အေဖ ရက္စက္တယ္...

.
အေဖ႔ရဲ႕အိမ္တြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေမာင္ႏွမတစ္သိုက္ ေနခဲ႔ရသည္မွာ ကၽြန္ေတာ္႔တစ္သက္ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ပင္ေက်ာ္ခဲ႔ေလျပီ။ အေဖ႔အိမ္တြင္ အေဖ႔ တစ္ခ်က္လႊတ္အမိန္မ်ား နွင္႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေမာင္ႏွမမ်ားသည္ အေဖ႔ကို ခ်စ္၊ ေၾကာက္ရိုေသစြာျဖင္႔ သိုသိုသိပ္သိပ္ေနခဲ႔ သည္မွာ အေဖ႔ကို ခ်စ္၍လည္းေကာင္း၊ ေၾကာက္၍လည္းေကာင္း၊ အေဖ႔အလိုအရ လိုက္နာသမႈ ျပဳလုပ္ထားရေသာ္လည္း ဤသည္မွာ အေကာင္းထက္အဆိုးကိုသာ ရည္ရြယ္သလိုျဖစ္ေနရပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေမာင္ႏွမမ်ား ထဲတြင္ ကၽြန္ေတာ္အပါအ၀င္ ႏွစ္ေယာက္သံုးေယာက္သည္ပင္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ား ျဖစ္ေနသည္႔တိုင္ အေဖသည္ အလြန္ပင္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္လြန္းရာက်သည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ဆိုခ်င္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ ေက်ာင္းမွအျပန္ ဆိိုက္ဘာကေဖးတစ္ခု တြင္ အေ၀းေရာက္သူငယ္ခ်င္းမ်ားနွင္႔ ေတြ႔ခ်င္၍အင္တာနက္၀င္သံုးေနေၾကာင္းအေဖ သိသည္႔အခါ အေဖက မင္းတို႔ ပိုက္ဆံနဲ႔အခ်ိန္ေတြသိပ္ျဖဳန္းတာပဲ ဘာမွလည္းဟုတ္တာမဟုတ္ဘဲနဲ႔ဟု ေအာ္ေငါက္ဖူးပါသည္။ အိမ္တြင္ အားလပ္ရက္မ်ားတြင္ ဟစ္ေဟာ႔ပ္ေတးသီခ်င္းမ်ား ဖြင္၍နားေထာင္ရာတြင္လည္း အေဖ႔ရဲ႕လက္ညိွဳးသည္ Stop ခလုတ္ေပၚ သို႔အၾကိမ္ၾကိမ္ ေရာက္ခဲ႔ဖူးပါသည္။ လူငယ္ဆိုသည္မွာ လြတ္လပ္မႈ႕ကိုျမတ္နိုးျပီး ျမင္ျမင္ရာကို စူးစမ္းခ်င္စိတ္ႏွင္႔ ဒြန္တြဲေနသူမ်ားလည္းျဖစ္ပါသည္။ အသစ္အဆန္းကိုလည္း ျမည္းစမ္းၾကည္႔ခ်င္ၾကပါသည္။ အေဖ႔ရဲ႕ဆံုးမသြန္သင္မႈ႕မ်ားေၾကာင္႔လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေမာင္နွမမ်ားသည္ ရင္က်က္တန္သင္႔သေလာက္ ရင္႔က်က္ျပီး အဆိုးအေကာင္း အက်ိဳးအေၾကာင္းကို စဥ္းစားဆင္ျခင္ နိုင္သည္႔စြမ္းအားမ်ားလည္း ရွိေနခဲ႔ပါျပီ။ အေဖတို႔ေခတ္က နားေထာင္ေသာ တြံေတးသိန္းတန္ သီခ်င္းမ်ားကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ေမာင္ႏွမမ်ား အသံေနအသံထားမွန္မွန္ျဖင္႔ ဆိုညည္းနိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၾကိဳက္သည္မွာ Hip Hop ႏွင္႔ R&B ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ထိုအတူ အင္တာနက္အသံုးျပဳျပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေမာင္ႏွမမ်ားသည္ ေဖ်ာ္ေျဖေရး၀က္ဘ္ဆိုက္မ်ားကိုလည္း ၾကည္႔ပါသည္။ ထို႔အတူ ကၽြန္ေတာ္႔တို႔ဧ။္ခပ္ဆိုးဆိုး အစ္ကို ကိုမိုးသည္ ေပါက္ကရေလးဆယ္ မ်ားကို အင္တာနက္စာမ်က္နွာေပၚကို တင္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္႔မွာ အႏုပညာ၀ါသနာပါသျဖင္႔ ကဗ်ာေလး စာေလးမ်ားကို ေရးျပီးတင္ပါသည္။ အစ္ကိုေလး ကိုမ်ိဳးျမင္႔ သည္လည္း ေပ်ာ္စရာဟာသေလးမ်ားကို ေရးပါသည္။ ညီမေလးမွာလည္း အလုပ္တစ္ဖက္ ေက်ာင္းတစ္ဖက္ျဖင္႔ ပညာကိုၾကိဳးစားသင္ယူရင္း သူဧ။္ အလုပ္ႏွင္႔ ေက်ာင္းမွ အေတြ႔အၾကံဳေလးမ်ားကို ေရးျပီးဘေလာ႔ေပၚသို႔တင္ပါသည္။ ဘေလာဂ္စေပါ႔ေခၚ web log server ျဖစ္သည္႔ blogger.com ဧ။္ေကာင္းမႈ႔ျဖင္႔ ဘေလာ႔ဂ္ဂါေလးမ်ားလုပ္ၾကပါသည္။ ဘေလာဂ္ေလးမ်ားေပၚတြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဧ။္ယံုၾကည္ခ်က္မ်ား ခံစားမႈ႕မ်ားကို လြတ္လပ္စြာ ေရးသားေဖၚျပၾကပါသည္။ အထူးသျဖင္႔ ျမန္မာဘေလာ႔ဂါမ်ားသည္။ လူငယ္အခ်င္းခ်င္းရိုင္းပင္းကူ့ညီကာ တတ္ေျမာက္သိရွိမႈ႕မွန္သမွ်ကို တစ္ဦးကိုတစ္ဦး တြဲလွ်က္ ဘ၀လမ္းကို ေလွ်ာက္လွမ္းေနၾကသူမ်ားျဖစ္ပါသည္။ နည္းပညာ တတ္ကၽြမ္းသူမ်ားက သူတို႔ဧ။္နည္းပညာမ်ားကို ညီငယ္ညီမငယ္၊ အစ္ကိုအစ္မ၊ ဦးၾကီး၊ ေဒၚၾကီးမ်ားကို ျပန္လည္ေ၀မွ်ကာ ခ်စ္ခင္ၾကင္နာစြာျဖင္႔ ျပားေနေသာကမၻာၾကီးေပၚတြင္ ေပ်ာ္ေနၾကသူမ်ားျဖစ္ၾကပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔လူငယ္မ်ားသည္လည္းပဲ ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ လူစြမ္းအားအရင္းအျမစ္မ်ားကို ပိုမိုေတာက္ပေအာင္ လုပ္ေဆာင္ခ်င္သည္႔ဆႏၵမ်ားမွာ အမ်ားအျပားရွိၾကပါသည္။ အေဖ႔အိမ္တြင္ အေဖ ဂုဏ္ယူရေအာင္ ကၽြန္ေတာ္႔တို႔ ေမာင္ႏွမ ဘေလာ႔ဂ္ဂါမ်ားသည္ စြမ္ေဆာင္ခ်င္သည္႔ဆႏၵမ်ားလည္း ကိုယ္စီရွိၾကပါသည္။ ထို႔အတူ အင္တာနက္ဆိုသည္မွာ လူငယ္တိုင္းမျဖစ္မေန ထိေတြ႔ အသံုးျပဳနိုင္ရမည္႔ အရာပင္ျဖစ္ျပီး မည္သို႔မွတားဆီးပိတ္ပင္၍မရစေကာင္းပါ။ လုပ္လည္းမလုပ္ေကာင္းပါ။ လူငယ္မ်ားအတြက္ ယေန႔ေခတ္တြင္ လိုအပ္ခ်က္မ်ား ပိုမိုမ်ားျပားကာ မမွီမကမ္းနွင္႔ အေမာတေကာ လိုက္တမ္းေျပးတမ္းကစားေနရသည္။ ယခုလိုေခတ္ၾကီးတြင္ အေဖ႔အေနျဖင္႔ လူငယ္မ်ားဧ။္ခံစားခ်က္မ်ားကို စာနာနားလည္ေစလိုပါသည္။ အေဖသည္လည္း လူငယ္ဘ၀မွ ၾကီးျပင္းလာသည္ျဖစ္ရာ လူငယ္ဘ၀တြင္ေတြ႔ရွိရေသာ အခက္အခဲမ်ားနွင္႔ လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို အေဖ႔ အေနျဖင္႔သိျမင္နိုင္မည္ဟု ယူဆမိပါသည္။ ယခုအခါ ႏိုင္ငံတစ္ကာ လူငယ္မ်ားႏွင္႔ မျဖစ္မေန ရင္ေဘာင္တန္းရမည္႔ အေျခအေနသို႔ေရာက္ရွိလာေသာအခါ အိမ္ထဲတြင္ပိတ္၍ေလွာင္ထားသလို အျဖစ္ခံေနရသည္႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ အလြန္ပင္အားငယ္္ရပါသည္။
သူမ်ားအိမ္မွ ကေလးမ်ား ေဆာ႔ေနသည္ကို ေပ်ာ္ေနသည္ကို လွမ္းေမွ်ာ္၍ ေက်ာင္းစာအုပ္ကိုသာ မ်က္ရည္စမ္းစမ္းနွင္႔ ဖတ္ေနရေသာ ကေလးငယ္ဧ။္ ခံစားခ်က္မ်ားလိုပင္။
ငယ္ငယ္က အေဖ႔အိမ္တြင္ အေဖ႔စကားကိုနားေထာင္ျပီး မိဘကိုကူညီသည္႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဧ။္ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားႏွင္႔အတူ အေဖစကားကို နားမေထာင္သည္႔ တစ္ျခားအစ္ကို အစ္မ ညီငယ္ ညီမငယ္မ်ားကိုလည္း ေတြ႔သည္႔အခါ အေဖက ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို အားလံုးေခၚ၍ရိုက္ေသာအခါ ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ အမည္မသိေသာ ခံစားခ်က္မ်ားျဖင္႔ မ်က္ရည္ေပါက္မ်ား က်ခဲ႔ရပါသည္။ အဲ႔ဒီတုန္းက အေဖသည္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ေက်ာင္းစာပဲက်က္ခိုင္းျပီး အိမ္တြင္ တီဗြီရွိလွ်က္နဲ႔ပင္ တီဗြီၾကည္႔သည္ကို လည္းမၾကည္႔ခိုင္းပါ။ တြတ္ပီစာအုပ္ဖတ္သည္ကိုလည္း မၾကိဳက္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘာသာ ပန္းခ်ီဆြဲသည္ကိုပင္ အေဖက ရိုက္ပါသည္။ ေက်ာင္းတြင္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက က်န္ေက်ာင္းကား အေၾကာင္းေျပာသည္႔အခါ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေမာင္နွမမ်ားသည္ မ်က္ႏွာငယ္ျဖင္႔ေငးေနသည္ကို အမွတ္ရေနမိပါေတာ႔သည္။