ရွိတဲ႔ ေတာကေန သင္းကြဲ ေသာင္တင္ေနတဲ႔ ေမ်ာက္ကို  ဘ၀တစ္ဆစ္ခ်ိဳး ေျပာင္းလဲ ေစတဲ႔ ကိစၥ တစ္ခု ေပၚလာတယ္။ အဲဒါကေတာ႔ ေမ်ာက္ရဲ႕ ေဆြမ်ိဳးေတာ္စပ္သူ တစ္ဦးဟာ ေမ်ာက္ရြာကေလးကေန ေမ်ာက္ေတြ သိပ္မ်ားတဲ႔ ေမ်ာက္ျမိဳ႕ကို ေခၚေဆာင္သြားလို႔ ...

ေက်းဇူးမွတ္တမ္း ပထမဦးဆံုးအေနနဲ႔… ျပည္ျမိဳ႕ကို ခရီးသြားတုန္းက အေ၀းေျပးကားၾကီးကို စီးခဲ႔ဖူးတာ အမွတ္တရပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္႔ေမြးေန႔မွာ ပီဇာ၀ယ္ေကၽြးဖို႔ ေျပာခဲ႔တဲ႔ သူငယ္ခ်င္းမေလး ၀ါ၀ါျဖဴေၾကာင္႔ ပီဇာ စားခဲ႔ဖူးတာ အမွတ္တရပါပဲ။ ျမိဳ႕လယ္ေခါင္လမ္းေလွ်ာက္ေနရင္းက နာမည္ၾကီး ကဗ်ာဆရာရဲ႕ အသစ္စက္စက္ လံုးခ်င္း၀ထၳဳေၾကာ္ျငာကို ေငးေမာဖူးတာ အမွတ္တရပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ…သိမ္ငယ္တတ္ခဲ႔လို႔ စင္ျမင္႔ ေဖ်ာ္ေျဖပြဲေတြထဲ စီးေမ်ာလို႔ မရႏိုင္ခဲ႔ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ယံုၾကည္မႈ မဲ႔ခဲ႔လို႔ ဂီတပြဲေတာ္ေတြကို ေက်ာ္လို႔ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္နဲ႔ အက်ဉ္းခ်ခဲ႔တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ… ေရမကူးတတ္သလို ၊ ကမ္းစပ္မွာလည္း သြားမထိုင္ခဲ႔ဖူးဘူး။ ျမစ္ေတြေပၚက တံတားၾကီးေတြ ေပၚမွာ လမ္းေလွ်ာက္ဖူးခဲ႔… လမ္းေဘးေလာင္းကစား၀ိုင္းထဲက ပိုက္ဆံေတြလည္း ေငးေမာဖူးခဲ႔… လမ္းေဘးထမင္းဆိုင္ေတြမွာလည္း ျမိန္ယွက္ဖူးခဲ႔… ျမိဳ႕ပတ္ရထားနဲ႔ ဆင္ေျခဖံုး သြားရည္စာကိုလည္း တပ္မက္ဖူးခဲ႔… ေရစိုေနတဲ႔ ဖေယာင္းတိုင္လည္း ျဖစ္ဖူးခဲ႔… အထင္လြဲခံရတဲ႔ ေလျပည္လည္း ျဖစ္ဖူးခဲ႔… ကၽြန္ေတာ္ ယူေဆာင္လာခဲ႔တဲ႔ ထီးကေတာ႔ ေကာင္းကင္ ကို ျဖတ္ေဖါက္ ျမင္ႏိုင္ခဲ႔တယ္။ ပန္းခ်ီဆရာျဖစ္ခ်င္ေတာ႔… ကံၾကမၼာက ပညာေရးနဲ...

မိုဘိုင္းဖုန္း ႏွင္႔ တူေသာ မိန္းမမ်ား အ၀င္ေခၚဆိုမႈ ႏွင္႔ အထြက္ေခၚဆိုမႈ သာ ျပဳလုပ္၍ ရေသာ ဖုန္းကဲ႔သို႔ ေသာ မိန္းမ အထက္ပါ ဖုန္းနဲ႔ တူတဲ႔ မိန္းမကေတာ႔ ဖုန္းရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္အတိုင္း ပါပဲ။ ေျပာတာ ။ ခိုင္းတာဆို လုပ္မယ္ ေခၚရင္လာမယ္။ ထားရာေန ေစရာသြား ဒီေလာက္ပါပဲ ၊ ဒီထက္ပိုျပီးေတာ႔ သူက သင္႔ကို ဘာမွ ပိုမိုစြမ္းေဆာင္ေပးႏိုင္မွာ မဟုတ္သလို ၊ ဘာမွလည္း စြမ္းေဆာင္ေပးႏိုင္တဲ႔ အရည္အခ်င္းလည္း ရွိမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေျပာရရင္ေတာ႔ ပံုတံုးမိန္း မိန္းမေပါ႔။ ဖုန္းေျပာျခင္း ႏွင္႔ စာပို႔ ျခင္းတို႔ကို ျပဳလုပ္ ႏိုင္သည္႔ ဖုန္း ကဲ႔သို႔ေသာ မိန္းမ ေျပာတာ ၊ ခိုင္းတာ ေလးေတြကို “ဟုတ္” တစ္လံုးနဲ႔ ခိုင္းသမွ် လုိက္လုပ္ေပးမယ္႔ အျပင္ အခ်ိဳ႕ေသာ အေသးအဖြဲ ကိစၥေလးေတြကိုေတာ႔ ကိုယ္စား ေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္ပါလိမ္႔မယ္။ ဒီျပင္ ကိစၥေတြကိုေတာ႔ စြမ္းေဆာင္ေပးႏိုင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ သိပ္ျပီး ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ေတြ ခမ္းခမ္းနားနားေတြကို သိလည္း မသိ ၊ တတ္လည္း မတတ္လို႔ တခ်ိဳ႕ကိစၥေတြမွာ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ပဲ နည္းလမ္းရွာ ေဆာင္ရြက္ေပးရပါလိမ္႔မယ္။ စပီကာသံ က်ယ္လြန္းသည္႔ ဖုန္းကဲ႔သို႔ေသာ မိန္းမ ဒီလိုမ်ိဳး က်ေတာ႔လည္း ဖုန္းေျပာတဲ႔ အခါက်ရင္ တစ္ဖက္က ေျပာတဲ႔ အသံေတ...

ခ်စ္ေသာ ဧရာ၀တီ ဧရာ၀တီတဲ႔ ေႏြရာသီရဲ႕ကဗ်ာ ေ၀ဒနာ မေပးၾကပါနဲ႔။ ေႏြအခါ.. ေလအလာမွာ ဧရာရဲ႕ ရနံ႔ သင္းပ်ံပါေစ။ ရွင္းသန္႔ကာ ေနတဲ႔ ျမစ္ လင္းဖန္႔၀ါ ေ၀တဲ႔ အႏွစ္မို႔ ေခတ္အဆက္ဆက္ ရွည္ပါေစ။ ကေမၻ ကမၻာ ေတြတိုင္ အေမြ ျမန္မာတို႔ ထိန္းဖို႔ရာ ဧရာရဲ႕ ေရစင္ေတး နဲ႔ ေႏြ၀င္ေတးဆိုခဲ႔။ ေမခင္ေလးပ်ိဳသဖြယ္ အလို...ဘယ္ အျမင္ေတြလွေစဖို႔ သေကၤတ ရင္ႏွစ္မႊာကို ဟင္..အသာမခြဲပါနဲ႔။ အျမင္မွာ အစဥ္သာလွေစမယ္႔ အသြင္မွာ အၾကင္နာက မေသြတဲ႔ အႏွစ္ၾကာ ခ်စ္ဆံုစည္းရာကို အျပစ္ရွာ ထစ္ကာမခြဲပါနဲ႔ သစၥာလည္းထား။ ေက်ာ္ညိဳေသြး

ခ်က္က်လက္က် ေျပာခ်င္တာေတြ ေပ်ာက္ေန ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ထိုင္ဖတ္ေနတုန္း ကြန္ျပဴတာရဲ႕ ေထာင္႔က Avira Antivirus Auto Update Notification ေလးတက္လာတယ္။ ဒီေန႔အတြက္ Update လုပ္မလားေပါ႔။ OK နဲ႔ Later မွာ Later ကို ကိုယ္ႏွိပ္လိုက္တယ္ ။ ေသခ်ာတယ္ ဒီေန႔ အတြက္ကေတာ႔ ေနာက္ထပ္ ေပၚလာလည္း Later ကိုပဲ ႏွိပ္မိဦးမွာပဲ ။ အခုေတာ႔ ကိုယ္ေတြးေနတယ္။ ကိုယ္ Later လုပ္ရတဲ႔ အေၾကာင္းအရင္းကို ေပါ႔။ အေၾကာင္းအရင္း တစ္ခုပဲရွိတယ္။ လုပ္ေနၾကမို႔လို႔ပဲ ။ အခါတိုင္းဆို Auto Update ကို လုပ္ခ်င္မွလည္း လုပ္တာ။ စိတ္လိုလက္ရ ရွိခ်ိန္မွာ လုပ္တယ္။ သတိေမ႔ / စိတ္မပါ ခဲ႔ရင္ အခုလို Later ဆိုျပီး ေလွ်ာ္ပစ္လိုက္တာပဲ ။ မလုပ္တာ ေသခ်ာတယ္။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ေပါ႔ပါးဖို႔ ကိုယ္႔အနားက တစ္စံုတစ္ရာကို ေတာင္ ေလွ်ာ္တတ္ခဲ႔တယ္။ Auto Update Notification ေလးကို Ok လုပ္လိုက္ရတာ ဘာမ်ား ပင္ပန္း လို႔တုန္း ကိုယ္ေတြးၾကည္႔တယ္။ စက္က သူ႔ဘာသာ လုပ္သြားမယ္႔ အရာ ကိုယ္႔အတြက္ ပင္ပန္းတာ တစ္ခုမွမရွိ။ ကိုယ္႔ ေလွ်ာ္တတ္တဲ႔ အက်င္႔ေတြ ပတ္၀န္းက်င္ကို ပစ္ေပါက္ေနမိ။ ေသခ်ာတယ္ ကိုယ္တစ္ခုခုျဖစ္ေနမိျပီထင္တာပဲ။ ေနာက္ထပ္ ျဖစ္လာမယ္႔ အက်ိဳးဆက္ေတြ ေတြးၾကည္႔ေတာ႔ ပိုမို စိတ္ေလးလံတယ္။ ေတာ္ျပီ မစဥ္း...

က်ဴပင္စု က ဆရာေလး ၁၉၈၀ ခုႏွစ္ ေလာက္ကေပါ႔…. က်ဴပင္စု ေက်းရြာက အေရးၾကီးတဲ႔လူေတြထဲမွာ ဆရာေလး ကိုၾကည္ႏိုင္ တစ္ေယာက္ အပါအ၀င္။ ျမိဳ႕အေခၚအရဆို ဗြီအိုင္ပီေပါ႔။ နာမည္နဲ႔ လူနဲ႔ ကေတာ႔ တစ္စက္မွမလိုက္။ သူ႔ၾကည္႔လိုက္ရင္ အျမဲမႈန္ကုပ္ကုပ္ ၊ မႈန္ေတေတ ၾကည္ၾကည္လင္လင္ ဘယ္ေတာ႔မွမရွိ။ ဆရာေလး ကိုၾကည္ႏိုင္က ေဟာဒီ က်ဴပင္စု ေက်းရြာေလးမွာ ေက်ာင္းအုပ္ကေလးေပါ႔။ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာပီပီ ေက်ာင္းခန္းထဲမွာ ေတာ႔ မ်က္ႏွာေၾကာက သိပ္တင္းတာ။ ေက်ာင္းသားေတြဆို သူ႔ကို ေၾကာက္မွ ေၾကာက္။ ေၾကာက္သလားမေမးနဲ႔ ။ ေက်ာင္းသားေတြ မဟုတ္တာ တစ္ခုခုလုပ္ထားမိျပီဆို ဆရာေလးကိုၾကည္ႏိုင္ရဲ႕ ၾကိမ္လံုးကိုပဲ ၾကည္႔ၾကည္႔ေနရတာ။ ဆရာေလးကိုၾကည္ႏိုင္ရဲ႕ လက္သံေျပာင္ပံုေတြကို ေက်ာင္းသားတိုင္း မခံစားဖူးသူမရွိ၊ စည္းကမ္း စနစ္ၾကီးျပီး ေက်ာင္းသားေတြကို ေသခ်ာထိန္းေက်ာင္း ညႊန္ျပ ေပးတာေၾကာင္႔။ ဆရာေလး ေဟ႔ ဆိုတာနဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြက ျပားျပား၀ပ္ ျငိမ္က်ျပီးသား။ ဒါေၾကာင္႔လည္း ရြာလူၾကီး မိဘေတြက ကေလးေတြ ေလလြင္႔မွာ ၊ စာမက်က္မွာကို မပူရ၊ ေက်ာင္းမွန္မွန္တက္ စာမွန္မွန္ က်က္ဖို႔ကေတာ႔ စိတ္ခ်ရတာေပါ႔…။ မ်က္ႏွာက အျမဲတမ္း မႈန္ေတေနျပီး မ်က္ႏွာေၾကာတင္းတဲ႔ ဆရာေလးကေတာ႔ တစ္ရြာလ...