ေကြကာ ရဲ႕ ကမၻာ

ေကြကာ ရဲ႕ ကမၻာ



ေဟာဒီ သံသရာထဲမွာ
ေၾကာင္ကေလး ေကြကာ ဟာ။
စကၠဴပံုး  နဲ႔ လူ ၾကား
အတင္းတိုးေ၀ွ႔လုိ႔ ေခြေခြေလး အိပ္ရွာတယ္။


အိမ္က ထြက္ေျပးခ်င္ေနတဲ႔ ကဗ်ာဆရာရွိတဲ႔
အိမ္ဟာ ဇာတိခ်က္ျမဳပ္။
အိမ္က ထြက္မေျပးေလနဲ႔ ေကြကာ
ဒီအိမ္မွာပဲ မင္းေမွ်ာ္လင္႔တဲ႔ အညိဳေရာင္ၾကယ္ကေလးေတြ ရွိတယ္။
မင္းရဲ႕ အကုတ္အျခစ္ခံခ်င္ေသးတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္မ်ား
ရွိလိမ္႔မလဲ ေတြးမလား။


ၾကယ္ေတြကို ၾကိဳက္တတ္ေပမယ္႔
မင္းဟာ မင္း သေႏၶကိုလည္း မစြန္႔လႊတ္ႏိုင္။
သံသရာထဲက အမွီတစ္ခု ကို ေခါင္းခုလို႔
အိပ္ရွာတယ္။


ေဟာဒီ သံသရာထဲမွာ
ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္သံေလးတစ္ခု ၾကားလုိ႔
မင္းဟာ
ကင္းေစာင္႔တပ္သားက
သတိမ်က္လံုးနဲ႔ ေ၀႔၀ိုက္ၾကည္႔သလိုမ်ိဳး
သတင္းအမဲလိုက္သမားက
ဆပ္ဘဂ်က္ တစ္ခု ကို ကင္မရာေခ်ာင္းၾကည္႔ေပါက္ထဲ
မွ်ားေခၚသလိုမ်ိဳး၊
ပတ္၀န္းက်င္ကို ဆြဲယူျခံဳငံုလိုက္တယ္..။


အိပ္ဦး ေကြကာ
မင္းရဲ႕ ရင္ခုန္သံႏိႈးစက္က
မင္းကို လႈပ္ႏႈိးဖုိ႔ အခ်ိန္ေတြ ေရာက္မလာေသးဘူး
အိပ္ဦး...။

ဒီသဘာ၀ၾကီးထဲမွာ
မင္း မ်က္လႊာေတြ တက္ၾကြခ်ိန္ဆို
အညိဳေရာင္ ၾကယ္ေတြ က မင္း ကို ေစာင္႔ၾကိဳ ေနဦးေတာ႔မယ္။

မင္းအတြက္ေတာ႔..
အညိဳေရာင္ ၾကယ္ကေလးေတြ က ဆိုတဲ႔ သီခ်င္း
မင္းအတြက္ အလင္းေရာင္။
မင္းအတြက္ သီခ်င္းေတာင္ ျဖစ္ေသးရဲ႕။
ဆိုျပီးတဲ႔သီခ်င္း မင္း ေမ႔လိုက္ႏိုင္တာ ေကာင္းပါရဲ႕။
ၾကယ္ေရာင္သီခ်င္းေတြ အဆံုး
စကၠဴပံုး နဲ႔ လူၾကားမွာ
သံသရာကို မ်က္ကြယ္ျပဳလုို႔ မင္းေမွးစက္ဦးကြယ္။

ကဗ်ာမဆန္တဲ႔ ညမွာ
ကဗ်ာဆရာ က ကဗ်ာေရးေနတာ
မင္းလစ္လ်ဴရႈလိုက္ဦး။

သံသရာ ကမ္းတစ္ဘက္က ေနၾကာပြင္႔ေတြ မပြင္႔ခင္အထိ
ၾကယ္ေရာင္ေတြ ကို ကုတ္ျခစ္ လိုက္ဦး
မင္းရဲ႕ ၾကယ္စင္သီခ်င္းဟာ
ေနေရာင္ျခည္ ကၾကိဳး နဲ႔အတူ
ဆည္းဆာဆီ ယိမ္းႏြဲ႔ေနေပါ႔။


အခုေတာ႔..အိပ္ဦးေကြကာ...။
ဒီသဘာ၀ၾကီးထဲမွာ
မင္႔ ေရဒါေတြ တက္ၾကြခ်ိန္ဆို
အညိဳေရာင္ ၾကယ္ေတြ က မင္း ကို ေစာင္႔ၾကိဳ ေနဦးေတာ႔မယ္။


ေက်ာ္ညိဳေသြး