သရက္ ႏွင္႔ တမာ

ကၽြန္ေတာ္ မနက္ အိပ္ရာထ၊ မ်က္ႏွာသစ္ေသာအခါသူ႔အသံကိုၾကားရသည္။ အသံေအာင္ေအာင္ျဖင္႔ ရပ္ကြက္အတြင္းရွိ ႏွစ္လမ္း အေက်ာ္ေလာက္ထိ ၾကားရေအာင္ ေအာ္တတ္သည္။ ဤသည္မွာ ေနစဥ္ေန႔တိုင္း။ သူလာလွ်င္ ဟိုအိမ္၊ သည္အိမ္မွ အသီးသီးထြက္လာၾကျပီး အလုအယက္ပင္ သူ႔ကိုေခၚတတ္သည္။ တစ္ခါတစ္ေလလည္း သူလာတာေနာက္က်လွ်င္ ထြက္၍ ေမွ်ာ္ရသည္။လည္းရွိသည္။ လာျပီဆို အလုအယက္။ သူအရင္ေခၚတာ၊ ငါအရင္ေခၚတာ စသျဖင္႔ ဟိုအိမ္၊ သည္အိမ္မွ အျငင္းအခုန္လည္းျဖစ္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ အားလံုး အဆင္ေျပပါသည္။ သူဖန္တီး ျဖည္႔ဆည္းေပးလိုက္သည္ႏွင္႔ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ျဖစ္သြားၾကသည္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္ႏွင္႔ မလွမ္းမကမ္းတြင္ လမ္းေထာင္႔က်ယ္က်ယ္ကြက္လပ္တစ္ခု ရွိသျဖင္႔ မနက္အေစာပိုင္းႏွင္႔ ညေနပိုင္းမ်ားတြင္ ကာလသားမ်ား ျခင္းခတ္ျခင္း၊ ေဘာလံုးကန္ျခင္း မ်ားရွိတတ္သည္။ ဤသို႔ ကာလသားမ်ား ၏ကစား၀ိုင္းမ်ားရွိျပီဆိုလွ်င္ေတာ႔ ကစားသူမ်ားအတြက္ ကိုယ္တာကို သူက ခ်န္ထားေပးရသည္။ သို႔မဟုတ္လွ်င္ ကစားသူမ်ားအနီးေရာက္လာျပီး သူတို႔အတြက္မပါလွ်င္ေတာ႔ ကစားသူမ်ားက ၀ိုင္း၀န္းဆူပူကာ ေအာ္ဟစ္ေပေတာ႔မည္။ ထိုသို႔ေသာအခါမ်ိဳးတြင္ သူသည္ ျပံဳးျဖီးျဖီးၾကီးျဖင္႔ အားလံုးကို ေခ်ာ႔ေမာ႔ကာေျပာရသည္။

"ဟိုဘက္က အတင္းယူသြားလို႔ပါကြာ မင္းတို႔အတြက္ခ်န္ထားပါတယ္၊ ငါအျမန္ျပန္လာခဲ႔မယ္ မၾကာပါဘူး" ဆိုျပီးခပ္သုတ္သုတ္ထြက္သြားတတ္သည္။ ေရသန္႔ပံုးမ်ား တင္ျပီး လွည္းတြန္းကာ သူျပန္လာသည္ကိုျမင္သည္ႏွင္႔ ကစားပြဲကို ခဏရပ္ကာ အနားယူတတ္ၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ေတာ႔ ျပီးခဲ႔သည္႔ညက ေဘာလံုးပြဲေတြအေၾကာင္း၊ ပြဲစဥ္ေတြအေၾကာင္း၊ ကစားသမား အေျပာင္းအေရႊ႕ႏွင္႔ ေစ်းႏႈန္းေတြအေၾကာင္း သူပါပါ၀င္ ေဆြးေႏြးတတ္သည္။

သူ႔အသက္မွာ ေလးဆယ္ေက်ာ္ေလာက္ရွိမည္ထင္သည္။ ခန္႔မွန္းၾကည္႔ရလွ်င္ ေလးဆယ္႔ငါး၊ ေလးဆယ္႔ေျခာက္ေလာက္ရွိမည္။ "ကၽြန္ေတာ္က အညာသားဗ်၊ မေကြးမွာေမြးတာ မေကြးဇာတိ" ဟု တစ္ခါတစ္ရံ သူေျပာသည္ကို ၾကားဖူးသည္။ အညာသားဟု ဆိုေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္ ေတြ႔ဖူးေသာ အညာသား မ်ားလို အသားမညိဳပါ။ သူ႔အသား အရည္မွာ ၀ါ၀င္းေနသည္။ တစ္ခါတစ္ေလ သူ႔အေဖႏွင္႔အေမတို႔ သူ႔ဆီသို႔လာလည္ သည္ကို ေတြ႔ဖူးပါသည္။ သူတို႔သည္လည္း အသားအရည္ညိဳသူမ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။ တစ္ခါတစ္ရံ အသားအရည္အေၾကာင္းႏွင္႔ ပတ္သက္ျပီး သူႏွင္႔က်ေနာ္တို႔ စကားစပ္မိျပီးေျပာၾကရင္းမွ သူ႔ကို "ၾကားကား" ဟု စေနာက္မိေသာအခါ မ်က္ႏွာနီ၍ ရွက္တတ္ေသးသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တစ္၀ါး၀ါးႏွင္႔ သေဘာက်ေနသည္ကို ေတြ႔ေသာအခါ…
" မင္းတို႔ေတာ္ေတာ္ မေကာင္းတဲ႔ဟာေတြ ငါေစ်းတက္လိုက္ရမလား " ဟု ေျပာသျဖင္႔… ကၽြန္ေတာ္တို႔ကလည္း အားက်မခံျပန္၍..

" မင္းတို႔ xxxxx ေတာ္ေတာ္မေကာင္းတဲ႔ဟာေတြ xxxx
ငါxxxx ေစ်း xxx တက္လိုက္ရမလား xxxx ေစ်း xxxxxx တက္လိုက္ရမလား xxxx
ေစ်းတက္လိုက္ရမလား"

ဟု ထူးအယ္လင္း ဆိုေပါက္ျဖင္႔ " ဖုန္းဆက္လိုက္ရမလား" သီခ်င္း ဆိုသလို သူ႕စကားကို နင္းျပီး ျပန္၍ ေလွာင္ၾကေသာ အခါ သူပါ သေဘာက်၍ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆိုသည္ကို တစ္ဟားဟား ထိုင္ရယ္ေနသည္မ်ိဳး ရွိဖူးသည္။

ရပ္ကြက္အတြင္းရွိ လူမ်ားတြင္ သူႏွင္႔ မသိသည္႔ သူဟူ၍ မရွိ။ အားလံုးလိုလို သူ႔ကိုခင္ၾကသည္။ သူႏွင္႔ အခင္ဆံုးဟု ဆိုရမည္႔ သူ႔အေခၚ " ေဘာ္ေဘာ္ၾကီး " ဆိုသည္႔ မိတ္ေဆြမွာ ရပ္ကြက္အတြင္း လွည္႔လည္ကာ အေဟာင္းပစၥည္းမ်ားကို ၀ယ္ယူသည္႔ မုတ္ဆိတ္ေမႊးရွည္ ကုလားပင္ျဖစ္ေတာ႔သည္။ ထိုကုလား၏ အသက္မွာ သံုးဆယ္႔ငါး ၀န္းက်င္ရွိေတာ႔မည္႔ထင္သည္။ မုတ္ဆိတ္ေမႊးႏွင္႔ ပါးသိုင္ေမႊးမ်ားကို အရွည္ထားေသာ္လည္း ႏႈတ္ခမ္းေမႊး ကိုကား ေျပာင္ေအာင္ ရိတ္ထားေလသည္။ ပဲဟင္းျဖင္႔ ထမင္းစားလွ်င္ ႏႈတ္ခမ္းေမႊးမ်ား ေပပြမွာစိုး၍ထင္သည္။ ဆံပင္ေကမွာေဒြးေကျဖစ္သည္။ ပက်မာကြတ္တားေခၚ ခ်ည္ထည္ျဖင္႔ ခ်ဳပ္ထားသည္႔ လည္ဂတံုး၊ အက်ီ ၤ လက္ရွည္ကို၀တ္ထား ကာ ထိုအကီ် ၤကား အျပင္ကိုထုတ္၀တ္ထားသျဖင္႔ ေပါင္လည္ေလာက္ထိ ရွည္ေနေလသည္။ ၾကည္႔ရသည္မွာ ဘယ္လိုမွ စတိုင္မက်။ သူရပ္ကြက္အတြင္း၀င္လာျပီဆိုသိပ္သိသာလွသည္။ သူ႔ ေအာ္သံက တစ္ျခား အေဟာင္း၀ယ္သူမ်ားလိုပံုမွန္မဟုတ္။ ေနာက္ေတာက္ေတာက္၊ ေျပာင္ေတာင္ေတာင္၊ တစ္ခါတစ္ေလလည္း ပ်က္ေခ်ာ္ေခ်ာ္ႏိုင္လွသည္။

" အေၾကြ………..ဇိ ေတြ၀ယ္ဒယ္၊ ေရာင္းမလား ၀ယ္ဒယ္၊ ေရာင္းရင္ ၀ယ္တာေပါ႔ မေရာင္းရင္လည္း အတင္းမ၀ယ္ဘူး၊ ကက္ဆက္ အေဟာင္းအစုတ္ေတြရွိလား၊ ရွိရင္ေရာင္းပစ္လိုက္ အိမ္မွာအမႈိက္ရႈပ္တယ္၊ အေဟာင္းေတြ၀ယ္တာ၊ တိုင္ကပ္နာရီအေဟာင္းေတြ ၀ယ္တာ၊ တီဗြီအပ်က္ေတြ၀ယ္တာ၊ ၀ယ္တာ၊ ၀ယ္တာ၊ ေရာင္းမွ၀ယ္တာ။"

အဲ႔ဒီ႔လိုပံုမက် ပန္းမက် ကေပါက္တိကေပါက္ခ်ာ၊ ေနာက္တီးေနာက္ေတာက္ ေအာ္ကာ အ၀ယ္ထြက္လာေလ႔ရွိသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရပ္ကြက္အတြင္း ေရာက္ျပီဆိုလွ်င္ေတာ႔ မနက္ပိုင္း ေဘာလံုးကစားသူမ်ားႏွင္႔လည္းသူတစ္ခါတစ္ေလ ၀င္ကစားေလ႔ရွိသည္။ ျခင္းခတ္သူမ်ားႏွင္႔လည္း ၀င္ခတ္ခ်င္ခတ္ေလ႔လည္းရွိသည္။ ျပီးလွ်င္ေတာ႔ သူ႔အေဖာ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အညာသားၾကီး ႏွင္႔စကားလက္ဆံုက်ေနေလ႔ရွိသည္။ သူတို႔စကားေတြက ေဘာလံုးပြဲအေၾကာင္းမွ စ၍ ႏိုင္ငံေရးအေၾကာင္းလည္းပါသည္။ စာအေၾကာင္းေပအေၾကာင္းလည္း မေတာက္တေခါက္ပါ၍ သူ႔ဘာသာ ကိုယ္႔ဘာသာ အေၾကာင္းလည္း ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အညာသား ၾကီးကလည္း ထိုအေဟာင္း၀ယ္ကုလားႏွင္႔ လက္ဆံုက်လွ်င္ အဲ႔ဒီ႔ကုလားရဲ႕ဘာသာအေၾကာင္းကို ႏွံႏံွစပ္စပ္ေမးတတ္သည္။ ထိုကုလားကလည္း ဗုဒၶဘာသာအေၾကာင္းကို အကုန္ေမးေတာ႔သည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အညာသားၾကီးကလည္း ထိုကုလား၏ ဘာသာအေၾကာင္းကို အေတာ္ပင္တီးေခါက္မိသလို။ ထိုကုလားမွာလည္း သံဗုေဒၶ တို႔၊ ေမတၱာသုတ္စသည္တို႔ကို ပိုင္ႏိုင္စြာ ရြတ္ဆိုတတ္ေလသည္။ ျပံဳးစရာေကာင္းေပ၏။ တစ္ခုသတိျပဳမိသည္မွာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဆံုလိုက္တိုင္း မည္သည္႔အေၾကာင္းအရာကိုပင္ စတင္ေျပာဆိုေဆြးေနသည္ျဖစ္ေစ ေနာက္ဆံုးေတာ႔ ဘာသာေရး အေၾကာင္းမ်ားတြင္အနည္ထိုင္ေလသည္။

သူတို႔ႏွစ္ေယာက္တြင္ တစ္ေယာက္က အညာသား ဗုဒၶဘာသာ၊ တစ္ေယာက္က ကုလား၊ ထိုကုလား၏ ဘာသာ ကိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေရေရလည္လည္မသိ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အညာသားၾကီးကေတာ႔ သိလိမ္႔မည္ထင္သည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔မသိသည္မွာလည္း အဆန္းမဟုတ္ ထိုကုလားႏွင္႔ မခင္မိ၍ပင္။ သူ အ၀ယ္လာတိုင္း ျဖတ္သြားျဖတ္လာျဖင္႔ ေအာ္ဟစ္ ေျပာင္ေလွာင္ေလ႔ရွိေသာ္လည္း ေရေရလည္လည္ သူ႔ကိုခင္မင္မိျခင္းမရွိ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အညာသားၾကီးသာပင္ သူ႔ေဘာ္ဒါစစ္စစ္ျဖစ္ေလသည္။

သူတို႔ႏွစ္ေယာက္တြင္ တစ္ေယာက္က အညာသား အသားျဖဴသူ၊ တစ္ေယာက္က ဘာသာျခား၊ လူမ်ိဳးျခား အသားညိဳညိဳကုလား ျဖစ္ေလသည္။ တစ္ေယာက္က ဂ်ိဳးျဖဴ ေရသည္၊ တစ္ေယာက္က အေဟာင္း၀ယ္ကုလား။ မည္သို႔ပင္ မနက္လင္းတာနဲ႔ "ဂ်ိဳးျဖဴ………………………….ေရ" ဟု သံရွည္စြဲကာ ေအာ္တတ္သည္႔ သူတစ္ေယာက္ႏွင္႔ ေနနည္းနည္းျမင္႔သည္ႏွင္႔ ေရာက္လာတတ္သည္႔ " ၀ယ္တာ ….၀ယ္တာ…အေဟာင္းေတြ ၀ယ္တာ ၊ ပ်က္မွ၀ယ္တာ…၊ ေဟာင္းမွ …၀ယ္တာ " ဆိုသည္႔ မုတ္ဆိတ္ေမြးရွည္ ကုလား တို႔သည္ ေဘာ္ဒါၾကီးေတြျဖစ္ၾကသည္။ ယဥ္ေက်းမႈ႕မတူ၊ စရိုက္မတူ၊ အသက္ေမြးပံုျခင္းမတူ။ ဆင္ယင္ထံုးဖြဲ႕ပံုမ်ိဳးလည္းမတူ။

သရက္သီးသည္ ခ်ိဳခ်ဥ္ေသာ အရသာရွိပါ၏၊ တမာညြန္႔တို႔သည္လည္း ခါးသက္ေသာအရသာရွိပါ၏။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေရသည္ အညာသားၾကီးသည္ သရက္ပင္ႏွင္႔တူသည္ေလာ၊ မုတ္ဆိတ္ေမႊးရွည္ အေဟာင္းကုလားသည္ တမာပင္ေလာ ကၽြန္ေတာ္မသိပါ။ တစ္ခုသာရွိသည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သည္ သရက္ပင္ ႏွင္႔ တမာပင္ ကပ္လွ်က္စိုက္ထားသည္ႏွင္႔ တူေလသည္။ သရက္သီးသည္ ခ်ိဳခ်ဥ္၍ တမာညြန္႔ကား ခါးပါေပလိမ္႔မည္။

ေက်ာ္ညိဳေသြး