" မိုးမင္း၀င္း သို႔…. "

အလွအပဆိုတာ လုပ္ယူလို႔မရလို႔

ေတာသူက ေတာသူေလာက္ပဲလွမယ္

ျမိဳ႕သူက ျမိဳ႕သူေလာက္ပဲလွမယ္

နီကတိုးမက နီကတိုးမေလာက္ပဲလွမယ္။

သူငယ္ခ်င္းမင္းက

မင္းအိမ္သားေတြေနေကာင္းရဲ႕လားလို႔ေမးရင္

လူၾကီးက လူၾကီးေလာက္ က်န္းမာျပီး

ကေလးက ကေလးေလာက္က်န္းမာပါတယ္။

ငါ႔အေဖက သူေဌးၾကီးဆိုမွေတာ႔

ငါကလည္းသူေဌးသားပဲေပါ႔

သူေဌးမဟုတ္လို႔ မင္း ဆီက ဘီယာနည္းနည္းေလာက္

ကပ္ေသာက္ပါရေစ…။

မင္းနဲ႔ငါသူငယ္ခ်င္းမို႔ ဒီတစ္ခြက္ေတာ႔ မင္းကတိုက္မယ္။

ဒီလိုနဲ႔ မင္းနဲ႔ငါ ပထမႏွစ္တုန္းက

ငါစာေမးပြဲက်လို႔ ကြဲသြားခဲ႔လည္း

မင္းနဲ႔ငါသူငယ္ခ်င္းပဲ။

စာတတ္ေပမယ္႔ အနာဂတ္ကိုေတာ႔

မျမင္ႏိုင္လို႔

တို႔တစ္ေတြ ေတာေတြ ေတာင္ေတြတက္ရင္း

တည္႔တည္႔တိုးမိေတာ႔ တိတ္တိတ္တိုးတိုး

ေၾကကြဲၾကရတယ္။

အဆင္ေျပလာမွာပါ သူငယ္ခ်င္း။

ငါလည္း ဒီေလာက္ေတာ႔ ခံႏိုင္ရည္ရွိပါတယ္

ေျပာရင္း..နဲ႔ ေပ်ာ႔သြားရတာ။

ငါကေတာ႔ ရင္ဘတ္ေတြ မာေနျပီထင္လို႔

ေနာက္ထပ္ သစ္တစ္ပင္စိုက္မိတာ

မာယာေတြပဲသီးပြင္႔လာတယ္…..။

အခါခါညည္းခဲ႔တဲ႔သီခ်င္းလည္း

တေယာသံေတြထဲခ်ာခ်ာလည္။

ေဟာ…

ခုပဲ ရထားေလးတစ္စင္း

ငါ႔ထိုင္ခံုကို ေငြျပန္အမ္းသြား ျပန္ျပီ။

မင္းနဲ႔မေရွးမေႏွာင္းပဲေလ။

လုပ္ယူလို႔မရတာေတြကေတာ႔ လုပ္ယူလို႔မရၾကဘူး

အဲ႔….

လုပ္ယူလို႔ ရတဲ႔ဟာေတြၾကေတာ႔လည္း

လုပ္ယူလို႔ရၾကျပန္တယ္။

အေျခအေနနဲ႔ အခ်ိန္အခါ အရ

ေကာင္းေကာင္းလႈပ္ရွားၾကတာေပါ႔ သူငယ္ခ်င္း။            ။

ေက်ာ္ညိဳေသြး