ကျော်ညိုသွေး

ဆုေတာင္းစကား မေနာက္ပါနဲ႔ အစ္ကို ၀င္႔ၾကြားတဲ႔ သဇင္ေတြ ကို လည္း အျပစ္မဆို ေၾကြသြားတဲ႔ ခေရေတြ အတြက္ စာနာျခင္းေတးသံေတြ ပါးလိုက္ပါရဲ႕။ ဒီလိုေတာ႔ မေနာက္ပါနဲ႔ အစ္ကို။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ သစ္ပင္ ပန္းမာလ္ေတြကို စိုက္ပ်ိဳးခ်င္သူ သက္သက္ အပင္ၾကီးဖို႔ အသီးလွဖို႔ မရည္ရြယ္ အားလံုးေသာ သစ္ပင္ေတြ ဘယ္လိုဖူးပြင္႔ၾကပံု ဘယ္လိုစိမ္းလန္းၾကပံု ေငးေမာေနဆဲေပါ႔။ မေနာက္ပါနဲ႔ အစ္ကို။ ဟုတ္တယ္..။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေရာင္းေကာ႔ဒ္ ေရာ႔ခ္အင္ရိုး သီခ်င္းေလး ညွပ္ဖိနပ္ကေလး တစ္ရံ နဲ႔ ခုန္ေပါက္ေျပးလႊား လမ္းမွာ မေတာ္တဲ႔ ဖိနပ္ေတြလည္း မစီးခ်င္။ ေျခရာၾကီးတဲ႔ သူဟာ ဖိနပ္ၾကီးၾကီးစီးရမွာပဲ အခုေတာ႔ မေနာက္ပါနဲ႔အစ္ကို။ အစ္ကို သိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ဘယ္တုန္းက နာမည္အမွန္ ေျပာဖူးလို႔လဲ ဒါေပမယ္႔… ကၽြန္ေတာ္ နာမည္ မေျပာင္းေတာ႔ဘူး အစ္ကို။ မေနာက္ပါနဲ႔ အစ္ကို ကၽြန္ေတာ္ဟာ ဂစ္တာသံေတြနဲ႔လည္း ၾကြက္မေျခာက္ခဲ႔ဘူး။ အစ္ကို သိေနတဲ႔ လမ္းမွာ ၾကြက္ေတြဟာ ေပါလြန္း နံရံေပၚက ေၾကာင္ရုပ္ကေလးေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္႔စိတ္ေျဖရာပါ ဒီလိုေတာ႔ မေနာက္ပါနဲ႔ အစ္ကို။ ရိုးရိုးသားသားပဲေျပာပါမယ္ ကၽြန္ေတာ္႔ တစ္ကိုယ္စာ ေပ်ာ္ဖို႔...

ဗီဇ အိပ္ေပ်ာ္ေနေပမယ္႔ ေၾကာင္ကေလးဟာ ယုန္ ကို အမဲသား ေကၽြးလို႔ မရဘူးဆိုတာ အိပ္မက္ မက္တယ္။ ဖ်ာအစြန္းကို ကုတ္ ေနတဲ႔ လက္သည္းေတြဟာ တဖ်ပ္ဖ်ပ္။ ေက်ာ္ညိဳေသြး

Jealous နည္းနည္းပဲ လည္ ခ်င္ရင္ မင္း ပင္တီယံ ကို ၾကီးေအာင္လုပ္ေပါ႔။ ေက်ာ္ညိဳေသြး

စကၠဴပန္းမ်ား လူငယ္ဘ၀မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြ ဂစ္တာၾကိဳးေတြ လဲၾက တပ္ၾက အသံစမ္းၾကေတာ႔...။ နင္ကေတာ႔ ေယာဂီ တဘက္ကေလး တစ္ထည္ရဲ႕ ဇာတာနဲ႔ လူမႈေရးေတြ တအားလုပ္ေန။ နင္၀လာတာ နင္မသိေပမယ္႔ ေဟာဒီတစ္ရပ္ကြက္လံုး သိတယ္။ နင္ဟာ ဘဲဥေၾကာ္ ေမာ္ဒယ္ကေန အခုေတာ႔ ကၽြဲေကာသီး မယ္ ျဖစ္လုိ႔လာ။ တခ်ိဳ႕ ေယာက္်ားေလးေတြ တက္တူးထိုးၾကေတာ႔ ငါလည္း လိုက္လို႔မပါသြား အသားနာမွာ ေၾကာက္လို႔ မဟုတ္ရပါဟာ ငါ႔ေဆးမွင္ေၾကာင္ ဟာ ဆယ္ေက်ာ္သက္မွာ ထိုးျပီးသား။ ၀မ္း တူး သရီး အရိုးသီခ်င္းဟာ တိုးလိုက္က်ယ္လိုက္ နဲ႔ ရင္ဖံုးေတြ တျဖည္းျဖည္း က်ပ္လာျပီ နင္ လွဲေနက် အုန္းတျံမက္စည္းဟာ တိုလာျပီ နင္႔အိမ္ကို တစ္ေခါက္ တစ္ခါ ေရာက္ေတာ႔ ငါတို႔ သီခ်င္းေတြဟာ ရွက္ရြံ ႔ ခဲ႔ျပီ သတၱ၀ါေတြ အားလံုး ကို ေမတၱာထားတတ္တဲ႔ နင္႔ အတြက္ အျပန္လမ္းမွာ ငါတို႔ နင္းလာခဲ႔တဲ႔ ရင္ခုန္သံစက္ဘီးကေလးဟာ ခ်ိန္းၾကိဳးျပတ္ခဲ႔ျပီ။ ေႏြရာသီ လမ္းကေလးမွာ စက္ဘီးေလး တစ္စင္း နဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ နဲ႔ငါ မဆိုျဖစ္ေတာ႔ တဲ႔ သီခ်င္း တစ္ပုဒ္တစ္ေလရွိခဲ႔မယ္။ ေက်ာ္ညိဳေသြး

ေယာက္လမ္း ေရာက္မွပဲ လမ္းနာမည္ ကို ျပန္သတိရတယ္။ အာရံုငါးပါးေနာက္လိုက္ရင္း ကိုယ္ဟာ လားရာကိုေမ႔ ကိုယ္ဟာ ေန႔ရက္ကိုေမ႔။ အစိမ္းေရာင္ ေဘလ္ဘုတ္ အေဆာက္အဦ အနီၾကီး အနက္ေရာင္က်ီးေတြ။ ဂ်ပန္ျပည္ျဖစ္ထုတ္ကုန္ ဘတ္စ္ကားမွတ္တိုင္ခံုညိဳေလး။ သမၼတ ကို ေက်ာေပးလို႔။ ေက်ာ္ညိဳေသြး

တစ္ကိုယ္ရည္ အက္ေဆး ၂ စိတ္ကူးနဲ႔သာ ျပီးမယ္ ဆိုရင္ မင္းတို႔ေတြ တစ္ေယာက္မွ အျငိမ္ေနရမွာမဟုတ္ဘူး။ စိတ္ကူးနဲ႔ ရူးေနတဲ႔ စိတ္က ဂနာမျငိမ္ဘူး။ မိန္းမ ၀၀ မ်ား ပိန္ကပ္ကပ္ ေယာက္်ားမ်ား ထိုးေဆး နဲ႔ စားေဆးမ်ား အိမ္ျပန္မေရာက္ ခင္ အထိ ဘတ္စ္ကား က်ပ္က်ပ္ေပၚက ရဲမက္မ်ား။ မင္း ျဖစ္ခ်င္တာ ေျပာဆိုလုိ႔ စူပါမန္းျဖစ္ခ်င္ေနတာ ကို ငါဘယ္လို လိုက္ညွိမလဲ ငါက ကိုယ္ေပ်ာက္မင္းသား ျဖစ္ခ်င္ေနတာ လက္စြပ္ေလး တစ္ပတ္ျပည္႔ေအာင္ လွည္႔လိုက္ရင္ အဲဒီမွာ စ ေတြ႕တာပဲ။ ဗီဒီယိုၾကည္႔ေနရင္း ငါတို႔ ေဆြးေႏြးပြဲ အျပီးမွာ ဇာတ္လိုက္မင္းသား က စိတ္ရႈပ္ေထြးေနျပီပဲ။ အဲဒီတုန္းက ငါလည္း မသိဘူး။ စိတ္ေနာက္ကို လိုက္ေနတာ အခုထိ။ မင္းလည္း မင္းရာဇ၀င္ထဲ မင္း အခုထိ ေမ်ာေန ငါလည္း ငါ႔ ေမာဟထဲ အခုထိ အိုေဟာင္း လက္ညိိဳးေလးနဲ႔ လူတစ္ေယာက္ကို ဆြဲမ ႏိုင္တဲ႔ အခ်က္ဟာ သိပ္ျပင္းထန္လြန္းသတဲ႔။ ျပီးျပီ။ အဲဒီ ကစားပြဲက ျပီးျပီ။ မင္း နဲ႔ ငါနဲ႔ ဆက္ဆံေရးလည္း ျပီးျပီ။ ျပီးျပီ။ မင္း ယူလိုက္တဲ႔ ငါ႔သူငယ္ခ်င္းလည္း ျပီးျပီ။ အသားလည္း အရင္ထက္ ပိုမည္းသြားေတာ႔ ငါဟာ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ ေျပးထ...

လက္ဆင္႔ကမ္း သၾကၤန္ စာအိတ္ကေလး အဖြင္႔မွာ ပိေတာက္ေတြ ပြင္႔လာေတာ႔ ငု၀ါေတြ ေအာက္မွာ သူက ေရာက္ႏွင္႔ျပီ။ ေနာက္က်တဲ႔ ပိေတာက္ဟာ “အႏုပညာ ဂုဏ္ေျမာက္ရင္ ပိေတာက္လိုပဲ အကိုင္းကို ခုတ္ ျခံစည္းရိုးလုပ္လည္း အႏုပညာပြင္႔ေတြဟာ တိမ္ျမဳပ္မသြားဘူး။” လုိ႔ ဆိုတယ္။ “သက္ေထြး .. မင္းဟာ ကန္႔သတ္ခံထားရတဲ႔ အႏုပညာသမားပဲ သၾကၤန္ နဲ႔ မင္းနဲ႔ ဘာမွ မသက္ဆိုင္ဘူး” တဲ႔။ မုန္႔လံုးေရေပၚေတြထဲ “ဖီ” ႏုတ္ေတြ ထည္႔လံုးေတာ႔ သၾကၤန္မိုးဟာ တဖြဲဖြဲရြာ။ အဲဒီ စႏၵရား သံ တစ္ဘား စာ ေအာက္မွာ အႏွစ္ ၂၀ ဟာ က်ေပ်ာက္သြားတယ္။ ဒိုင္ယာရီေတြ စုတ္ျဖဲလိုက္လို႔လည္း သမိုင္းဟာ ေပ်ာက္ပ်က္မသြား စႏၵရား ၾကီး ေရာင္းလိုက္လို႔လည္း တစ္ဘ၀စာ အျဖစ္မွန္ဟာ မလြန္ေျမာက္။ ေရေတြ စိုရႊဲေနလည္း ေက်ာက္စာဟာ ေပ်ာက္ျပယ္သြားရိုး မရွိ။ ေက်ာ္ညိဳေသြး

ဂ်င္းေဘာင္းဘီ က်ပ္ တဲ႔ အရသာ ဟာ ဘာနဲ႔မွမတူဘူး။ ခပ္က်ပ္က်ပ္ ကို ေရြးတယ္။ က်ပ္မွပဲ ၾကိဳက္တယ္။ ေရာ႔ခ္သီခ်င္းေတြက ေစာင္႔ေနၾကျပီ။ ျမန္ျမန္ေရြး ျမန္ျမန္ေလး၀ယ္ေတာ႔... ခပ္က်ပ္က်ပ္ကေလး ခပ္က်ပ္က်ပ္ကေလးကြယ္.. ဘ၀မွာ ရသေတြ သိပ္မ်ား ရိုက္ခ်က္ေတြ က ႏွလံုးသားကို ထိပါး ႏွလံုးခုန္သံေတြ ဖိထားရေအာင္ ခပ္က်ပ္က်ပ္ကေလး ေကာင္းကင္ၾကီး ကို ကိုယ္တို႔ ျခံဳရံု ခ်ဳပ္လုပ္လို႔ မိုးသားေတြထဲ လမ္းေလွ်ာက္ၾကမယ္။ ဘ၀ဟာ ေစးေစးပိုင္ပိုင္ ဘ၀ဟာ ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္ ေသေသသပ္သပ္ လွလွပပေလး။ ဟိုမွာ ေရာခ္႔အင္ရိုးလ္ ေတြ ေစာင္႔ေနၾကျပီ။ ေက်ာ္ညိဳေသြး

ေမ်ာက္ ၂ လက္သန္းရယ္လက္ညိဳး ႏွစ္ေခ်ာင္းရယ္နဲ႔ ဟက္ဟက္ဟက္လို႔ ရယ္လိုက္မယ္။ ကီးဘုတ္ကိုျပန္မၾကည္႔နဲ႔ ေမ်ာက္ မင္းသစ္ကိုင္း လြတ္သြားတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာျပီ လူေတြကမင္းကို အပမၼာေဒနသမၼာေဒထ- မေမ႔မေလ်ာ႔ေသာ ဇြဲလံုးလနဲ႔ ရယ္ရဖို႔စင္ေပၚတင္ေပးထားၾကတယ္။ ဟုတ္တယ္။ မင္းတက္ကေနတာ က်ိဳးက် ေတာ႔မယ္႔ ကလပ္ယဲ႔ယဲ႔ေလး ပန္းသီးေလးေရွ႕ခ် မင္းေရးသမွ်ေတြ အားလံုး အက္ဖ္တူးႆယ္ ခိုးခိုးခစ္ခစ္ ေဖာ္အဲဗား ေဆာရီး။ အိုင္းစတိုင္းလည္းေသသြားျပီ ေလယာဥ္ပ်ံေတြလည္းပ်ံေနရင္ မျမင္ရတဲ႔ ေခတ္ေရာက္ျပီ။ တစ္ခုခုဆိုေခၽြးသီးေတြ မိုးသီး မိုးေပါက္ေလာက္က် ရေအာင္လည္း ဆယ္႔ႏွစ္လတိုင္းဟာ ဇြန္လ မဟုတ္ေတာ႔ ပင္လယ္ျပင္ေတြေခၽြးစို႔တာလည္း ဟဟဟ ရယ္စရာ။ ရယ္စရာေတြေတာင္ ရယ္စရာ ျဖစ္ဖုိ႔ ၾကိဳးစားရတာ ရယ္စရာ။ ဒီကမၻာဟာမင္းထင္သလို ေျခေခ်ာ္လဲတတ္တဲ႔ ယုန္ကေလးလည္းမဟုတ္ ဒီကမၻာဟာမ်က္ကပ္မွန္နဲ႔ ဘာနဲ႔ ညာနဲ႔ ဘာဘာညာညာ ဆိုလည္း ဘယ္နဲ႔ ညာ နဲ႔ ကေလးေတြသြားေျပာ ဆိုတဲ႔ စကားေတာင္ ေဟာင္းသြားျပီ။ ကိုေသာင္းၾကည္ဘဲဥဆိုင္မွာ ေရဒီယို မဖြင္႔ေတာ႔တာ ၾကာျပီ။ ဘာလုိ႔ဆို ပရိုဂရမ္းမင္းနဲ႔ ဥေဖါက္နည္း ကေလးေတြကစားေနေလရဲ႕ ေဘာင္ေထာက္ျပီးကၽြင္း၀င္တာေလာက္ေတာ႔ တေယာအိုၾကီး ထိုးေနတဲ႔ အဖ...