စတန္႔ထြင္တာလား???
ကၽြန္ေတာ္တို႔ငယ္ငယ္ ရွစ္တန္းေလာက္တုန္းက ေက်ာင္းပိတ္ခါနီးရင္ စာအုပ္ေလးေတြကိုယ္စီ၀ယ္၊ ျပီးရင္ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ေအာ္တိုေရးခိုင္းၾကတယ္။ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အျပန္အလွန္ေပါ႔။ သူကေရးလိုက္ ကိုယ္ကေရးလိုက္နဲ႔ဟုတ္ေနတာပဲ " သူငယ္ခ်င္းေလး၊ မင္းေဘးမွာငါ၊ ထာ၀ရေပါ႔။" ဆိုတာမ်ိဳးလည္းပါတယ္။ ဒီလိုမွမဟုတ္ရင္" ခ်စ္တရ္ဆိုတာတစ္ခဏ၊ သံေယာဇဥ္သာပဓာန" စသည္ျဖင္႔ေပါ႔မ်ိဳးစံုလို႔။
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ စာအုပ္၀ယ္ျပီးတစ္ခါမွ သူမ်ားမေရးခိုင္းဖူးဘူး။ ၀ါသနာမပါလို႔၊ ျပီးေတာ႔လိုက္ျပီးေရးခိုင္းရမွာလည္းပ်င္းတယ္၊ ေနာက္တစ္ခုက သူမ်ားေတြလာေရးခိုင္းတာကိုပဲ ဒိုင္ခံေရးခ်င္တာေလ။ (စာအုပ္၀ယ္ဖို႔ ပိုက္ဆံကုန္မွာေၾကာက္လို႔လည္းပါမွာေပါ႔)။ အဲ႔ဒိလိုေရးၾကတဲ႔အခါ အေၾကာ
င္းအရာေပါင္းစံုေရးတဲ႔သူေတြထဲမွာ တစ္ခ်ိဳ႕က ထူးထူးဆန္းဆန္းေတြေရၾကတယ္။ထြင္ၾကတာလား ဘာလားေတာ႔ မသိပါဘူး။ဥပမာ ။ ။ အေပၚကေရးျပထားသလို "ခ်စ္တယ္" လို႔ေရးရမယ္႔ေနရာေတြမွာ"ခ်စ္တရ္"ဆိုတာမ်ိဳးေတြ ေရးေလ႔ရွိၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ တစ္ခါမွမေရးဖူးဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ႔ အဲ႔လိုမ်ိဳးေရးရတာကို လွတယ္လို႔မထင္ဘူး။ သူတို႔စိတ္ထဲမွာေတာ႔ လွတယ္လို႔ထင္ခ်င္ထင္ေနမွာေပါ႔ေလ။ အဲ႔ဒိတုန္းကေတာ႔ ကေလးပဲရွိေသးတာဆိုေတာ႔ ဘာမွမသိဘူး။ မၾကိဳက္လို႔မလုပ္ဘူးဆိုတာပဲရွိတာ။
နည္းနည္းအသက္ေလးၾကီးျပီးအထက္တန္းေအာင္ အရြယ္လည္းေရာက္လာေရာ ျမန္မာစာျမန္မာစကားကို ခ်စ္တတ္လာတယ္။ ျမန္မာစာစာလံုးေပါင္းသတ္ပံုကို ဂရုစိုက္ဖို႔သိလာတယ္။ ဒါကလည္း ကိုယ္ထိေတြ႔ရတဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔၊ ကိုယ္႔ဆရာ၊ ဆရာမေတြေၾကာင္႔ပဲလို႔ ယံုၾကည္မိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ေပါင္းသင္းတဲ႔သူငယ္ခ်င္းေတြ ဆိုရင္လည္း ျမန္မာစာလံုးေပါင္းသတ္ပံု ကို ဂရုစိုက္ၾကတဲ႔သူေတြ ရွိတာကိုေတြ႔ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္႔သူငယ္ခ်င္းေတြထဲမွာေတာင္ တစ္ခါတစ္ေလမွာ အဲ႔ဒိလို အသံထြက္ကို အမွားလုပ္ေရးတဲ႔သူေတြရွိရင္ ေျပာျပလိုက္တယ္။ ။ "ကိုယ္ကိုယ္တိုင္က စျပီးမွားေနရင္၊မွားေအာင္လုပ္ေနရင္ ဘယ္သူ႔ကိုမွ အမွန္ေရာက္ေအာင္ လမ္းျပေပးႏိုင္မွာမဟုတ္"လို႔ေလ။ သူတို႔ကလည္းကိုယ္မွားေနရင္ ျပန္ျပီးေျပာၾကတာေပါ႔။အထက္တန္းေအာင္ျပီးတဲ႔အထိ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြမွာ အဲ႔ဒိအက်င္႔ကို မျပင္ႏိုင္ပဲျဖစ္ေနၾကတာ ေတြ႔ဖူးတယ္။ ငယ္ငယ္က စာလံုးေပါင္းသတ္ပံုကိုမမွန္ခဲ႔ေတာ႔ ကေပါက္တိကေပါက္ခ်ာ ျဖစ္ေနတာလည္းေတြ႔ဖူးတယ္။
တစ္ကယ္ဆို ဒါမ်ိဳးမျဖစ္သင္႔ေတာ႔ပါဘူး။ အထက္တန္းေအာင္ျပီးတဲ႔ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အေဖေခတ္တုန္းကဆို ရိုးရိုးေပးစာေလာက္ကို english စာနဲ႔ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ေရးတတ္ေနၾကျပီ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေခတ္လည္းက်ေရာ ျမန္မာစာကိုေတာင္ စာလံုးေပါင္းမွန္မွန္နဲ႔ မေရးႏိုင္ရံုမွ်မကေတာ႔ဘူး စာေၾကာင္းေတာင္ ပုဒ္အေနအထားမွန္ေအာင္ မရိုက္ႏိုင္ေတာ႔ဘူးေလ။ ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ မဟုတ္ေသးဘူးပဲထားဦး။ သူမ်ားအျမင္မွာ ျမန္မာစာလံုးေပါင္းသတ္ပံုကိုေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ မေရးႏိုင္တာ ရွိရင္ ရွက္ဖြယ္ပါပဲ။ ျမန္မာစာသည္တို႔စာလို႔ မေအာ္ဘူးပဲထားပါ။ ကိုယ္ေန႔စဥ္ေျပာေနတဲ႔ ျမန္မာစာကိုေတာ႔ ေလးေလးစားစားနဲ႔ ေရးသင္႔ပါတယ္။ စာလံုးေပါင္းမွားတာရယ္၊ မေလးမစားေရးတာရယ္ဆိုတာ ႏွစ္မ်ိဳးရွိပါတယ္။ စာလံုးေပါင္းမွားတာက သတိမထားမိလို႔၊ ေလာသြားလို႔ ဆိုျပီး ခြင္႔လႊတ္ခ်င္စရာေကာင္းေပမယ္႔။ (အမွန္ေတာ႔ ဒါလည္း အားနည္းခ်က္ပါပဲ) ေလးေလးစားစားမေရးပဲ။ "တယ္" ေတြသံုးတိုင္း "တရ္" လို႔ေရးေနမယ္ဆိုရင္ေတာ႔ မေကာင္းပါဘူး။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘေလာဂ္႔ေတြေပၚမွာ စာေရးတဲ႔အခါ သူငယ္ခ်င္းေတြက English meaning အမွားေတြေတြ႔တဲ႔အခါ၊ အမွန္ကို ျပင္ေပးသြားၾကပါတယ္။ အဲ႔ဒိလိုပဲေလ ျမန္မာစာေရးျပီဆိုရင္လည္း ျမန္မာစာကို ေလးေလးစားစားအသံုျပဳသင္႔ပါတယ္။ အခ်င္းခ်င္းလည္း ေျပာျပေပးသင္႔ပါတယ္။ ဘယ္တိုင္းျပည္ေရာက္ေရာက္၊ ဘယ္ဘာသာစကားေတြနဲ႔ပဲ အလုပ္ေတြလုပ္ေနေန။ ျမန္မာတစ္ေယာက္အဖို႔ မိခင္ဘာသာစကားကိုတတ္ေျမာက္ျပီးမွသာ တစ္ျခားဘာသာစကားကို သင္ယူလို႔ျဖစ္တာပါ။ အဲ႔ဒိေတာ႔ ကိုယ္႔အေပၚ ေက်းဇူးရွိတဲ႔ ျမန္မာစာ၊ ျမန္မာစကားကို ေလးစားသင္႔ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာရွိျပီး ျမန္မာဘာသာစကားကိုေန႔စဥ္အသံုးျပဳေနသူေတြကေတာ႔ ပိုလို႔ေတာင္ စာလံုးေပါင္းသတ္ပံုကို ဂရုျပဳသင္႔ျပီး၊ အခ်င္းခ်င္းကိုလည္း ျပဳျပင္ေပးသင္႔ပါတယ္။ စတန္႔ထြင္တယ္ဆိုတာ ေနရာမွန္မွၾကည္႔ေကာင္းပါတယ္။ ႏို႕မဟုတ္ရင္ေတာ႔ မ်က္စိစပါးေမႊးစူးေစပါတယ္။ သိကၡာလည္းက်ေစပါတယ္။
(ဒီစာပိုဒ္ထဲမွာ စာလံုးေပါင္းအမွားပါရင္ျပင္ေပးခဲ႔ေနာ္။ ေက်းဇူးအရမ္းတင္မွာ :) )
ေက်ာ္ညိဳေသြး
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ စာအုပ္၀ယ္ျပီးတစ္ခါမွ သူမ်ားမေရးခိုင္းဖူးဘူး။ ၀ါသနာမပါလို႔၊ ျပီးေတာ႔လိုက္ျပီးေရးခိုင္းရမွာလည္းပ်င္းတယ္၊ ေနာက္တစ္ခုက သူမ်ားေတြလာေရးခိုင္းတာကိုပဲ ဒိုင္ခံေရးခ်င္တာေလ။ (စာအုပ္၀ယ္ဖို႔ ပိုက္ဆံကုန္မွာေၾကာက္လို႔လည္းပါမွာေပါ႔)။ အဲ႔ဒိလိုေရးၾကတဲ႔အခါ အေၾကာ
င္းအရာေပါင္းစံုေရးတဲ႔သူေတြထဲမွာ တစ္ခ်ိဳ႕က ထူးထူးဆန္းဆန္းေတြေရၾကတယ္။ထြင္ၾကတာလား ဘာလားေတာ႔ မသိပါဘူး။ဥပမာ ။ ။ အေပၚကေရးျပထားသလို "ခ်စ္တယ္" လို႔ေရးရမယ္႔ေနရာေတြမွာ"ခ်စ္တရ္"ဆိုတာမ်ိဳးေတြ ေရးေလ႔ရွိၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ တစ္ခါမွမေရးဖူးဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ႔ အဲ႔လိုမ်ိဳးေရးရတာကို လွတယ္လို႔မထင္ဘူး။ သူတို႔စိတ္ထဲမွာေတာ႔ လွတယ္လို႔ထင္ခ်င္ထင္ေနမွာေပါ႔ေလ။ အဲ႔ဒိတုန္းကေတာ႔ ကေလးပဲရွိေသးတာဆိုေတာ႔ ဘာမွမသိဘူး။ မၾကိဳက္လို႔မလုပ္ဘူးဆိုတာပဲရွိတာ။နည္းနည္းအသက္ေလးၾကီးျပီးအထက္တန္းေအာင္ အရြယ္လည္းေရာက္လာေရာ ျမန္မာစာျမန္မာစကားကို ခ်စ္တတ္လာတယ္။ ျမန္မာစာစာလံုးေပါင္းသတ္ပံုကို ဂရုစိုက္ဖို႔သိလာတယ္။ ဒါကလည္း ကိုယ္ထိေတြ႔ရတဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔၊ ကိုယ္႔ဆရာ၊ ဆရာမေတြေၾကာင္႔ပဲလို႔ ယံုၾကည္မိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ေပါင္းသင္းတဲ႔သူငယ္ခ်င္းေတြ ဆိုရင္လည္း ျမန္မာစာလံုးေပါင္းသတ္ပံု ကို ဂရုစိုက္ၾကတဲ႔သူေတြ ရွိတာကိုေတြ႔ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္႔သူငယ္ခ်င္းေတြထဲမွာေတာင္ တစ္ခါတစ္ေလမွာ အဲ႔ဒိလို အသံထြက္ကို အမွားလုပ္ေရးတဲ႔သူေတြရွိရင္ ေျပာျပလိုက္တယ္။ ။ "ကိုယ္ကိုယ္တိုင္က စျပီးမွားေနရင္၊မွားေအာင္လုပ္ေနရင္ ဘယ္သူ႔ကိုမွ အမွန္ေရာက္ေအာင္ လမ္းျပေပးႏိုင္မွာမဟုတ္"လို႔ေလ။ သူတို႔ကလည္းကိုယ္မွားေနရင္ ျပန္ျပီးေျပာၾကတာေပါ႔။အထက္တန္းေအာင္ျပီးတဲ႔အထိ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြမွာ အဲ႔ဒိအက်င္႔ကို မျပင္ႏိုင္ပဲျဖစ္ေနၾကတာ ေတြ႔ဖူးတယ္။ ငယ္ငယ္က စာလံုးေပါင္းသတ္ပံုကိုမမွန္ခဲ႔ေတာ႔ ကေပါက္တိကေပါက္ခ်ာ ျဖစ္ေနတာလည္းေတြ႔ဖူးတယ္။
တစ္ကယ္ဆို ဒါမ်ိဳးမျဖစ္သင္႔ေတာ႔ပါဘူး။ အထက္တန္းေအာင္ျပီးတဲ႔ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အေဖေခတ္တုန္းကဆို ရိုးရိုးေပးစာေလာက္ကို english စာနဲ႔ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ေရးတတ္ေနၾကျပီ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေခတ္လည္းက်ေရာ ျမန္မာစာကိုေတာင္ စာလံုးေပါင္းမွန္မွန္နဲ႔ မေရးႏိုင္ရံုမွ်မကေတာ႔ဘူး စာေၾကာင္းေတာင္ ပုဒ္အေနအထားမွန္ေအာင္ မရိုက္ႏိုင္ေတာ႔ဘူးေလ။ ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ မဟုတ္ေသးဘူးပဲထားဦး။ သူမ်ားအျမင္မွာ ျမန္မာစာလံုးေပါင္းသတ္ပံုကိုေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ မေရးႏိုင္တာ ရွိရင္ ရွက္ဖြယ္ပါပဲ။ ျမန္မာစာသည္တို႔စာလို႔ မေအာ္ဘူးပဲထားပါ။ ကိုယ္ေန႔စဥ္ေျပာေနတဲ႔ ျမန္မာစာကိုေတာ႔ ေလးေလးစားစားနဲ႔ ေရးသင္႔ပါတယ္။ စာလံုးေပါင္းမွားတာရယ္၊ မေလးမစားေရးတာရယ္ဆိုတာ ႏွစ္မ်ိဳးရွိပါတယ္။ စာလံုးေပါင္းမွားတာက သတိမထားမိလို႔၊ ေလာသြားလို႔ ဆိုျပီး ခြင္႔လႊတ္ခ်င္စရာေကာင္းေပမယ္႔။ (အမွန္ေတာ႔ ဒါလည္း အားနည္းခ်က္ပါပဲ) ေလးေလးစားစားမေရးပဲ။ "တယ္" ေတြသံုးတိုင္း "တရ္" လို႔ေရးေနမယ္ဆိုရင္ေတာ႔ မေကာင္းပါဘူး။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘေလာဂ္႔ေတြေပၚမွာ စာေရးတဲ႔အခါ သူငယ္ခ်င္းေတြက English meaning အမွားေတြေတြ႔တဲ႔အခါ၊ အမွန္ကို ျပင္ေပးသြားၾကပါတယ္။ အဲ႔ဒိလိုပဲေလ ျမန္မာစာေရးျပီဆိုရင္လည္း ျမန္မာစာကို ေလးေလးစားစားအသံုျပဳသင္႔ပါတယ္။ အခ်င္းခ်င္းလည္း ေျပာျပေပးသင္႔ပါတယ္။ ဘယ္တိုင္းျပည္ေရာက္ေရာက္၊ ဘယ္ဘာသာစကားေတြနဲ႔ပဲ အလုပ္ေတြလုပ္ေနေန။ ျမန္မာတစ္ေယာက္အဖို႔ မိခင္ဘာသာစကားကိုတတ္ေျမာက္ျပီးမွသာ တစ္ျခားဘာသာစကားကို သင္ယူလို႔ျဖစ္တာပါ။ အဲ႔ဒိေတာ႔ ကိုယ္႔အေပၚ ေက်းဇူးရွိတဲ႔ ျမန္မာစာ၊ ျမန္မာစကားကို ေလးစားသင္႔ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာရွိျပီး ျမန္မာဘာသာစကားကိုေန႔စဥ္အသံုးျပဳေနသူေတြကေတာ႔ ပိုလို႔ေတာင္ စာလံုးေပါင္းသတ္ပံုကို ဂရုျပဳသင္႔ျပီး၊ အခ်င္းခ်င္းကိုလည္း ျပဳျပင္ေပးသင္႔ပါတယ္။ စတန္႔ထြင္တယ္ဆိုတာ ေနရာမွန္မွၾကည္႔ေကာင္းပါတယ္။ ႏို႕မဟုတ္ရင္ေတာ႔ မ်က္စိစပါးေမႊးစူးေစပါတယ္။ သိကၡာလည္းက်ေစပါတယ္။
(ဒီစာပိုဒ္ထဲမွာ စာလံုးေပါင္းအမွားပါရင္ျပင္ေပးခဲ႔ေနာ္။ ေက်းဇူးအရမ္းတင္မွာ :) )
ေက်ာ္ညိဳေသြး
Comments
http://linletkyalsin.blogspot.com/2007/04/blog-post_8026.html
ကိုဂစ္တာေျပာသလိုပဲ တစ္ခ်ဳိ႕က မသိလို႔မွားတာ။ တစ္ခ်ဳိ႕က မေလးစားတာ။ မေလးစားတာကိုေတာ့ ခြင့္လြတ္စရာ မရွိေပဘူး။ မသိတာဆိုတာကလည္း ကိုယ္မွားလို႔ မွားေနမွန္းေတာင္ မသိၾကတာဗ်။ အေတာ္ခက္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း '၏သည္' မေရြးမွန္တယ္လို႔ေတာ့ မေျပာႏိုင္ပါဘူး။ အက်အေပါက္ေတာ့ရွိမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ အတက္ႏိုင္ဆံုး ဂရုစိုက္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက ခ်ေရးလိုက္ျပီဆိုတာနဲ႔ ျမင္ေနက်သတ္ပံုမဟုတ္ဖူးဆိုရင္ ကိုယ္ေရးတာ မွားေနျပီလို႔ သိပါတယ္။ ဒါက စာဖတ္နာတာနဲ႔ ဆိုင္မယ္ထင္ပါတယ္။
ျမန္မာေတြ ျမန္မာစာမ်ားမ်ားဖတ္ၾကျပီး ျမန္မာစာကို ေလးစားလာဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။