ေတြးမိတယ္

ငါ႔မွာ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္၊ ေမွ်ာ္လင္႔ျခင္းေတြ သိပ္မ်ားမ်ားစားစားမလိုဘူး။
ငါ႔မွာယံုၾကည္႔ျခင္းေတြ နဲ႔ရူးသြပ္မႈ႕ေတြပဲလိုတယ္။
ငါ႔မွာ စာရြက္ေတြလိုတယ္၊ ေဘာလ္ပင္လိုတယ္။
အတုအေယာင္ခံစားမႈ႕လိုတယ္။
ခ်မ္းသာၾကြယ္၀နည္းစာအုပ္မလိုဘူး၊ တက္က်မ္းေတြမလိုဘူး။
မက္ေမာစရာ အစိမ္းေရာင္သစ္ရြက္ေတြမလိုဘူး။
လံုေလာက္ရံုသာ အိတ္ကပ္ထဲထည္႔မနက္ျဖန္အတြက္ ေတြးေနဖို႔လည္းမလိုဘူး။
အိမ္လည္းမလိုဘူး။
နာမည္ၾကီးေဟာ္တယ္ က ဧည္႔ၾကိဳေတြရဲ႕ အျပံဳးလည္းမလိုဘူး။
ကိုယ္႔ကိုယ္ကို သံေယာဇဥ္တြယ္တတ္ရံု။
လက္ရွိအေနအထားအတိုင္းေက်ာင္းပညာေတြ သိပ္တတ္ေနစရာမလိုဘူး
ေကာင္းကင္ကိုရဲ႕ကဗ်ာေတြဖတ္တတ္ရံု
အနာဂတ္အတြက္စုေစာင္းစရာမလိုဘူး
အိပ္မက္ေတြထဲေနသားက်ဖို႔ပဲလိုတယ္
အပတ္စဥ္ခြင္႔ယူဖို႔မလိုဘူး။
လစာတိုးဖို႔မလိုဘူး။
ျမိဳ႕လယ္ေခါင္ လမ္းမေပၚက ကားဂိတ္ေတြထဲ ထိုင္ေငးေန ပုရြက္ဆိတ္ ျပဇာတ္မ်ား။
ငါ႔မွာ နာရီ တစ္လံုးမလိုဘူး။
ေရသန္႔ဗူး ေတြရဲ႕ေစ်းႏႈန္းသိဖို႔မလိုဘူး။
မုတ္ဆိတ္ရိတ္ဓါးနဲ႔ ေမႊးညွပ္ေကာင္းေကာင္းမလို၊တကၠစီငွားတတ္ဖို႔မလို
ငါေနတဲ႔ျမိဳ႕မွာ ထိုင္ေကာင္းမယ္႔ အေအးဆိုင္၊ ခ်ဥ္ငံစပ္ လက္သုပ္စံုဆိုင္ သိဖို႔မလို
အင္နာဗြန္စီ မွီ၀ဲဖို႔မလို....
ငါ႔ဥယ်ာဥ္ထဲ ငါစိုက္တဲ႔ပန္းပင္ အပြင္႔မပြင္႔တဲ႔အခါ...။

ေက်ာ္ညိဳေသြး