31 Dec Night

လမ္းထဲကို ၀င္လိုက္သည္ႏွင္႔ ႏွစ္သစ္ကိုၾကိဳဆိုေသာအေနျဖင္႔ တစ္လမ္းလံုးအေမွာင္ခ်ထားၾကသည္။ လမ္းထဲတင္မဟုတ္ တစ္ရပ္ကြက္လံုး၊ တစ္ျမိဳ႕လံုးက ႏွစ္သစ္အၾကိဳ အေနျဖင္႔ လွ်ပ္စစ္မီး ေခၽြတာေရးျဖင္႔ အဓိပၸါယ္ရွိစြာ ၾကိဳဆိုၾကသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔လမ္းထဲမွာ ကိုေရႊၾကီးတို႔အိမ္ေရွ႕တြင္ လူပ်ိဳကာလသားမ်ားကလည္း ၀ီစကီ တစ္ပုလင္းေထာင္က ႏွစ္သစ္တြင္ အဓိပၸါယ္ရွိေသာ ေန႔သစ္မ်ားကို တည္ေဆာက္ရင္ ျဖတ္သန္းသြားၾကရန္ ေဆြးေႏြးေျပာဆိုေနၾကသျဖင္႔ အလုပ္ကျပန္လာေသာ ကၽြန္ေတာ္လည္း ၀င္ေရာက္ နားေထာင္ေနမိသည္။

ျပီးမွ အလုပ္ယူနီေဖာင္းမ်ား လဲရန္ သတိရသျဖင္႔ အိမ္သို႔ အျမန္ျပန္ရသည္။ ထိုေန႔က သေဘာေကာင္းေသာ အလုပ္ရွင္က ဆယ္နာရီခြဲအထိသာ အလုပ္ဆင္းရန္ ခြင္႔ ျပဳသျဖင္႔ ကၽြန္ေတာ္ႏွင္႔ ကၽြန္ေတာ္႔ သူငယ္ခ်င္း မွာ အလုပ္မွေစာစီးစြာျပန္လာျခင္းျဖစ္ေလသည္။ အိမ္သို႔ေရာက္ေသာအခါ အ၀တ္အစားမ်ားကို အျမန္လဲျပီး အစာမစားရေသးပဲ အိမ္မွာလည္း စားစရာေသာက္စရာ မ၇ွိေသာေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ျမိဳ႕ဧ။္အစည္ကားဆံုးေနရာျဖစ္ေသာ ၃ ထိပ္ သို႔ သူငယ္ခ်င္းကို၀င္ေခၚျပီး ထြက္လာခဲ႔သည္။

ရပ္ကြက္ထဲမွထြက္လာရေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ရပ္္ကြက္ထဲတြင္ စည္ကားေနသည္မို႔ ကၽြန္ေတာ္အခုအခ်ိန္အထိ ေမ႔မရပဲ တစ္သသျဖစ္ေနရသည္။ လွ်ပ္စစ္မီးမ်ား အေမွာင္ခ်ျပီး ႏွစ္သစ္ကိုၾကိဳဆိုခ်ိန္တြင္ ငါးႏွစ္၀န္းက်င္ ကေလးေလးေလးငါးေယာက္ခန္႔မွာ ဖေယာင္းတိုင္တစ္တိုင္ထြန္းကာ ဟိုဟိုဒီဒီေငးေမာေျပာဆိုရင္း မီးေမႊးကာ ဘာမွန္းမသိေသာ စားစရာတစ္ခုခုကို ကင္စားရန္ ၾကိဳးစားေနၾကသည္မွာ ၾကည္ႏူးဖြယ္ပင္။ ထို႔အတူ ရပ္ကြက္လူၾကီး ဖိုးၾကည္၀င္းဧ။္ အိမ္ေရွ႕တြင္ရပ္ထားေသာ ဒိုင္နာကားေပၚတြင္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္မသိသည္႔ ကာလသား တစ္ဦးမွာ

“ဒီဇင္ဘာည အျဖဴေရာင္ျမဴႏွင္းၾကားမွာxxxx ျပန္ဆံုေနၾက ဒီလိုအခ်ိန္ေလးေရာက္လာ ”

အစျပဳသည္႔ လင္းနစ္ဧ။္ သီခ်င္းကို ခပ္တိုးတိုးသီဆိုေနေလသည္။

သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ ၃ထိပ္သို႔ေရာက္ေသာအခါ ကၽြန္ေတာ္တို႔စားေနၾက ထမင္းေၾကာ္ဆိုင္ေလးမွာ ဆိုင္ပိတ္ေတာ႔မည္ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာ၍ ဘာေၾကာင္႔လဲေမးၾကည္႔ေသာအခါ အခု ျပီးခဲ႔တဲ႔ 2008 ခုႏွစ္အတြင္း စီးပြားေရးမ်ား အေရာင္းအ၀ယ္မ်ား ျဖစ္ထြန္းလြန္းေသာေၾကာင္႔ ထမင္းေၾကာ္ဆိုင္ပိုင္ႏွင္႔ ႏွင္႔ သားသမီးမ်ားသည္။ အီေကြတိုရီရယ္ ေဟာ္တယ္တြင္ ဒင္နာ သြားေရာက္သံုးေဆာင္က နယူးရီးယားပါတီ အေသးေလးတစ္ခုျပဳလုပ္ေပ်ာ္ရႊင္ၾကမည္ ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင္႔ ႏွစ္သစ္ဧ။္ေနအထြက္ကို ၾကည္႔ရႈခံစားၾကမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာသည္။ သို႔ျဖင္႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္လည္း သူတို႔ဆိုင္မွာ ထမင္းေၾကာ္ကို ျမန္ဆန္စြာ သံုးေဆာင္ျပီးလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမိဳ႕ဧ။္ ဂုဏ္ယူဖြယ္ ျပယုဂ္တစ္ခုျဖစ္ေသာ ၾကိဳးတံတားေပၚသို႔ တက္ကာ ဒီဇင္ဘာေနာက္ဆံုးညဧ။္ အလွအပကို စုပ္တစ္သပ္သပ္ျဖင္႔ ၾကည္႔ရႈ႕ေငးေမာေနၾကေလသည္။

ထိုသို႔ ထိုင္ေနၾကရင္း ကၽြန္ေတာ္႔အေနျဖင္႔ လြန္ခဲ႔သည္႕ 2008 ကာလမ်ားအတြင္း ျဖစ္ပ်က္ခဲ႔သည္မ်ားကို ျပန္ေတြးရင္း ကၽြန္ေတာ္႔အေပၚယုတ္မာခဲ႔ေသာ သူမ်ားႏွင္႔ ကၽြန္ေတာ္႔ကို ႏွိမ္ခ်ဆက္ဆံခဲ႔ေသာ သူမ်ားကို သတိရေနမိသည္။ သူတို႔အေၾကာင္းမ်ားကို ေဘးတြင္ရွိေသာ ကၽြန္ေတာ္႔သူငယ္ခ်င္းကို သူတို႔အေၾကာင္းမ်ားကို ေျပာျပေနမိသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ကၽြန္ေတာ္ သိပ္ခ်စ္ရေသာ မ၀ါ၀ါေက်ာ္မွာ ဘာလုပ္ေနမည္နည္း။ ဘယ္ေနရာတြင္ရွိေနမည္နည္း။ ကၽြန္ေတာ္မသိပါ။ သူ႕ကိုလည္းလြမ္းလြမ္းဆြတ္ဆြတ္ျဖင္႔ သတိရ တမ္းတေနမိပါသည္။ ေလးျဖဴဧ။္ စာမ်က္ႏွာ 15 သီခ်င္းမွာ ထိုညက ကၽြန္ေတာ္႔အတြက္ ျဖစ္ခဲ႔ပါသည္။





I wrote this Post by tagging Mg Shing Thant( www.mgshinthant.blogspot.com ). Thank you for your Tagging \"Shin Thant\"