ညီမေလးႏွင္႔ ကၽြန္ေတာ္

အိမ္တြင္ညီမေလးႏွင္႔ စကားမ်ားရသည္မွာအၾကိမ္ၾကိမ္။ ကၽြန္ေတာ္႔ ဂစ္တာကိုယူယူကိုင္ေသာေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္ႏွင္႔ ကေတာက္ကဆျဖစ္ရတိုင္း အေဖႏွင္႔အေမက ကၽြန္ေတာ္႔ကိုခ်ည္းဆူေလေတာ႔သည္။ အငယ္ျဖစ္သူ ကိုယ္႔ညီမေလးအား မညွာဘူးဟူ၍ေျပာေသာ္လည္းမရ ကၽြန္ေတာ္႔ပစၥည္း၊ ပစၥယမ်ားကိုယူကိုင္သည္ကိုမၾကိဳက္။ ထို႔ေၾကာင္႔ကၽြန္ေတာ္႔ညီမေလးက ကၽြန္ေတာ္႔ကို “ကပ္စီးနည္းၾကီး” ဟုအျမဲတမ္းေျပာေလ႔ရွိသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္ငယ္ငယ္က ေက်ာင္းတက္စဥ္က ကၽြန္ေတာ္သည္မုန္႔ဖိုးမ်ားကိုမစားဘဲ စုစုထားကာ ကၽြန္ေတာ္ၾကိဳက္သည္႔ ပစၥည္းမ်ားကို ၀ယ္ေလ႔ရွိသည္။ ညီမေလးကေတာ႔ စားသင္႔တာစား၊ စုသင္႔တာစုႏွင္႔ ညီညီမွ်မွ်ရွိခဲ႔သည္။

အေမေပးေသာမုန္႔ဖိုးမ်ားကို ကုန္သြားမွာေၾကာက္သျဖင္႔စုစုထားျပီး မုန္႔မစားဘဲ ညီမေလးဆီကသာ ကပ္ရပ္လွ်က္စားခဲ႔သည္ခ်ည္း။ မေကာင္းတတ္၍ညီမေလးအား ၀ယ္ေကၽြးရလွ်င္လည္း။ ေစ်းေပါေသာမုန္႔မ်ားကိုသာ၀ယ္ေကၽြးေလ႔ရွိခဲ႔သည္။ တစ္ခါတစ္ခါ ကၽြန္ေတာ္႔ညီမေလး၀ယ္ ေကၽြးေသာ မုန္႔မ်ားမွာကၽြန္ေတာ္ပင္ကိုယ္တိုင္ပင္ ၀ယ္၍မစားဖူးေသာ မုန္႔မ်ားပါေလသည္။ ျမိန္ရည္ယွက္ရည္စားေနေသာ ကၽြန္ေတာ္႔ကိုၾကည္႔ေနသည္႔ ညီမေလးမ်က္လံုးမ်ားကိုကၽြန္ေတာ္အဓိပၸါယ္မေဖာ္တတ္ခဲ႔။ သို႔ေသာ္ကၽြန္ေတာ္႔ညီမေလးေကၽြးေသာမုန္႔မ်ားသည္ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္၀ယ္စားခဲ႔ရသည္႔ မုန္႔မ်ားထက္ပိုမို ျမိန္မိေလသည္။

ဒီတစ္ႏွစ္တြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပထမႏွစ္ေက်ာင္းသားမ်ားဧ။္ဖလားလုပြဲအေနျဖင္႔ ေဘာလံုးျပိဳင္ပြဲလုပ္ေသာအခါ ျပိဳင္ပြဲရွိသည္ဟု သိေသာအခါ ညီမေလးမွာ ျပိဳင္ပြဲအတြင္း ေ၀ယ်ာ၀စၥမ်ားအတြက္ အကုန္လံုးကိုတာ၀န္ယူေပးေလသည္။ ကၽြန္ေတာ္႔ အားကစားအကၤ ီ်မ်ား ေလွ်ာ္ဖြပ္ျခင္း၊ ထရိန္နင္ခ်ိန္မ်ားတြင္ အစားအေသာက္ျပင္ဆင္ကာ ပို႔ေပးျခင္းတို႔ကို လုပ္ေဆာင္ေပးေလသည္။ အသင္းတစ္သင္းလံုးကို စည္းကမ္းတင္းက်ပ္စြာ ကြပ္ကဲျပီး ေသခ်ာေလ႔က်င္႔ထားေသာေၾကာင္႔ ျပိဳင္ပြဲအတြင္း အခက္အခဲမရွိေက်ာ္လႊားကာ ပထမဆုကို ထိုက္တန္စြာရခဲ႔ေလသည္။

ျပိဳင္ပြဲတြင္ဆုရေသာ ကၽြန္ေတာ္တို႔အသင္း ကို ေနာက္တစ္ပတ္တြင္ ဆုေပးပြဲျပဳလုပ္ျပီး ပထမဆုအေနျဖင္႔ ေငြက်ပ္ သံုးသိန္းဆုခ်ီးျမွင္႔ရာ တစ္သင္းလံုး ကိုခြဲေ၀ျပီးေသာအခါ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကိုယ္စီ 20000 ေသာင္းက်ပ္၀န္းက်င္ရေလသည္။ ပထမဆုရသျဖင္႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔အသင္းသားမ်ား ကိုယ္စီအေပ်ာ္ေတြႏွင္႔ရွိေနသလို။ ကၽြန္ေတာ္႔ညီမေလးမွာလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ပထမရသည္႔အတြက္ အားရ၀မ္းသာျဖင္႔ “သမီး အားေပးရတာ တန္သြားျပီ” ဟုအားရ၀မ္းသာျဖင္႔ေျပာေလသည္။ ေဘာလံုးပြဲမွ ဒိုင္လူၾကီး၏ခရာသံအဆံုးတြင္ ပထမႏွစ္တန္းမ်ားဧ။္ “ေလအလွ်င္” အသင္းအႏိုင္ရဗိုလ္စြဲခ်ိန္တြင္ ကြင္းတြင္းရွိ ေဘာသမားမ်ားအားရ၀မ္းသာ ေျပးလႊားေနသည္႔ၾကားမွ ကၽြန္ေတာ္႔ဆီသို႔ ေျပး၀င္လာေသာ ညီမေလးမွာ အသံမ်ားကြဲအက္ကာျဖင္႔ “ႏိုင္ျပီကြ” ေအာ္ေလသည္။

အိမ္သို႔ေရာက္ေသာအခါ ျပိဳင္ပြဲအေၾကာင္းေျပာ၍မဆံုး။ ပီတိအဟုန္တိုျဖင္႔အိပ္ရာ၀င္ေလသည္။ ေအာင္ျမင္မႈ႕ေသးေသးျဖစ္ေစ ၾကီးၾကီးျဖစ္ေစ ရရွိေလေသာအခါ ကိုယ္႔စိတ္အတြင္းပထမဆံုး ၀င္ေရာက္လာေသာသူကို ေျပး၍ေျပာျပခ်င္သည္မွာ သဘာ၀ပင္ျဖစ္ေလသည္။ ကၽြန္ေတာ္႔တြင္လည္းထိုကဲ႕သို႔ေသာ သူ ရွိေလသည္။ အိပ္ရာမွထေသာအခါ ညီမေလးက “ကိုၾကီး သမီးကို ေအာင္ျမင္တဲ႔အထိမ္းအမွတ္နဲ႔ တစ္ခုခု၀ယ္ေပး” ဟုေျပာေသာအခါ “ေအးပါကြာ ညည္းကလည္း ေအးေဆးေပါ႔” ဟုအလြယ္ေျပာကာ ေရမိုးခ်ိဳးအ၀တ္အစားလဲကာ ကၽြန္ေတာ္႔ေအာင္ျမင္မႈ႕ကို ေျပာျပလိုသည္႔ တစ္ေယာက္ဆီကၽြန္ေတာ္သြားဖို႔ျပင္ဆင္ေလသည္။

ေတြ႕ေနၾကေနရာတြင္ေစာင္႔ေနမည္ဟု ခ်ိန္းကာ ကၽြန္ေတာ္ေရာက္သြားေတာ႔ သူမေရာက္ေသး။ နာရီေတြအေတာ္ၾကာျပီးမွ စာေလးတစ္ေစာင္သာေရာက္လာခဲ႔သည္။ မနက္ခင္းသည္ ခ်က္ခ်င္းေမွာင္က်သြားသလို။ အေပ်ာ္အတြက္ ၀မ္းသာၾကည္ႏူးမႈ႕သည္လည္း ကြယ္ေပ်ာက္သြားသလိုပင္။ ေတြ႕ခဲ႔လွ်င္အားရ၀မ္းသာေျပာရမည္႔ စကားတုိ႔သည္ဘယ္ဆီသို႔ေရာက္ကုန္သည္မသိ။ “ အသင္႔ေတာ္ဆံုးလမ္းကိုေရြးလိုက္ပါျပီ” ဆိုသည္႔စာေၾကာင္းေနာက္တြင္ ကၽြန္ေတာ္္ဆက္မဖတ္လိုေသာ စကားလံုးမ်ားရွိေနသည္ႏွင္႔ ကၽြန္ေတာ္႔လက္တို႔က အလိုအေလွ်ာက္စာေခါက္အသြင္သို႔ စာရြက္ကေလးကိုေျပာင္းလဲကာ ဘက္ဘက္အက်ၤီအိတ္ကပ္ထဲသို႔ထည္႔မိသည္။

လာရာလမ္းအတိုင္း ကၽြန္ေတာ္လမ္းေလွ်ာက္ျပီး ျပန္ခဲ႔ပါသည္။ေနအေတာ္ျမင္႔ေနသျဖင္႔ ပူေလာင္ေနေသာ လမ္းမတြင္ တစ္စံုတစ္ခုေသာ အကာအကြယ္မပါပဲ လမ္းေလွ်ာက္ခဲ႔သည္။ အိမ္သို႔ျပန္ေရာက္ေသာအခါ အိမ္ေရွ႕လမ္းမၾကီးကိုၾကည္႔ကာ အိမ္နံေဘးရွိဒန္းေပၚတြင္ ထိုင္ကာ လက္ထဲမွ အျပာေရာင္ေရေမႊးပုလင္းေလးကိုပြတ္သပ္ၾကည္႔ေနမိသည္။ အသံမထြက္ပဲ “မင္းကိုပိုင္ဆိုင္ေစခ်င္တဲ႔ ပိုင္ရွင္မေလးကေတာ႔ အေ၀းကိုေျပးထြက္သြားျပီကြာ စိတ္မေကာင္းပါဘူး” စိတ္ထဲကေျပာမိစဥ္ ကၽြန္ေတာ္႔လည္ပင္းသို႔တစ္ခုခုလာစြပ္သည္ကိုသိသျဖင္႔ ငံုၾကည္႔ရာ ipod ေလးတစ္ခုျဖစ္ေနေလသည္။ ေခါင္းေမာ႔ၾကည္႔ရာ “ကိုၾကီးေအာင္ျမင္မႈ႕အတြက္ ညီမေလးရဲ႕ အမွတ္တရလက္ေဆာင္”ဟုေျပာသည္႔ အျပံဳးႏွင္႔ ကၽြန္ေတာ္႔ညီမေလးကို ေတြရေလသည္။ လက္ထဲမွ ipod ကိုၾကည္႔မိေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္အၾကိဳက္ဆံုး Classic တံဆိပ္။ ညီမေလး ဘယ္အခ်ိန္က စုထားသည္႔ပိုက္ဆံေတြႏွင္႔ ၀ယ္ထားပါလိမ္႔။ ေစ်းအေတာ္ၾကီးမွာပဲေတြးမိေနစဥ္..။ ကၽြန္ေတာ္႔လက္ထဲမွ အျပာေရာင္ေရေမႊးပုလင္းေလး ကိုညီမေလးက ဆတ္ကနဲ႔ယူလိုက္ျပီး “ဟာ..ေရေမႊးပုလင္းေလးပါလား အျပာေရာင္ေလးေတာ႔ ဟိ…ကိုၾကိးညီမေလးအတြက္လား…” ဟုေျပာသျဖင္႔ ကၽြန္ေတာ္႔ပါစပ္မွ “မဟုတ္….” ဟု ေျပာမိသလိုလိုျဖစ္ခ်ိန္တြင္ ညီမေလးမွာ “ ေဟး…………” ဟု သံရွည္စြဲေအာ္ကာ…ေျပးထြက္သြားေလျပီ။