ကၽြန္ေတာ္စည္းကမ္းမရွိပါ။

ကၽြန္ေတာ္သည္ စည္းကမ္းမရွိေသာ လူငယ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ငယ္စဥ္ကပင္ စည္းကမ္းဟူသည္ကိုအလြန္သေဘာမက်ပါ။ စည္းကမ္းဆိုသည္မွာ တစ္ခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားတြင္ အလြန္႔အလြန္ကို စိတ္ညစ္စရာေကာင္းလြန္းျပီး။ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ လုပ္စရာရွိသည္မ်ားကိုေႏွးေကြးေစႏိုင္ေသာေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္ သေဘာမက်ပါ။ ငယ္စဥ္ကေလးဘ၀ ေက်ာင္းတက္စဥ္အရြယ္က ေက်ာင္းစာေမးပြဲမ်ားတြင္ စည္းကမ္းႏွင္႔ပတ္သက္ျပီး စာစီစာကံုးမ်ားပါလာလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္ ထိုေခါင္းစဥ္အစား တစ္ျခားေခါင္းစဥ္ကိုသာ ေရြးခ်ယ္ေျဖဆိုေလ႔ရွိပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင္႔ဆိုေသာ္ ကၽြန္ေတာ္သည္အမွန္တစ္ကယ္ စည္းကမ္းမရွိပဲ စည္းကမ္းရွိျခင္းသည္ မည္မွ်တန္ဖိုးရွိေၾကာင္း၊ မည္မွ်ေကာင္းမြန္ေၾကာင္း လိမ္ညာ၍ေျဖဆိုရမည္ကို အလြန္မုန္းမိေသာေၾကာင္႔ပင္။ တစ္ကယ္႔တစ္ကယ္တမ္း အျပင္ေလာကတြင္ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာလူမ်ားသည္။ စည္းကမ္းအေၾကာင္းကို တစ္ဖြဖြေျပာဆိုၾကသည္။ စည္းကမ္းမရွိသူမ်ားကို စည္းကမ္းမရွိဘူးဟု ျပစ္တင္ေ၀ဖန္၊ ရႈတ္ခ်ၾကသည္။ ထိုသို႔ေသာသူမ်ားသည္လည္း အမွန္တစ္ကယ္တြင္ စည္းကမ္းျပည္၀ျပီး အရာရာကို စည္းကမ္းေဘာင္အတြင္း၌ေနထိုင္လုပ္ကိုင္ၾကသည္ မဟုတ္ပဲ လစ္ရင္လစ္သလို စည္းကမ္းကိုခ်ိဳးေဖာက္ၾကသူမ်ားျဖစ္သည္ကို ကၽြန္ေတာ္႔အသက္အရြယ္ႏွင္႔ အေတြ႔အၾကံဳအရ တစ္စ တစ္စ သိလာရပါသည္။ စည္းကမ္းဆိုသည္မွာ အဘယ္နည္းဟု ကၽြန္ေတာ္႔ကိုေမးလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္ မသိပါ။ အဘယ္ေၾကာင္႔ဆိုေသာ္ ကၽြန္ေတာ္သည္ စည္းကမ္းမရွိေသာသူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ စည္းကမ္းဆိုသည္ကိုမသိျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း စည္းကမ္းအေၾကာင္းေျပာေနသူမ်ားမွာ လည္း စည္းကမ္းဆိုတာ ဘာလဲဟု ေမးမိေသာအခါ မေျဖႏုိင္ျဖစ္ေနၾကသည္ကိုေတြ႕ရပါသည္။ "စည္းကမ္းဆိုတာ....အာာ..အင္...ဟိုဟာာ..ဒီဟာာ.... " စသည္ျဖင္႔ မေရမရာ အေျဖမ်ားကိုသာၾကားရေလ႔ရွိပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္ အရင္က ပိန္လိန္ေနေသာ ေဆးေျခာက္သမားတစ္ေယာက္ပံုစံျဖစ္ေနေသာေၾကာင္႔ ၀၀တုတ္တုတ္ ျပည္႔ျပည္႔ျဖိဳးျဖိဳး ျဖစ္ခ်င္ေနသာ ကၽြန္ေတာ္႔ကို အခ်ိဳ႕သူမ်ားက "မင္း က စည္းကမ္းမွမရွိပဲ စားခ်ိန္တန္စား၊ အိပ္ခ်ိန္တန္အိပ္ မွ မဟုတ္ပဲ" ဟုေျပာေလ႔ရွိၾကပါသည္။ ထိုအခါက ကၽြန္ေတာ္သည္ ထိုစကားမ်ားေၾကာင္႔ စားခ်ိန္တန္စားျပီး ၊ အိပ္ခ်ိန္တန္လွ်င္အိပ္ခဲ႔ပါသည္။ တစ္ကယ္႔တစ္ကယ္တမ္းတြင္ေတာ႔ စားခ်ိန္တန္သည္႔အခ်ိန္ဆိုသည္မွာ မည္သည္႔ အခ်ိန္ကို ဆိုလိုသည္ကို ကၽြန္ေတာ္မသိပါ။ သူမ်ားေတြထမင္းစားခ်ိန္တြင္သာ ကၽြန္ေတာ္စားခဲ႔ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ဗိုက္ဆာသည္႔အခ်ိန္မဟုတ္သည္႔အတြက္ေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္စားမ၀င္ပါ။ စားလက္စထမင္းႏွင္႔ဟင္းကိုလည္း ဆက္၍စား၀င္သည္႔အခါလည္းရွိခဲ႔သည္။ စားမ၀င္ေတာ႔သည္႔ အခ်ိန္လည္းရွိခဲ႔သည္။ စားမ၀င္ေတာ႔သည္႔အခ်ိန္မ်ားတြင္ သြန္ပစ္လိုက္ရပါသည္။ ထို႔ေၾကာင္႔အမွန္တစ္ကယ္စားခ်င္သည္႔အခ်ိန္တြင္ အစာမခံႏိုင္ေသာေၾကာင္႔ သြားေရစာမ်ား၀ယ္စားခဲ႔ရသည္။ ထိုအခါ စားခ်ိန္တန္စားသည္႔အတြက္ေၾကာင္႔ အပိုထြက္ေငြမ်ားလည္းကုန္ခဲ႔ရသည္။ အိပ္ခ်ိန္တန္အိပ္ေသာအခါ မအိပ္ခ်င္ပဲႏွင္႔အိပ္ရေသာေၾကာင္႔ အိပ္ရာထဲတြင္ ဟုိလွိမ္႔ဒီလွိမ္႔ႏွင္႔ ျဖစ္ကာ အမွန္တစ္ကယ္အိပ္ခ်င္ေသာအခါ မ်က္လံုးေၾကာင္ေနျခင္းေၾကာင္႔ လူကအိပ္ခ်င္ေသာ္လည္း စိတ္ထဲမွအိပ္ခ်င္စိတ္ေပ်ာက္ကာ တစ္ညလံုးကုန္ခဲ႔ရသည္လည္းရွိခဲ႔သည္။ အမွန္မွာ ဆယ္႔ႏွစ္နာရီထိုး၍ စားသည္မဟုတ္ပဲ စားခ်င္ေသာေၾကာင္႔ စားျခင္း(သို႔) ဆာေလာင္ေသာအခါ စားေသာက္ျခင္းသာျဖစ္သင္႔၍၊ ဆယ္နာရီထိုး၍ အိပ္သည္ မဟုတ္ပဲ ပင္ပန္း၍ အလုပ္မလုပ္ခ်င္၊ စာမဖတ္ခ်င္ ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္၍ ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခဳိက္အိပ္ေပ်ာ္ျခင္းသာ ျဖစ္သင္႔ပါသည္။

ေနမေကာင္းလွ်င္ ေဆးေသာက္ရမည္။ ေရဆာလွ်င္ေရေသာက္ရမည္။ ထမင္းစားခ်ိန္တြင္ ထမင္းစားရမည္။ ေရခ်ိဳးခ်ိန္တြင္ ေရခ်ိဳးကိုခ်ိဳးရမည္ဟူ တစ္သမတ္တည္းနွင္႔ လိုက္နာကာ ထိုအရာမ်ားကိုပင္ စည္းကမ္းဟု ထင္ျမင္ယူမွတ္ေနသူမ်ားကိုလည္းေတြ႔ဖူးပါသည္။ ေနမေကာင္းလွ်င္ ေဆးမေသာက္ပဲ တစ္ျခားတစ္ခုခုကိုလုပ္လွ်င္ေကာမရဘူးလား။ ေဆးမေသာက္ပဲ ကိုယ္ျဖစ္ေနသည္႔ေ၀ဒနာကို ေပ်ာက္ႏိုင္မည္႔နည္းလမ္းတစ္ခုခုကို ရွာေဖြမၾကည္႔သင္႔ေပဘူးလား။ ေရဆာလွ်င္ စပါကလင္ေသာက္လွ်င္ေကာမျဖစ္ႏိုင္ဘူးလား။ ဒါမွမဟုတ္ အရည္ရႊမ္းသည္႔ အသီးတစ္ခုခုစားလွ်င္ေကာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလား။ ထမင္းစားခ်ိန္တြင္ ထမင္းစားမွပင္ျဖစ္ေတာ႔မည္လား။ ေရခ်ိဳးခ်ိန္တြင္ ေရပတ္တိုက္ရံုႏွင္႔မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလား။ အခ်ိန္အခါႏွင္႔ အေျခအေနသည္ စည္းကမ္းကိုတစ္ခါတစ္ရံတြင္ရိုက္ခ်ိဳးလိုက္ႏိုင္ေပသည္။

ကၽြန္ေတာ္၏ ပတ္၀န္းက်င္ႏွင္႔ ေနထိုင္ရာအရပ္ေဒတစ္၀ွမ္းလံုးတြင္ ကၽြန္ေတာ္႔လို စည္းကမ္းမရွိသူမ်ားကို အမ်ားအျပားေတြ႔ရပါသည္။ သူတို႔သည္ မိမိတို႔စည္းကမ္းမရွိဟုမသိၾကပဲ စည္းကမ္းရွိသည္ဟုသာ မိမိကိုယ္ကိုယ္ထင္ျမင္၍ စည္းကမ္းရွိသူမ်ားျဖစ္ေနၾကပါသည္။ သူတို႔အမ်ားစုသည္ စည္းကမ္းဆိုသည္႔စကားကို ေရလဲသံုးစြဲၾကသည္။ တစ္ခါတစ္ရံ ကၽြန္ေတာ္စာအုပ္ေပ်ာက္ေသာအခါ အေတာ္ႏွင္႔ရွာမေတြ႕ေသာေၾကာင္႔ တစ္ျခားသူမ်ားကိုေမးျမန္းမိေသာအခါ "နင္က စည္းကမ္းမွမရွိပဲ ေပ်ာက္တာေတာင္နည္းေသးတယ္" ဟူ၍ ေျပာဆိုေလ႔ရွိၾကပါသည္။ ထိုအခါ ကၽြန္ေတာ္႔တြင္ျပန္ေျပာစရာစကားမရွိပါ။ ေျပာခ်င္ေသာ္လည္း ေျပာ၍ မျဖစ္ ေလာေလာဆယ္ျပႆနာကိုသာ အရင္ဆံုးေျဖရွင္းခဲ႔ရပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္႔ကိုစည္းကမ္းမရွိဟုေျပာေသာသူမ်ားသည္။ ကၽြန္ေတာ္႔စာအုပ္မ်ားကိုယူကိုင္ေသာအခါ ဖတ္ျပီးေနရာတြင္ထားခဲ႔သည္။ ကၽြန္ေတာ္စီထားေသာ၊ ထပ္ထားေသာ ေနရာတြင္ ကၽြန္ေတာ္ထားသည္႔အတိုင္းျပန္လည္ထားခဲ႔သည္ဟူ၍ရွားပါသည္။ ကြန္ျပဴတာအသံုးျပဳေသာအခါတြင္လည္း websites မ်ားမွ ေဒါင္းလုတ္ဖိုင္မ်ားဆြဲ၍ desktop ေပၚတြင္ ေဒါင္းလုတ္ဖိုင္မ်ားကိုထားခဲ႔ၾကသည္။ အမွန္တစ္ကယ္ဆိုလွ်င္ စည္းကမ္းရွိရွိျဖင္႔ folder တစ္ခု(သို႔)folders မ်ား တည္ေဆာက္ကာ မိမိဖိုင္မ်ားကို ေသခ်ာသိမ္းဆည္းထားသင္႔သည္။ သို႔ေသာ္လည္း desktop ေပၚတြင္ screen တစ္ခုလံုးျပည္႔လုနီးပါးဖိုင္မ်ားေၾကာင္႔ မ်က္စိရႈပ္၊ စိတ္ရႈပ္ဖြယ္မ်ား ျဖစ္ရသည္။ ပိုဆိုသည္မွာ သူတို႔ ရႈပ္ဖြခဲ႔ေသာ ကြန္ျပဴတာမွာ အမ်ားသံုးကြန္ျပဴတာျဖစ္ေနေသာအခါ ပို၍ဆိုးေပသည္။

ကၽြန္ေတာ္႔ကိုယ္ ကၽြန္ေတာ္ စည္းကမ္းရွိသည္ဟူ၍ မထင္ခဲ႔ေသာေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္သည္။ စည္းကမ္းကိုထိန္းသိမ္းရန္မလိုေပ။ သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္သည္ ကၽြန္ေတာ္သံုးသမွ်ကို ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ယူခဲ႔ေသာေနရာကို ျပန္ထားခဲ႔သည္။ ကိုယ္အသံုးျပဳေသာကြန္ျပဴတာကို အျမဲသန္႔ရွင္းေရးျပဳလုပ္သည္။ လိုအပ္ေသာဖိုင္မ်ားကို download ျပဳလုပ္ေသာအခါ disk တစ္ခုခုထဲ တြင္ စနစ္တက် သိမ္းဆည္းထားခဲ႔သည္။

စည္းကမ္းဆိုသည္႔အဓိပၸါယ္ကို definition ဖြင္႔လွစ္ျခင္းငွာ ကၽြန္ေတာ္မစြမ္းႏိုင္ပါ။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေနခဲ႔သည္႔ေနရာ၊ ကိုယ္လုပ္ခဲ႔သည္႔ ေနရာသို႔ သူတစ္ပါးလာေရာက္သည္႔အခါတြင္ ကိုယ္႔ပေယာဂေၾကာင္႔ သူတစ္ပါးစိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္မည္ကို စိုးရိမ္ေသာေၾကာင္႔ ကုိယ္ကိုယ္တိုင္ ရွင္းလင္းသပ္ရပ္စြာ၊ ကိုယ္စိတ္တိုင္းက် သက္ေတာင္႔သက္သာျဖစ္မည္႔ပံုစံကို ကိုယ္တိုင္ဖန္တီးခဲ႔မိပါသည္။ ၄င္းမွာ စည္းကမ္းလား ကၽြန္ေတာ္မသိပါ။ သို႔ေသာ္ကၽြန္ေတာ္ ခံယူမိသည္ကား လုပ္သင္႔လုပ္ထိုက္ေသာေနရာတြင္ အခ်ိန္သင္႔၊ အခါသင္႔ လိုက္ေလွ်ာညီေထြေနထိုင္ လုပ္ကိုင္ႏိုင္မွသာလွ်င္ ဤသည္ကို စည္းကမ္းဟုထင္ျမင္မိသည္။ စည္းကမ္း၊ စည္းကမ္းႏွင္႔ ျဖီးျဖန္းကာ စည္းကမ္းကို တစ္လြဲသံုးေနသူမ်ားကို ကၽြန္ေတာ္မုန္းသည္။ အဘယ္ေၾကာင္႔ဆိုေသာ္ ကၽြန္ေတာ္သည္စည္းကမ္းဆိုသည္ကို ဘာမွန္းမသိေသာေၾကာင္႔ ျဖစ္မည္ထင္သည္။




ေက်ာ္ညိဳေသြး