ကျော်ညိုသွေး

အဲဒီျမိဳ႔ေလးမွာ ကြ်န္မခ်စ္သူရွိေနတယ္ ေဆာင္းရာသီမွာ ေရခဲမတတ္ေအးျပီး ေႏြရာသီမွာေတာ႔ အလြန္တရာ အပန္းေျဖလို႔ေကာင္းတဲ႔ ျမိဳ႕ေလးပါ ျမိဳ႔ေလးကို ေရာက္ဖို႔ရာ ေျမြလိမ္ေျမြေကာက္ လမ္းေလးကို ျဖတ္သန္းလာရတယ္ခ်ယ္ရီပန္းေတြအဆုပ္လိုက္ပြင္႔တတ္တယ္။ တခါတေလ ကုန္တင္ကားျကီးေတြ ျဖတ္သြားခ်ိန္ကလြဲလို႔ ျမိဳ႔ငယ္ေလးက ေအးေဆးျငိမ္သက္ ေနတတ္တယ္ ျမိဳ႔အနွံ႔အျပားႏြားနို႔ဆိုင္ေလးေတြ ရွိတတ္တယ္။ ရွမ္းထမင္း ရွမ္းဟင္း ပူပူေႏြးေႏြး ေရာင္းတတ္တဲ႔ ဆိုင္ေသးေသးေလးေတြ လည္းအမ်ားၾကီးရွိတယ္။ ျမိဳ႔ကို၀င္၀င္ခ်င္း ေတာင္ေပၚေလးမွာ ဘုရားတစူရွိျပီး ျမိဳ႔ကို အေပၚစီးကေန ျမင္ရတယ္ တခ်ိန္က စက္ဘီးနဲ႔ သြားလာတတ္ေပမယ္႔ ခုခ်ိန္မွာေတာ႔ ဆိုင္ကယ္သံတ၀ီ၀ီနဲ႔ ျမိဳ႔ေလးက အသက္၀င္ေနတယ္။ ခ်စ္သူနဲ႔ အတူတူ လက္တြဲေလွ်ာက္ခဲ႔ဖူးတဲ႔ လမ္းေလးမွာ ခ်စ္ရနံ႕ေတြသင္းပ်ံေနတယ္ ဟိုးအေ၀းကို ေမွ်ာ္ၾကည္႔လိုက္ရင္ ျမဳမွုန္ဆန္ဆန္နွင္းေတြ ပိတ္ဆို႔ေနေပမယ္႔ နွင္းထုေနာက္မွာေတာ႔ သာယာတဲ႔ ခ်စ္သူနွစ္ေယာက္ရဲ႕အနာဂတ္ရွိေနတယ္ ျပာလြင္ေနတဲ႔ ေကာင္းကင္ၾကီးေအာက္မွာ အတူတူရွိခဲ႔ဖူးသလို မိုးေမွာင္က်ေနတဲ႔ ညေနေစာင္းေတြမွာလည္း တေယာက္လက္တေယာက္ မျဖဳတ္ခဲ႔ၾကဘူး။ ကယ္ရီယာ မပါတဲ႔စက္ဘီးေလးမွာ ဘားတန္းမွာထိုင္ျပီး ေလေအးေတ...

သူ ႏွင့္ကိုယ္ ခ်စ္သူေတြျဖစ္ခဲ့ၾကသည္မွာ ကိုယ္အတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္မွု႕မ်ား ေပးစြမ္းႏိုင္ခဲ့သည္ ဟု ကိုယ္တိုင္ ယံုၾကည္ခဲ့ရသည္။ သူ႕ဂရုစိုက္မွု႕ေတြႏွင့္ ကိုယ္ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရသလိုသူသ၀န္တိုမႈ ေလးမ်ား ေၾကာင့္လည္း ကိုယ္ၾကည္ႏူးခဲ့ရသည္ မွာ က်ိန္တြယ္၍ ေျပာစရာမလို သူရယ္ ကိုယ္ရယ္္ ကို သိပ္ခ်စ္ရသူေတြဟု အမ်ားကလည္း လက္ခံ ယံုၾကည္ေနၾကေသာ အခါ ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ဧ။္ အနာဂတ္သည္ လွပေနျပီး တစ္ေန႔ေသာအခါ နွစ္ဦးသားအေနျဖင္႔ ပန္းတိုင္သို႔ ေရာက္ရွိခ်ိန္တြင္ သူ႔အတြက္ ကိုယ္ကပန္းပြင္႔ေလး ျဖစ္ေသာအခါ သူက ပ်ားပိးတုန္းေလး ၊ သူူကမ္းစပ္ေလး ျဖစ္ေသာအခါ ကိုယ္ကေရလိႈင္းေလး ၊ သူကထက္ျမက္ေသာ ဓားတစ္စင္းအျဖစ္ ခံျငားေသာ အခါ သူ႔ကို ငံုထားမည္႔ ဓားအိမ္ကေလး ျဖစ္လိမ္႔မည္ဟု တဖက္သက္ အေတြးျဖင္႔ အိပ္မက္ကေလးေတြ ႏူးညံ႕ခဲ႔ဖူးသည္။ ကိုယ္မတြက္တတ္္သည္႔ ပုစၧာေတြ သူေပးခဲ႔ လိ္မ္႔မည္ဟု ကိုယ္မထင္ခဲ႔သည္႔ ၾကားမွ ခါးသက္သည္႔ ၀ိုင္တစ္ခြက္ကို သူဖန္ဆင္းခဲ႔သည္။ ေလျပင္းမ်ားေျခြျပီး တ္ိမ္ညိဳမ်ား အရည္ေပ်ာ္ေစခဲ႔ သည္။ အိမ္ထဲတြင္ ရြာေသာမိုးတို႔ သည္းေစခဲ႔သည္။ ကိုယ္သည္ လက္ကိုင္ကိုင္း က်ိဳးေနေသာ ေကာ္ဖီခြက္ကေလး ပမာ တင္႔တယ္မႈတို႔ ပ်က္သုဥ္းခဲ႔ေပျပီ။ မၾကာမီ ထိုမိုးမ်ား တ္ိတ...

အလုပ္ထဲမွာ စာေရးရင္လည္း computer နဲ႕ေရးလုိက္တာပဲ။ မွတ္စရာရွိရင္လညး္ ဒီလိုပဲ Drive တစ္ခုခုထဲမွာ ထည့္ သိမ္းထားလိုက္တာပဲ ေပါ့။ လိုအပ္မွPrint ထုတ္္စရာေတြကို ထုတ္ရသလို စာအုပ္ေတြ၊ ြမွင္တံေတြနဲ႕ေ၀း ခဲ့ရတာၾကာေပါ့၊ အလုုပ္ထဲမွာက်ေတာ့ စာဖတ္ခ်ိန္လည္းမရွိဘူး စားေရးဖို႕က်ေတာ့လည္း လူေတြၾကားထဲမွာမို႕လြတ္လြတ္လပ္လပ္ မေတြးႏိုင္မေရးႏိုင္၊ စာေလးဖတ္ဖို႕ ပိုက္ဆံမကုန္ေသာ္လည္း အလကားမရတရျဖစ္ေနတဲ့ အင္တာနက္က အစ္ကိုအစ္မေတြရဲ႕ စာေတြဖတ္ဖို႕ စိတ္ေအးလက္ေအး မျဖစ္ျပန္ဆိုေတာ့ အခက္သား၊ ဘေလာ႔ဂ္တစ္ခုက စာတစ္ပုဒ္ကို ေနာက္ဆံမတင္းဘဲနဲ႕ဖတ္ဖို႕သီးျခား အင္တာနက္ကေဖး တစ္ခုကိုသြားဖို႕ပဲ ရွိတယ္၊ စာဖတ္ျပီဆိုမွေတာ့ တစ္နာရီလည္း ၾကာခ်င္ၾကာမယ္ ႏွစ္နာရီလည္း ၾကာခ်င္ၾကာမယ္ စိတ္သြားတိုင္း င၀ိုင္းက မပါဆိုသလိုေပါ့ အေကာင္းဆံုးကေတာ့ ဖတ္ခ်င္တာ၊ ဖတ္ခ်င္စရာေတြကို Print ထုတ္ျပီး အိမ္မွာ ေအးေအးေဆးေဆး ဖတ္ဖို႕ပဲစိတ္ကူးမိတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ဘေလာ႔ဂ္က ဖတ္ခ်င္တာေတြ ဖတ္ခ်င္စရာေတြ ရမ္းသရူးဖတ္ရတာလည္း အားမလိုအားမရ ၿဖစ္မိတယ္။ ဒါေပမဲ႕လည္း တစ္နည္းနည္းနဲ႕ ေၿဖရတာေပါ႕။ အင္တာနက္မွာဆို စာအုပ္ဆိုင္လိုေတာ႕ပင္းပန္းစရာ မ လို ကိုယ္ဖတ္ခ်င္စရာရွိတဲ႕ဘေလာဂ္႔္ကို Book mark လုပ္ထားၿပီး...

အခ်ိန္က ညေနေစာင္း၊ ၁၂၄ ကားကိုစီးရင္း ကၽြန္ေတာ္မ်က္ရည္၀ဲေနမိသည္။ ျဖစ္ရေလဟု ကိုယ္႔ကိုယ္ကို ယူၾကံဳးမရ ။ ၾကိဳစားထားတာေတြ၊ ေခၽြးျပန္ခဲ႔တာေတြ၊ ေလထဲလြင္႔ေမ်ာေတာ႔မွာလား။ စိုးရိမ္စိတ္ေတြနဲ႔အတူ ခ်စ္ေသာ၊ ခင္ေသာ ေမာင္ႏွမရင္းခ်ာမ်ားကဲ႕သို႔ ကၽြန္ေတာ္႔အေပၚ ေႏြးေထြးခဲ႔ေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားနွင္႔ ေ၀းရမည္ကို ေတြးမိျပီး မ်က္၀န္းအိမ္မွ မ်က္ရည္မ်ား လွ်ံတက္ ေနမိသည္။ ……………………………………………………………………………………………………………………………………. လြန္ခဲ႔ေသာတစ္လေလာက္က စ၍ သူငယ္ခ်င္းခုႏွစ္ေယာက္ တိုင္ပင္၍ အားနည္းေသာ ဘာသာရပ္အတြက္ က်ဴရွင္တက္ေနလွ်က္ စာအသင္အျပေကာင္းေသာ ဆရာမ အရင္းတစ္ေယာက္ကိုဂ်ီက်ကာ ထိုဘာသာရပ္အတြက္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အိမ္တြင္ ၀ုိင္းသင္ေပးဖို႔ေျပာခဲ႔သည္။အရင္ႏွစ္ေတြက တစ္ပည္႔ေဟာင္းမ်ားျဖစ္သည္က တစ္ေၾကာင္း၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဧ။္ အခက္အခဲမ်ားကိုသိျမင္ကာ ကိုယ္ခ်င္းစာနာ၍ ဆရာမက ေစတနာထားသည္က တစ္ေၾကာင္းေၾကာင္႔ သူငယ္ခ်င္းဧ။္ အိမ္တြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔၀ိုင္းသင္ျဖစ္ခဲ႔သည္။ အထူးျပဳဘာသာရပ္တြင္ ကၽြမ္းက်င္ေသာ ဆရာမဧ။္ သင္ၾကားျပသေပးမႈ႕မ်ားသည္ စာသင္ၾကားမႈ႕ကိုရသေျမာက္ေစခဲ႔သည္သာမက ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ထိုဘာသာရပ္အတြက္ ယံုၾကည္မႈ႕မ်ားရလာေအာင္ ျဖစ္ေစခဲ႔ရသည္။ စာေမးပြဲၾကီးစေလျ...

ခုတစ္ေလာ အနီးနားတစ္၀ိုက္(ကၽြန္ေတာ္ထိေတြ႕ပတ္သက္ ဆက္ဆံရတဲ႔ပတ္၀န္းက်င္) မွာ ဘာမွမဟုတ္တဲ႔ ကိစၥေလးေတြ ေပမဲ႕ ျမင္ျပင္းကပ္စရာ ျဖစ္လာတာေလးေတြ သိေနၾကားေနရတယ္။ တစ္ျခားေတာ႔မဟုတ္ဘူးဗ်။ Gmail , Gtalk နဲ႔ပတ္သက္တာေတြပါပဲ။ ဒီမွာကလည္း ဒီကိစၥပဲ ျဖစ္စရာရွိေနလားမသိဘူး။ ခဏခဏဆိုသလိုေတာ႔ ၾကားေနရတာပါပဲ။ အမ်ားစုက မနက္မိုးလင္းတာနဲ႔ Google ကိုအားေပးၾကရတာဆိုေတာ႔ အခ်င္းခ်င္း ေတြ႔လို႔ ႏႈတ္ဆက္ရင္ေတာင္ Google Morning, Google afternoon, Google evening ဆိုျပီးေတာ႔ေတာင္ ႏႈတ္ခြန္းဆက္ရမယ္႔ ပံုပဲ။ ထားေတာ႔။ ေျပာခ်င္တာက အဲ႔ဒါမဟုတ္ User ေတြအေၾကာင္းပဲ။ အမ်ားစုက လူငယ္ေတြၾကားမွာ ၾကားရတာ။ ၁၇၊ ၁၈ ကေန ၂၀ေက်ာ္ေတြထိ ဒါမ်ိဳးေတြက တစ္ခ်ိဳ႕တစ္ေလမွာ ျဖစ္ေနၾက။ ဘာေတြအရူးထၾကမွန္းမသိ မလိုအပ္ပဲ သမီးရည္းစားအခ်င္းခ်င္း Gmail Password အျပန္အလွန္ေပးတဲ႔ ကိစၥပါပဲ။ တစ္ခ်ိဳ႕ ၾကေတာ႔လည္း ေကာင္းေလးေတြက ခ်စ္ခ်စ္ေလးေတြကို မ်က္ႏွာသာရေအာင္ password ေပးထားၾကတတ္ေသးတယ္။ ေကာင္ေလးေတြတင္ပဲမထင္နဲ႔ေနာ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေကာင္မေလးေတြ ကလည္း အဲ႔ဒီ႔လိုမ်ိဳး လုပ္တတ္ေသးရဲ႕။ ရိုးသားတယ္ေပါ႔။ မဟုတ္တာဘာမွ မလုပ္ဘူးေပါ႔။ မင္းမွမင္းပဲေပါ႔၊ မင္းတစ္ေယာက္သာေပါ႔ ( သီခ်င္းေခါင္းစဥ္ရြတ္ျပတာ မဟ...

. ႏွင္းေတြေ၀လႊမ္း၊ ႏွင္းလမ္းမမွာ ႏွင္းပန္းပြင္႔ခိုက္၊ ႏွင္းလႈိက္ေမာဖြယ္ ႏွင္းေတာေလွ်ာက္စဥ္၊ ႏွင္းခ်င္ဘ၀ ႏွင္းလ၀ယ္ဖြား၊ ႏွင္းကညာအား ႏွင္းကဗ်ာငယ္၊ ႏွင္းခ်င္ေသာ္ျငား ႏွင္းျပင္ၾကားမွာ၊ ႏွင္းသာတိုးေ၀ ႏွင္းေလတိုးတိုက္၊ ႏွင္းမ်ားခိုက္ကာ ႏွင္းခိုက္တုန္ခ်မ္း၊ ႏွင္းလမ္းကလည္း ႏွင္းထဲလြမ္းဖို႔၊ ႏွင္းၾကမ္းခဲ႔သည္ ႏွင္းလြမ္းပန္းခ်ီ၊ ႏွင္းပန္ခ်ီတည္႔။ ။ ကိုဂစ္တာ

. အဆိုေတာ္ ထူးအိမ္သင္ ရွိတုန္းက သူ႔အင္တာဗ်ဴးတစ္ခုမွာ ေျပာတာေလး တစ္ခုကို ျပန္လည္ အမွတ္ရေနမိပါတယ္။ သူေျပာတာေလးက တစ္ကယ္လက္ေတြ႔ ျဖစ္မွ ပိုမိုမွန္ေနတာကို သတိျပဳမိပါတယ္။ “သီခ်င္းပဲေရးေရး ကဗ်ာပဲေရးေရး အၾကည္ဓါတ္ေလး တစ္ခုရွိေနမွ ” တဲ႔ေလ။ သူဆိုလိုခ်င္တာကို အဲ႔ဒိတုန္းကေတာ႔ ေယာင္ေယာင္ေလးပဲ သိလိုက္တာ။ သူေျပာတာက တစ္ကယ္ ဟုတ္မွန္း ခုတစ္ေလာမွာ မွ တစ္ကယ္ သေဘာေပါက္ေတာ႔တယ္။ အဲ႔ဒီ႕ အၾကည္ဓါတ္ဆိုတာကိုလည္း ဘာကိုဆိုလုိခ်င္မွန္း တိတိပပ သိရေတာ႔တယ္။ ခုတစ္ေလာ ညဘက္ေတြ ဆိုရင္ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းနဲ႔ စာေရးမယ္႔ သူေတြအတြက္ေတာ႔ တစ္ကယ္႔ကို အခ်ိန္ေကာင္းပဲ ဒီဇင္ဘာ ေရာက္ျပီဆိုေပမယ္႔ သိပ္လည္းခိုက္ခိုက္တုန္ေအာင္ ခ်မ္းေနတာမ်ိဳးမရွိဘူး။ တစ္ကယ္႔ ေနထိုင္ေကာင္းတဲ႔ ရာသီဥတုပဲ။ စိတ္ထဲမွာ ေတြးမိတာေလးေတြ ၊ ေရးခ်င္တာေလးေတြ ရွိေနေပမယ္႔လည္း တစ္ကယ္တမ္း ခ်ေရးမိေတာ႔ ပထမ တစ္ပိုဒ္ ႏွစ္ပိုဒ္ မွာတင္ပဲ ဖီလင္ က ေအာက္သြားတယ္။ ဆက္မေရးခ်င္ေတာ႔ဘူး။ ဆက္ေရးခ်င္ ေလာက္ေအာင္ကို စိတ္က မသြားေတာ႔ဘူး ျဖစ္ျဖစ္ေနမိတာေပါ႔။ အရင္တုန္းက စာအုပ္ေတြထဲမွာ ဆရာ႔ဆရာေတြ ေျပာစကား အရ စာေရး တတ္ခ်င္ရင္ စာေရးေနမွျဖစ္မယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဘယ္အေၾကာင္းအရာပဲျဖစ္ျဖစ္ ...

. စိတ္ဓါတ္က ခ်ိတ္အပ္ေလာက္နဲ႔ အိတ္ကပ္ထဲ မာနျပည့္လွ်ံ ပကာသနအထိပ္ မာန္တက္လို႔ လန္ထြက္ေနျပန္။ ရန္ဖက္ေတြ ႏွံသမို႔လည္း ဟန္မပ်က္ ေလထန္ဆဲေပါ႔ ေဟ… အႀကံရဲလွတယ္… အေဖျပန္လည္း တိုင္မတဲ႔ဟ…။ မေသြအမွန္ပဲ မေခ်မငံနဲ႔ ေ၀… အသံလည္း အန္ထြက္စရာတြန္တယ္။ ရြံတယ္ေလ႔ ကြယ္…..။ ဟင္…မစြံတယ္ ေဟ႔ နင္ဓေလ႔ မလည္ေသးရင္လည္း သြန္သင္မယ္ ေဟ႔ လာခဲ႔ပါကြယ္…။ ေတြ႔လာတဲ႔ တစ္ေလွ်ာက္လံုးလည္း ခေလာက္ထံုးနဲ႔ မူယာၾကြယ္… လူတစ္ကာရယ္ မေႏွးတြန္႔တယ္ ခေလး…ဟြန္႕ …ဆိုးတယ္ ဘလက္ဒီဖူးလ္း။ ဆက္ဆီ ရူးေနလိုက္တာကြယ္… မသတီဘူး ေဟ႔ အမိုက္ႏွာ ထပါဘိ လိုက္နာၾကည္႔ အသိမွာ တစ္ခါေျပာမယ္… ျမန္မာေရာ ဟုတ္ပါရဲ႕လား။ ငါသေဘာ ေျပာမယ္ အဟုတ္နာကြယ္႔ ၾကား မရႈပ္ပါနဲ႔ အလုပ္မွာလည္း လွပါေစ.. ထုတ္ကာတဲ႔ မာနလည္းျပရင္ ဟာ…ခဏပဲတရေအာင္သာ ဟာသ ပဲ ေလွာင္ရေအာင္ေပါ႔။ ေမာင္က ေပ်ာ႔မယ္ ၾကံေပမယ္႔ ေရွာင္မရေတာ႔ လွန္မိတာေပါ႔ အၾကံမပိရိရင္ ဒါဏ္အျပည္႔ ျငိမယ္ သံမဏိရိုးသားမႈ႕ ဆက္လွမ္းပါကြယ္။ အခက္ၾကမ္းၾကမ္း အတတ္ေတြနဲ႔ ရွက္ရမ္း ရမ္းတာ ပဲခက္တယ္ အဟက္… အရမ္းလည္း အျပတ္သာ မနပ္ေသးပဲ ျဗဴး။ အဲ…မႏူးမနပ္နဲ႔ ဘီလူးဇာတ္ ခင္းခ်င္သပ ဆိုလည္း ျဗဴးဗ်တ္နဲ႔ မရ။ အရူးမွတ္ရင္ေတာ႔ နဖူးေတာ႔ ပလာစတာအသစ္ ေရာက္မယ္ Do not proud. Lit...

ဒီးရားဖရန္႔စ္ ဂ်နီဖာအက္နက္စတန္ ဂြီလာမိုးျမင္႔သူ အိုင္ သတိတရနဲ႔စာေရးလိုက္ပါတယ္ေနာ္။ ဒီလို ဒက္ဇန္ဘာ မနက္ခင္းမွာ ဟိုးအတိတ္က မင္းနဲ႔အတူ မနက္ခင္းေတြ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း ေပ်ာ္ခဲ႔ၾကတာေတြကို သတိရမိတယ္။ အိုင္ခန္နဲဗား ေဖာ္ဂတ္ယူ ဂ်နီဖာာ ….။ မင္းဆီငါစာေရးသာေရးရတာ အိုင္ဒုန္းႏိုး ၀ွတ္ထူထဲလ္ယူ ပါပဲ။ နာ႔ဒ္သင္းစပါ႔ရွာယ္ ထူေဆးယူ ပါကြာ။ ငါ႔အေၾကာင္းနည္းနည္းပါးပါပဲ ေျပာေတာ႔မယ္။ တူေဒးေမာနင္း မွာ ဘရိက္ဖတ္စ္ အတြက္ ျမန္မာထရိတ္ဒီရွင္ေနာ္ယ္ဖုဒ္ထ ္ ျဖစ္တဲ႔ မုန္႔ပ်ားသလက္နဲ႔ မုန္႔စိမ္းေပါင္း စားဖို႔ အိုင္ တို႔ ဖန္မေလီ က ဒေရာအတန္းရွင္းန္ လုပ္ထားတာေပါ႔။ ဘတ္တ္ ဒါေပမယ္႔ေလ… အန္ေဖာ္က်ဴနိတ္တလီး ပါပဲ။ တူေဒးေမာနင္း က်မွ မုန္႔စိမ္းေပါင္းသယ္ေရာ။ မုန္႔ပ်ားသလက္သယ္ေရာက မထြက္ဘူး။ အဲ႔ဒါနဲ႔ပဲ ဘရိက္ဖတ္စ္ အတြက္ ဘာစားၾကမလဲ စဥ္းစားၾကရင္းက မစားတာ အေတာ္ေလးၾကာျပီျဖစ္တဲ႔။ ႏူဒယ္ဆာလက္ ကို စားၾကဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္ေလ။ ဒါနဲ႔ အိမ္နားက ေစ်းမွာေရာင္းတဲ႔ မစ္(စ္)မူမူ ရဲ႕ ဆိုင္ကေနပဲ ၀ယ္ျပီးေတာ႔ တစ္အိမ္လံုးစားျဖစ္တယ္။ သူ႔လက္ရာကေတာ႔ တစ္ကယ္႔ကို အိတ္ဆဲလဲန္႔ ပဲ။ အေရာင္းအာ၀ါ၀...

ေတာ္လိုက္တာကလည္း အရမ္းပဲ ေဂၚလိုက္တာကလည္း လန္းတ ယ္ အေတာ္ဖိုက္တာပဲ ေဆာ္လိုက္တဲ႔ေတာ္ကီနဲ႔ ေတာ္ျပီတဲ႔ ကိုယ္႔ဘ၀ နဲ႔ကိုယ္ဆိုပါလား တို႔ႏွမအခိုက္ ဆိုစကားက မိုက္တယ္ ဟိုက္!!! ေအာ္... ဘယ္လိုမ်ားေတာ္ေနတာလဲကြယ္။ အေတာ္ေလတာလည္း ရွက္စရာတဲ႔ ေညွာ္ေနတာလည္း မဆက္ပါနဲ႔တဲ႔ ေဂၚေနတာပဲ သက္တ ယ္ေပါ႔ေလ ရွက္တယ္ေပါ႔ေလ အင္တာေနရွင္နယ္ အျမင္ဆက္လို႔ အၾကင္နာေတြအစဥ္ပ်က္ မျမင္တာေတြက်ဥ္လွ်က္သာပဲ နင္ဟာေလ အင္ဖ က္ပါပဲကြ ယ္။ ဟင္ ...ခက္တာပဲဟယ္ ရင္အယွက္အႏြယ္ေတြအရႈပ္အေထြးမျမင္သူ အစဥ္ကိုသင္တဟူတည္း ဟင္ ...သူပဲ ရင္ပူသလားေျပာ ဂ်င္အျဖဴေပၚ ထံုးသုတ္ တာေလာက္ပဲရွိပါတယ္။ သိသာေအာင္ ငပိဆာေ လ ာင္တယ္လို႔ေအာ္ မခ်ိသာသေယာင္ အတိသာအေမွာင္က်ေနလို႔လား ေဟ?။ ဘ၀ေတြ ဆိုစကားေတြ အလွေ တြ ငိုထားလို႔ေၾကြ ႏွမေရ ပို သလားလို႔ေလ...။ PS-(ဤကဗ်ာမွ အနီေရာင္ခ်ယ္ ထားေသာ ေနရာမွ စာလံုးမ်ာကို J-me သံႏွင္႔ အသံထြက္၍ဖတ္ပါ)

ဒီမွာဂစ္တာ မင္းအေၾကာင္းေျပာရမွာ ငါသိပ္ရွက္တယ္။ မင္းလိုပိန္းတိန္းတိန္း ျဖစ္ေနတဲ႔ေကာင္မ်ိဳးကေတာ႔ ဒီေလာကမွာေတာ္ေတာ္ရွားမွရွားလို႔ေျပာလို႔ရတယ္။ မင္းေျပာလိုက္ရင္လည္း အရည္မရအဖတ္မရနဲ႔၊ လုပ္လိုက္ေတာ႔လည္းေသာက္တစ္လြဲ ေပါေတာေတာအလုပ္ေတြခ်ည္းပဲ။ တစ္ခုခုဆိုရင္ အူတူတူနဲ႔ ဘာမွကို အက္တစ္ဖ္ မျဖစ္ဘူး။ ဘာသိလဲဆိုေတာ႔လည္းဘာမွသိတာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေတာင္မွ တစ္ခါတစ္ခါ ထျပီး ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္လုပ္ေသးတယ္။ တစ္ကယ္ေတာ႔ မင္းက ဘာမွအနာဂတ္ရွိမယ္႔ေကာင္မဟုတ္ဘူး။ မင္းကိုယ္မင္းစဥ္းစားေဟ႔ေကာင္ မင္းကိုယ္မင္းသိဖို႔လိုျပီ။ မင္းမွာဘာအစြမ္းအစရွိလဲ၊ေျပာေလ။ ဘာမွၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္မလုပ္နဲ႔ဦး။ မင္းကိုယ္မင္းပဲ၊ လူရည္လည္ေအာင္လုပ္ပါဦး။အထာနပ္ေအာင္လုပ္ပါဦး ေမာင္ဂစ္တာရယ္။ မင္းကမင္းကိုယ္မင္းသိပ္ဟုတ္လွျပီထင္ေနလား။ ဟားဟား..ရယ္ရတယ္ ဂစ္တာ။အနည္းဆံုးမင္းက သူမ်ားနဲ႔ရန္ျဖစ္တာေတာင္ အျမဲခံေနရတဲ႔ေကာင္။ အဲ႔ဒါနဲ႔မ်ားမင္းဘယ္သူ႔ကို စိုးမိုးႏိုင္လိမ္႔မလဲ။ မင္းသိဖို႔က မင္းကိုယ္မင္း၀မ္းစာျပည္႔ေအာင္မလုပ္ရင္ မင္းဘ၀က ေဒါင္းမွာပဲ။ အဲ႔ဒါမေသမခ်င္းမွတ္ထား။ မင္းကေတာ႔ေလ တစ္ကယ္႔ကို ငေပါပဲ။ မင္းကဘာသိေသးလို႔လဲ အခ်စ္ဆိုတာကိုမင္းက ကိုးကြယ္ခ်င္လို႔လား။ ႏိုးပဲ။ တစ္ကယ္ေတာ႔ ဘယ္သူမွအ...

. ထိုင္ခံုေလး က ေရကန္ေလးရဲ႕ အနီးအနားမွာ ရွိတယ္။ ေရအိုင္ေလးကလည္း မၾကီးမေသး အရြယ္ေတာ္… ကန္စပ္မွာ တစ္ခါတစ္ခါ တက္တက္လာတတ္တဲ႔ ခရုေပါက္ကေလးေတြ က ဟိုနားဒီနား…။ ေရအိုင္ေလး ထဲမွာက ၾကာျဖဴ၊ ၾကာနီေလးေတြ မရွိေပမယ္႔ ၾကည္႔လင္တဲ႔ေရျပင္ကို ေရအိုင္ေလးက ပိုင္ဆိုင္ထားမယ္။ ေရျပင္ထဲမွာ လႈိင္တြန္႔ကေလးေတြနဲ႔ ေလေျပေလးမ်ား လွ်ပ္ေျပးလို႔။ “ေလျပည္ေလး” မွာက သဘာ၀ရဲ႕လတ္ဆတ္တဲ႔ အင္အားေတြပါတယ္ ျမိဳ႕ျပယဥ္ေက်းမႈ႕ရဲ႕ ရွားပါး တဲ႔ ျဖဴစင္မႈ႕ပါတယ္။ ျဖဴစင္တဲ႔ေလေျပ၊ ရွင္သန္ျခင္းေလေျပ…။ လူလစ္တုန္း ေသြးခြဲမယ္႔ ေလေျပေတာ႔ မဟုတ္ခဲ႔ဘူး။ ေလေျပေလးက လွ်ပ္ေျပးလို႔ လႈိင္းတြန္႔ကေလးေတြ တြန္႔လူးကာ ကမ္းစပ္ကို အေျပးကေလးသြားရင္ ကမ္းစပ္က ထိုင္ခံုကေလးက အျမဲတမ္းေငးေနၾက။ ဒါက နိစၥဒူ၀ေပါ႔။ တစ္ခါတစ္ေလ ကမ္းစပ္ေပၚတက္လာတဲ႔ ခရုငယ္ေလးေတြက ထိုင္ခံုေလးရဲ႕ေျခေထာက္ကိုလာျပီးဖက္တြယ္ ထားတတ္ေသးရဲ႕။ ထိုင္ခံုကေလးကေတာ႔ သြားပါလည္းမေျပာ လာပါလည္းမေျပာ ျငိမ္ေနတာပဲေလ…။ ဒီေရကန္ေလး၊ ေရျပင္နဲ႔၊ ထိုင္ခံုေလးနားမွာ ျဖဴ၊နီ၊ျပာ၊၀ါ ေရာင္စံုတဲ႔ ပံုျပင္ေလးေတြလည္း ရွိခ်င္ရွိခဲ႔မယ္။ထိုင္ခံုေလးက ဘယ္လိုပံုစံေလးလဲ အျဖဴေလးလား၊ အျပာလြင္လြင္ေလးလား၊ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ႔ ထိုင္ခံုံေလးက တစ္ေယာက...

. အခ်စ္မွာအျပစ္ရွာေျပာတတ္ရင္ ေပါပါဘိသနဲ႔ ၾကည္႕မရအျပစ္ျမင္ကာ ခ်စ္ခ်င္တာေတာင္မွ အျပစ္ဆင္ကာဖံုး လံုးလံုးမုန္းလိုက္မယ္။ အျပံဳးတစ္သိုက္နဲ႔ မသံုးထိုက္တဲ႔အမုန္းေတြကို သံုးေနဖို႔မလိုတဲ႔အခါ ငိုမဲ႔အရာေတြကိုေတာင္ ေယာင္လို႔ျပံဳးမိတယ္။ သံုးမိတဲ႔အျပံဳးေတြနဲ႔ အဆံုးေလရွာမေတြ႔တဲ႔အခါ ႏံုးေနငါမခ်ိတဲ႔အျဖစ္ကြယ္႔ အခ်စ္နဲ႔တစ္ေန႔မွာေတြ႔မလား မေမ႔အားတဲ႔ဘ၀မွာ ညဟာလည္းအျမဲပဲေမွာင္ေနေလရဲ႕ ေရွာင္ေပမဲ႔တားမရခဲ႔ မ်ားလွတဲ႔ဒါဏ္ခ်က္ေတြမွာ အခါခါလဲက် ငါသာပဲဘ၀ဟာခါးသလားကြယ္။ ဒါဟာလည္းအမွားပါပဲ.. သၾကားမပါတဲ႔ ေကာ္ဖီေတာင္မွ အလွဆိုတာရွိရဲ႕ ငါမသိတဲ႔အေပ်ာ္ေတြဟာ ေတာ္ရာမွာပုန္းေရာ႔ထင္...။ အဆံုးမဲ႔တဲ႔ေမွ်ာ္လင္႔ျခင္းေတြနဲ႔ အေတာ္အသင္႔ေတာ႔ရင္႔က်က္ခဲ႔ပါျပီ။ သင္႔အတြက္မနက္ျဖန္ ဆက္ရန္ရွိေသးသည္လို႔ ကိုယ္႕ကိုယ္ကို အားေပး စကားေလးေတြေျပာေနမိတယ္ သတိရယ္မျပတ္ပဲ ထပ္တလဲ လဲမက်ေစဖို႔ ေ၀လို႔ပြင္႔လာတဲ႔ ဇီဇ၀ါအျဖဴေတြနားမွာ ရနံ႕ရိႈက္ အခိုက္အတန္႔ အလြမ္းေတြကို ပန္းလိုသေဘာထား ဘုရားမွာလႈလိုက္ပါတယ္။ ။

. I do. I understand what the meaning of my Beats is. In that instant, I had been met the some things that I had never been meet. Strawberry lips? No! Angel? Not! But everything I had been wanted are beside her. No one is noticed. She was already signing in on my heart.

. During last couple of weeks I have happened to think that it’ll be nice if I add the classic poem that I like and printed on my heart on the side bar of my blog. So, everyday I recalled my memories to remember a poem. I am sure that I can rap the whole poem perfectly. But, you know? I don’t remember the title of it. It’s actually not a problem. Yeah! Coz I can add the body of poem on the side bar. But don’t wanna do like that without title. One day, @ night, I was being turned the pages of book-2006-07 issue of Yangon University. Being turned, I have noticed an article written by English version. But when I went on to second page, I have been happy and pleased too much. Coz I have found something that the poem I was being searched. Do you know how happy I am? The name of Poem is “Rose Flower”. It expresses the love and adoration of a farmer upon his beloved girl friend. And it also show his broad mind and not only good nature but also his consideration for his honey. This poem is w...

. အစ္ကို... သတိတရနဲ႔စာေရးလိုက္ပါတယ္။ အစ္ကို က်န္းမာရဲ႕လား။ အခုရက္ပိုင္းမွာ ရာသီဥတုကလည္းအေျပာင္းအလဲေလး ျဖစ္ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ က်န္းမာေရးကို အထူးဂရုစိုက္ေနရတယ္။ ေဆာင္း၀င္လာျပီဆိုေတာ႔ ညေနပိုင္းဆို ေဆာင္းေလကေလးက ေအးပါဘိနဲ႔။ အေႏြးထည္ထူထူေလးေတြ၀တ္ျပီး လမ္းေလွ်ာက္ေနၾကတဲ႔ လူၾကီးလူငယ္ေတြကလည္း အမ်ားသားလား။ ဒီအခ်ိန္ဆိုရင္ အေတြးေတြကလည္း ဘာရယ္မသိ။ ဟိုကို သတိရသလို ဒီကိုသတိရသလို နဲ႔ အေတြးေတြကလည္း ဟိုသည္ ပ်ံ၀ဲေနတတ္တာေပါ႔ အစ္ကိုရယ္။ မေန႔ကေပါ႔။ ညေနပိုင္း အိမ္ေရွ႔မွာ ထိုင္ေငးေနရင္းနဲ႔ ဒီလိုေဆာင္းတြင္းက အေၾကာင္းေလးတစ္ခုကို ျပန္ျပီး သတိရမိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ျမိဳ႕ရဲ႕ အထင္ကရ ေစ်း တစ္ခုမွာေပါ႔။ အဲ႔ဒီ႔တုန္းက ကၽြန္ေတာ္ အထက္တန္းေက်ာင္းသား ပဲရွိဦးမယ္။ ကၽြန္ေတာ္ရယ္၊ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရယ္ ညေနပိုင္းေလွ်ာက္လည္ၾကရင္း နဲ႔ အဲ႔ဒီ႔ေစ်းက ဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာ အကၤ်ီ ေတြေလွ်ာက္ၾကည္႔ျဖစ္တယ္။ အဲ႔ဒီ႔ဆိုင္ထဲက အကၤ်ီတစ္ထည္ဟာ ကၽြန္ေတာ္႔ကိုအေတာ္ေလး အၾကိဳက္ေတြ႔ ေစတယ္ေလ။ လိုေတာ႔ လိုခ်င္တာေပါ႔။ ၀ယ္လည္း၀ယ္ခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ပိုက္ဆံက အဲ႔ဒီ႔အကၤ်ီဖိုးေလာက္ေတာ႔မပါဘူး။ ေရာင္းတဲ႔ မိန္းမကလည္း ရႊန္းရႊန္းေ၀ေနေအာင္ ေျပာတယ္။ သို႔ေသာ္လ...

. အိုးဆရာတဲ႔ဗ် အိုးတစ္ကာကို မရိုးသာေအာင္္ သတယ္ အိုးေတြက လွတယ္ေလ ႏွမငယ္ေရ ျပခ်င္တယ္ ဟ…ဘ၀င္မယ္က်ေစမွာပဲ…။ မလွခ်င္လည္း လွရမွာပဲေပါ႔ ဘ၀အစဥ္သာ အိုးေတြၾကားထဲ ရိုးေလမသြားပဲ အိုးေတြမ်ား အျမဲထိုင္ သလို႔ရယ္ ဆြဲကိုင္ထား ရႊံ႕ေစးရယ္နဲ႔ မတြန္႔ေသးပါ ေတာင္ေျမ ကို စပ္ပါလို႔ ပါးစပ္က ေတးကိုေႏွာ႔ ေပ်ာ႔ပါတဲ႔ အိုးလည္း မာရမယ္။ ေခ်ာ႔ကာတဲ႔ သတယ္ မမွားရေအာင္ လက္၀ါးေလး ဆ” ကာ ဆ” ကာနဲ႔ လွလာတဲ႔ အိုးကေလးက အသက္၀င္တယ္ လက္၀င္တယ္ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ အိုးဒီဇိုင္း မဆိုင္းပဲထုတ္ပါတယ္။ အဟုတ္ပါကြယ္ အိုးအစိုေလးကို လ ေနေရာင္မခံမိေစရ တဲ႔ သဘာ၀အတိုင္း ေျခာက္ေစတယ္ ေနာက္..ေလကြယ္ အိုးအရိုင္းကို တစ္မ်ိဳးတစ္ဆိုင္း ထပ္တိုးကာ မညိႈးပါ အိုးမွာနီေစြးလို႔ အဟုတ္လွေအာင္ ဖုတ္ရတယ္ကို။ ဟုတ္ပါ႔ကြယ္…အဖုတ္ေကာင္းလွခ်ည္ရဲ႕ တုတ္ေခ်ာင္းမ်ား ထည္႔ကာေခါက္ရင္ လြင္ပါတဲ႔ အသံခ်ိဳေလးေဆာင္တယ္…. အို… ေဒါင္ေဒါင္ ရယ္ျမည္။ Ps- ညဖက္အလုပ္ကအျပန္ MRTV4 ၾကည္႔ေနရင္း အိုးလုပ္ငန္းအေၾကာင္း အစီအစဥ္လာတာနဲ႔ ေရးျဖစ္သြားတာေလးပါ။

. လြန္ခဲ႔တဲ႔ ၁ လ အလိုေလာက္ကတည္းက သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ တိုင္ပင္ေနခဲ႔တာ…နိဗၺာန္ေစ်းပြဲေတာ္ေလး က်င္းပနိုင္ဖို႔ေပါ႔။ မႏွစ္က ဒီအခ်ိန္တုန္းက ရပ္ကြက္ထဲမွာ မထင္မွတ္ေလာက္ေအာင္ကို လူေတြမ်ားျပားလိုက္တာ… ကၽြန္ေတာ္တို႔တစ္ျမိဳ႕လံုးမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔လမ္းမၾကီးမွာ လူအမ်ားဆံုးလို႔ထင္မိတယ္။ အဲ႔ဒီ႔တုန္းက အေဖက သူ႔ရံုးက အဖြဲ႕ေတြနဲ႔ က်ိဳက္ထီးရိုးသြားတာ ျပန္ေရာက္တဲ႔ေန႔မွာ က ပြဲေတာ္လုပ္ေနျပီ လမ္းထဲလည္း၀င္ေရာ လူေတြအမ်ားၾကီးေတြ႔ေတာ႔ ဘာျဖစ္တာလဲဆိုျပီး လန္႔သြားေသးတယ္ လို႔ေျပာလို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြရယ္ခဲ႔ရေသးတယ္။ အဲဒီတုန္းက စည္တာမ်ား အံေတာင္ၾသယူရတယ္။ စည္မွစည္။ မ်ားမွ မ်ား။ လူေတြ လူေတြ ဘယ္က ေရာက္လာမွန္းေတာင္မသိဘူး။ အေနာင္ဆာက ေလာ္နဲ႔ေအာ္လို႔ေအာ္။ ဂိတ္ေပါက္၀က လက္မွတ္ေပးတဲ႔သူကလည္း သူ႔လက္မွတ္အိတ္ထဲ ႏိႈက္မသြားေအာင္ ထိန္းလို႔ထိန္း၊ လူတန္းၾကီးထဲမွာလည္း ကေလး၊ လူၾကီး၊စံုလို႔ပဲ။ ပိစိေကြးေတြေရာ၊ မၾကီးမငယ္ေတြေရာ၊ လူပ်ိဳေပါက္ေတြေရာ၊ ေကာင္မေလးေတြေရာ၊ အေဒၚၾကီး၊ ဦးေလးၾကီးေတြေရာ တန္းစီေနၾကတာ ဆူညံလို႔ရယ္။ လက္မွတ္ေ၀တဲ႔ လူနားကိုေရာက္ဖို႔က ေတာ္ေတာ္နဲ႔မေရာက္နိုင္ဘူး အလယ္မွာ လူနွစ္ေယာက္တြဲ သံုးေနရာေလာက္ကိုျဖတ္ရေသးတာ။ တစ္ဆိုင္းတစ္ဆ...

ေက်းဇူးျပဳ၍ အသက္ျပင္းျပင္းေလးေတာင္ မရွဴပါနဲ႔…. အမ်ားတစ္ကာေတြၾကားမွာ ဟားစရာေတြၾကားရင္ေတာင္ မျမင္ မၾကားခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ ေယာင္လို႔ေတာင္ မရယ္မျပံဳးပါနဲ႔ ၾကယ္အလံုးေပါင္း မေရနိုင္ေတာ႔တာမို႔ လံုေလာက္ပါျပီကြယ္။ ႏႈတ္ခမ္းနီကို အညိဳေရာင္ဆိုးေနာ္ သနပ္ခါးကိုလည္း ဘဲၾကားလိမ္းပါ ရက္ပ္ပါေတြလိုပဲ ၀တ္ျပီး ျဖစ္ႏိုင္ရင္.. ေျပးေျပးလႊားလႊားလည္း မလုပ္မိပါေစနဲ႔ေနာ္ ရင္ခုန္သံေတြ ခၽြဲပစ္ ရင္ထဲမွာစစ္တိုက္ေနတာ ငါပဲျဖစ္ပါရေစ…။

. အေဖ႔ရဲ႕အိမ္တြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေမာင္ႏွမတစ္သိုက္ ေနခဲ႔ရသည္မွာ ကၽြန္ေတာ္႔တစ္သက္ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ပင္ေက်ာ္ခဲ႔ေလျပီ။ အေဖ႔အိမ္တြင္ အေဖ႔ တစ္ခ်က္လႊတ္အမိန္မ်ား နွင္႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေမာင္ႏွမမ်ားသည္ အေဖ႔ကို ခ်စ္၊ ေၾကာက္ရိုေသစြာျဖင္႔ သိုသိုသိပ္သိပ္ေနခဲ႔ သည္မွာ အေဖ႔ကို ခ်စ္၍လည္းေကာင္း၊ ေၾကာက္၍လည္းေကာင္း၊ အေဖ႔အလိုအရ လိုက္နာသမႈ ျပဳလုပ္ထားရေသာ္လည္း ဤသည္မွာ အေကာင္းထက္အဆိုးကိုသာ ရည္ရြယ္သလိုျဖစ္ေနရပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေမာင္ႏွမမ်ား ထဲတြင္ ကၽြန္ေတာ္အပါအ၀င္ ႏွစ္ေယာက္သံုးေယာက္သည္ပင္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ား ျဖစ္ေနသည္႔တိုင္ အေဖသည္ အလြန္ပင္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္လြန္းရာက်သည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ဆိုခ်င္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ ေက်ာင္းမွအျပန္ ဆိိုက္ဘာကေဖးတစ္ခု တြင္ အေ၀းေရာက္သူငယ္ခ်င္းမ်ားနွင္႔ ေတြ႔ခ်င္၍အင္တာနက္၀င္သံုးေနေၾကာင္းအေဖ သိသည္႔အခါ အေဖက မင္းတို႔ ပိုက္ဆံနဲ႔အခ်ိန္ေတြသိပ္ျဖဳန္းတာပဲ ဘာမွလည္းဟုတ္တာမဟုတ္ဘဲနဲ႔ဟု ေအာ္ေငါက္ဖူးပါသည္။ အိမ္တြင္ အားလပ္ရက္မ်ားတြင္ ဟစ္ေဟာ႔ပ္ေတးသီခ်င္းမ်ား ဖြင္၍နားေထာင္ရာတြင္လည္း အေဖ႔ရဲ႕လက္ညိွဳးသည္ Stop ခလုတ္ေပၚ သို႔အၾကိမ္ၾကိမ္ ေရာက္ခဲ႔ဖူးပါသည္။ လူငယ္ဆိုသည္မွာ လြတ္လပ္မႈ႕ကိုျမတ္နိုးျပီး ျမင္ျမင္ရာကို စူးစမ္းခ်...

. လူတစ္ေယာက္ကို အခုအခ်ိန္ Super ၀ယ္ခဲ႔စမ္းပါဆိုရင္။ ၀ယ္ခဲ႔ပါလိမ္႔မယ္ Super Coffee Mix တစ္ထုပ္ကို။ သူခင္ဗ်ားကို ဘာမွျပန္ေမးမယ္လို႔ မထင္ဘူး။ Super Lemon Tea လား၊ Super Coffee & Me လား၊ Super ေကြကာလား တစ္ခုမွျပန္ေမးမွာ မဟုတ္တာေသခ်ာပါတယ္။ ေလဆာ ၀ယ္ခဲ႔ ပါလို႔ဆုိရင္လည္း ၀ယ္ခဲ႔ပါလိမ္႔မယ္ သြားတိုက္ေဆးတစ္ဗူး။ ဘာေလဆာလဲလို႔ ဘယ္သူကေမးမွာလဲ။ ေလဆာဆိုတာသြားတိုက္ေဆးပဲ။ သြားတိုက္ေဆးဆိုတာ ေလဆာပဲ။ အခုမွလာျပီး ေလဆာပန္းေရာင္အိပ္မက္ေတြ၊ သစ္ရိုင္းေလေပြေတြ ဘာေတြလာလုပ္လည္း No ပါ။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ဇိမ္ခံပါ ေျပာေနလည္း မထူးျပီ။ ေလဆာကို စားသံုးသူက သြားတိုက္ေဆး ဟုတံဆိပ္ခတ္ႏွိပ္လိုက္ၾကျပီ။ ထို႔အတူ စားသံုးသူဧ။္စိတ္ထဲတြင္ မည္သို႔မွ် ေျပာင္းလဲ၍မရေအာင္ျဖစ္ရသည္က ဖူဂ်ီဆပ္ျပာခရင္မ္ ပင္။ ဖူဂ်ီဆပ္ျပာခရင္မ္သည္ စားသံုးသူဧ။္လိုအပ္ခ်က္ကို အျပည္႔အ၀နီးပါး ျဖည္႔ဆည္းေပးနုိင္ေသာ ကုန္စည္တစ္ခုပင္။ စားသံုးသူဧ။္ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ္႔မႈ႔ကို ေကာင္းေကာင္းရယူနိုင္ခဲ႔ေသာေၾကာင္႔ ဖူဂ်ီဆိုသည္မွာ အ၀တ္အစားမ်ားကို ေခ်းေညွာ္မ်ား၊ ဖားဥမ်ားအတြက္လြန္စြာအားကိုးရေသာ Powerful cream ဟုထင္မွတ္စြဲယူခဲ႔ၾကသည္။ ဖူဂ်ီကို ကေလးသူငယ္၊ လူၾကီးလူငယ္မ်ားအားလံုးက သိထားၾကသည္မွာ...

. အေဖလည္း အတၱေတြနဲ႔လံုးေထြး ကၽြန္ေတာ္လည္းအတၱေတြနဲ႔လံုးေထြး ေဟာ႔ဒီ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕အိမ္ကေလး စိတ္ကူးယဥ္ အိပ္မက္ေတြနဲ႔ ေဖြးေဖြးလႈပ္ေနခဲ႔တယ္။ တစ္ကယ္တမ္းေတာ႔ အေဖ႔ရဲ႕ျဖဴစင္တဲ႔အတၱေတြကိုေၾကာ္ေလွာ္ျပီး ရလာတဲ႔အာဟာရေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အိပ္မက္ေတြဆက္မက္ခြင္႔ ရခဲ႔တယ္ မျဖစ္နိုင္တာေတြ မျဖစ္ေသးခင္မွာ ျဖစ္ခ်င္တာေတြ ျဖစ္နိုင္တာေတြ ဆက္တိုက္ပြင္႔လန္းလို႔ မနက္ငါးနာရီေလာက္ဆိုအေဖထြက္သြားခဲ႔တယ္။ အဲ႔ဒီလိုပါပဲ… တိမ္တိုက္ေတြလို ကၽြန္ေတာ္တို႔ လြင္႔ေနတဲ႔ ေမ်ာေနတဲ႔ ညတစ္ညဟာ မေက်နပ္တာေတြကိုပဲ ေက်နပ္ျပံဳးျပေနရတဲ႔ ဇတ္ခံု ပါပဲအေဖ။ ဗလာေရာင္ေတာက္ေနတဲ႔ ပုလင္းလြတ္လိုအပိုင္းအျခားမွာ ကၽြန္ေတာ္ပြဲေစ်းတန္းေတြ မေလွ်ာက္ရဲဘူး စုစည္းထားတဲ႔ အိပ္မက္ေတြ ေၾကြမြသြားမွာ ကၽြန္ေတာ္ေၾကာက္တယ္။

. ၾကဴၾကဴေမႊးတဲ႔ခြါညိဳပါ xxxxx ေလယူရာတိမ္းယိမ္းႏြဲ႔ရွာ( အမည္မသိသီခ်င္း) က်ဴက်ဴ ပါေအာင္ငို (ျမန္မာစကားမွ အသံုးအႏႈန္းတစ္ခု) ၾကဴၾကဴေမႊးတဲ႔ခြာညိဳပါ။ ျမန္မာဘာသာစကားတြင္ ၾကဴ ဆိုသည္မွာ သာယာဖြယ္၊ ႏွစ္သက္စြဲလမ္းဖြယ္ ဟူေသာ အဓိပၸါယ္ကိုယူနိုင္ပါသည္။ ၾကဴသည္ မည္သည္႔ေခတ္ကာကစတင္သံုးစြဲသည္ဟူ၍မသိရွိ ေသာ္လည္း။ ၾကဴဧ။္အဓိပၸါယ္မွာထိုအတိုင္းပင္ျဖစ္သည္။ ခြာညိဳပန္းဧ။္ေမႊးထံုပံုလြန္ကဲပံုကို ၾကဴၾကဴဟူ၍သံုးႏႈန္းလိုက္ျခင္းပင္။ ငိုေသာအခါ အသားကုန္။မ်က္ရည္ရႊဲရႊဲ ႏွာရည္ရႊဲရႊြဲ ျဖင္႔ တစ္အီအီျဖစ္လွ်က္ အသံထြက္ကာ ရိႈက္ၾကီးတစ္ငင္အဆက္မျပတ္ ငိုေၾကြးသည္ကိုလည္း က်ဴက်ဴပါေအာင္ငိုဟု ဆိုလိုက္ျခင္းအားျဖင္႔ အသည္းအသန္ျဖစ္မႈ႔ကိုေပၚလြင္လာေစပါသည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ က်ဴသည္ မရပ္မနား အသည္းအသန္ျဖစ္မႈကို ေဖၚျပျခင္းျဖစ္ျပီး၊ ၾကဴ ဆိုသည္ကား ႏွစ္သက္စြဲလမ္းဖြယ္ ကိုေဖၚျပလိုျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ေခတ္ေပၚျမန္မာစကား တြင္ Q ဟုသံုးႏႈန္းသည္ကို မၾကာခဏေတြ႔ ျမင္ ၾကား သိ ရပါသည္။ ထို Q ကို ျမန္မာစာလံုးျဖင္႔ က်ဴ(သို႔မဟုတ္) ၾကဴဟုေရးသည္ကို ေတြ႔ရပါသည္။ အမွန္မွာ က်ဴ ဟုပင္ေရးရမည္ျဖစ္ျပီး။ ၾကဴ ဟုေရးလွ်င္ ႏွစ္သက္စြဲလမ္းဖြယ္ေကာင္း သည္ဟု ယူဆရမည္ျဖစ္သည္။ အထက္တြင္ေဖၚျပခဲ႔သည္႔အတိုင္း က...

. ခ်စ္တယ္... ခ်စ္တယ္ လို႔ငါမင္းကိုအခါခါ ေျပာခဲ႔တယ္...မင္းကုိျမတ္နိုးလြန္းလို႔ မင္းနဲ႔ ပတ္သက္တာေတြ မင္းအေၾကာင္းေတြကို ငါသိခ်င္ခဲ႔တယ္။ မင္းကို ငါခ်စ္မိေနျပီလို႔ သိလိုက္တဲ႔အခ်ိန္မွာ ငါဟာမင္းအတြက္ပဲ ျဖစ္ရမယ္႔လို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကိုခ်ျပီးေနခဲ႔ျပီ။ မင္းရဲ႕ထပ္ခါတစ္လဲလဲ ခါးခါးသီးသီး ျငင္းဆိုမႈ႔ေတြလည္း ငါမႈ႔ခဲ႔ဘူး။ မင္းအတြက္သီခ်င္း၊ မင္းအတြက္ ကဗ်ာ၊နဲ႔ မင္းအတြက္ဆိုတဲ႔...ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ ငါဟာ အရာရာ မင္းစိတ္နဲ႔ ကိုယ္႔ကိုယ္ျဖစ္ခဲ႔တယ္။။ ေႏြရာသီရက္ေတြထဲမွာ မင္းမ်က္ႏွာေလးဟာ ငါ႔အတြက္ေတာ႔ ေရတစ္ေပါက္လို႔အေမာေတြေျပေစတယ္ေလ...။ တန္ခူးလရဲ႕ ေႏြပူပူမွာ သၾကၤန္ပြဲေတာ္ၾကီးက Techno Beats ေတြနဲ႔ ျမဴးၾကြလို႔ လူေတြေပ်ာ္ေနတဲ႔ သၾကၤန္ဟာ ငါနဲ႔ဘာမွမဆိုင္သလိုပါလားကြယ္။ ငါေတြ႔ခ်င္တာ မင္းမ်က္နွာ....။ မင္းမ်က္ႏွာကို ေတြ႔ခ်င္လြန္းလို႔ ေနပူက်ဲတဲမွာ မင္းေနတဲ႔ရပ္ကြက္ကို လာခဲ႔တာေတြ ေရာ မင္းမွတ္မိေသးရဲ႕လားကြယ္။ မၾကာပါဘူး သၾကၤန္ျပီးျပီဆိုတာနဲ႔ တစ္နိုင္ငံလံုး ဖရိုဖရဲ ျဖစ္သြားေစတဲ႔ မုန္တိုင္းက၀င္ေရာက္လာေတာ႔တယ္။ အဲ႔ဒီ႔ညေပါ႔... 12 နာရီေလာက္မွာကိုယ္ ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္သြားလိုက္တာ။ 2နာရီေလာက္မွာ ေလသံမိုးသံေတြနဲ႔ ကိုယ္လန္႔အနိုး မုန...

. လြန္ခဲ႔တဲ႔...ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ တုန္းက... ဒီေန႔ဟာ အဂၤ ါေန႔ျဖစ္ခဲ႔တယ္... သင္ယံုရဲ႕လား.....။ ငိုသံတစ္ခုေၾကာင္႔ လူႏွစ္ေယာက္ေပ်ာ္ခဲ႔ ငိုသံတစ္ခုေၾကာင္႔ လူႏွစ္ေယာက္ ၾကည္ႏူးခဲ႔ ငိုသံတစ္ခုေၾကာင္႔ လူႏွစ္ေယာက္ တက္ၾကြခဲ႔ ရင္ခုန္သံအျမန္ဆံုး "ခ်စ္တယ္" ဆိုတာေၾကာင္႔ သူတို႔ရဲ႕ အလွဆံုးပန္းတစ္ပြင္႔ ပြင္႔ခဲ႔တယ္... လြန္ခဲ႔ေသာ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္။ ။

. ေခါင္ေခါင္က တက္ဂ္မယ္ဆိုတုန္းကသာ တက္ဂ္ လို႔ေျပာလိုက္တာ။ တစ္ခါမွကို အတက္ဂ္မခံဖူးဘူးေတာ႔ တစ္မ်ိဳးပဲဗ်။ တစ္ကယ္တမ္းေျပာရရင္ ဘယ္ကေနဘယ္လို စေရးရမွန္းကိုမသိဘူး တက္ဂ္အေၾကာင္းလည္း ဂဃနဏ သိပ္သိတာမဟုတ္။ ဒါေပမယ္႔မေရးလို႔လည္းမရဘူးဗ်။ ကိုယ္႔ဘေလာ႔ဂ္ထဲ၀င္ၾကည္႔ေတာ႔ အေပၚဆံုးမွာ လာေအာ္သြားတာက ခပ္တင္းတင္းနဲ႔ လန္႔ေတာင္လန္႔သြားတယ္။ "တက္ဂ္ထားတယ္ ကိုဂစ္တာ ေရးေပးပါ" တဲ႔ ။ ခပ္ျပတ္ျပတ္ပဲ။ ေၾကာက္လိုက္တာဗ်ာတို႔ရယ္။ ဒီရက္ပိုင္းထဲအလုပ္သိပ္ရႈပ္လိုက္တာလည္းမေျပာနဲ႔ေတာ႔။ ပိုက္ဆံရတဲ႔အလုပ္ေတာ႔မဟုတ္ဘူး။ ေယာင္ ေျခာက္ဆယ္အလုပ္ေတြရႈပ္ေနတာ…။ ဒါနဲ႔ သူတက္ဂ္ထားတာေတြ Print ဆြဲျပီး အိမ္က်မွေသေသခ်ာခ်ာျပန္ဖတ္ရတယ္။ ေခါင္ေခါင္နဲ႔ ခင္တာကေတာ႔ အင္း… သိပ္ေတာ႔မၾကာေသးဘူးဗ်။ ဒါေပမယ္႔ ခင္ပါတယ္။ သူနဲ႔ကၽြန္ေတာ္နဲ႔က တစ္ကယ္ေမာင္နွမေတြလိုပဲ။ သူလည္းကၽြန္ေတာ္လိုပဲ ရွိလိမ္႔မယ္ လို႔ထင္တာပဲ။ တစ္ခါတစ္ေလ စရင္းေနာက္ရင္းနဲ႔ သူနဲ႔ကၽြန္ေတာ္ ရန္ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနတာ။ အစ္ကိုတစ္ေယာက္ကိုရင္းရင္းႏွီးႏွီးေျပာသလို သူစကားေျပာတာေလးက ခ်စ္စရာေလးပါ။ တစ္ခါတစ္ေလလည္း ဂ်စ္ကန္ကန္နဲ႔။ အနီးအနားသာရွိရင္ေတာ႔ ပိတ္ထုပစ္မွာပဲ။ း) သူနဲ႔ပတ္သက္ျပီး အမွတ္တရတစ္ခုရွိတယ္ဗ်။ အဲ႔ဒါက သူေရ...

. ကဗ်ာေလးဆံုးေတာ႔ ခဏေလး ညီမေလးျပံဳးမယ္ သံုးတတ္လိုက္တာရယ္လို႔ အဆံုးသတ္ေတာ႔လည္းကြာ ငါ႔ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္လံုး စာအုပ္အဖံုးၾကားထဲညွပ္ ငါထုတ္သံုးခဲ႔ရတဲ႔ စကားေတြ အထပ္ထပ္လည္း တအားေလထဲ လြင္႔ခဲ႔တယ္။ ေၾကကြဲခြင္႔ေတြက် လိုင္စင္ကရလြန္းတယ္ ဆိုင္ခ်င္လွလည္း ယိုင္အစဥ္ငါ႔အခ်စ္ကို ပိုင္ရွင္မ မလုပ္ခ်င္တဲ႔မင္း အဟုတ္ရင္ထဲ အထုတ္မက်ဥ္ပဲခ်စ္ မဆုတ္မနစ္ မႏႈတ္မထြက္ ခက္ပါတယ္။ လုပ္ရက္တယ္ဟာ... အဟုတ္အခက္ေတြၾကားထဲက ခ်စ္ေတာင္ အမ်ားတကာ တအားမညွာေလွာင္ရယ္ အနားမွာေနခ်င္လည္း ေသြအစဥ္ပဲ ေရွာင္ဖယ္ေတာ႔ကြယ္။ ေယာင္လည္လည္ငါ႔တစ္ေယာက္တည္း ေျမ႕ေျမ႕ ေလွ်ာက္ဆဲေပါ႔ ေျခာက္ေသြ႔ဆဲရင္မွာပူ ၾကင္နာသူ ႏွစ္ေယာက္တြဲေတြ ၾကားထဲ ေနာက္ဆဲေပါ႔ စိတ္အစဥ္ ခ်ိဳမရြင္ပါ ငိုခ်င္တာ မင္းမသိပါလား။ အတင္း၊ အရိ နဲ႔ မင္းမသိတဲ႔ စကားေတြခါးလွတယ္ အမ်ားကရယ္ အပီေလေဖါက္ကာ အရယ္ေတြေနာက္မွာ လာလာစူး မညွာတာဘူးေျပာတဲ႔စကားမွာ ငါ...မယားထာရူး သာျဖစ္ခဲ႔တယ္။ မသာယာဘူးကြယ္ ရွက္ဖြယ္ငါအရူး ကဗ်ာေတြႏူးညံ႔တာလည္း ေပ်ာက္ပ်က္ကြယ္ ေႏွာက္ယွက္တယ္လို႔ အခ်စ္ကိုထင္ရင္ ရင္ခြင္လည္းေၾကကြဲ ေနလည္းမေျဖသာသမို႔ ေသရြာတို႔သြားျပီကြယ္။

ေတာ္ကီကေလးေတြက အေတာ္မႊတ္လို႔ ေဂၚလီေဆာ္ကေလးေတြက လႊတ္ေသးသကို ဇြတ္ကေလးကို တြတ္တီတာနဲ႔ ပလြတ္ရႊတ္ အီတာပဲကြယ္။ ဒီကအသည္းရယ္ ႏုတယ္အမွတ္ သူ႔အရြယ္ တတ္သေလာက္ေလးနဲ႔ ျဖတ္ေလွ်ာက္ကေလးလည္း ပါေသးတယ္။ ခါေသးတယ္ အသာေလးလႈပ္ ငါအေတြးထဲ ရႈပ္ေစမလားလို႔ ၾကာကေလးနဲ႔ အဟုတ္ထပ္ကာ လုပ္ရပ္က ႏွာသံေလးေဖၚလို႔ ေအာ္...တို႔ကို လာၾကံေသးတယ္။ ငါျပန္ေျပးမယ္ ေၾကာက္လို႔ ေဖာက္ဖို႔ မလြယ္တဲ႔ သစၥာနဲ႔ ခ်စ္တာက သူ႔တစ္ေယာက္တည္း တုမေလာက္ပဲကြာ ေလွ်ာက္ျမဲသာဆက္ကာ ေလွ်ာက္မယ္ အသက္သာေပ်ာက္မယ္ မေျခာက္တဲ႔ ရင္မွာ အခါခါေပၚ သာနာေပ်ာ္အသံေလးေတြနဲ႔ အတန္ေလးအသားက်ျပီမို႔ အနားကမခြာခ်င္ ငါသာလွ်င္ သူ႔အတြက္ ယခုအသက္ ဒီကမၻာမွာ မျဖည္သာေမတၱာ ၾကိဳးေတြက ရိုးေျမက် သစၥာ။ ေက်ာ္ညိဳေသြး

By Kyaw Nyo Thaway My Own Creation. Using Adobe Photoshop Effects.

. ခေရေတြ... ေျခရင္းေၾကြမွ ႏွင္းဆီေတြေ၀...။ သည္ေဖေလ ခေရၾကားမွာ ႏွင္းဆီဖ်ား' ဖ်ား။

. ပိုေေကာင္းတဲ႔ မနက္ျဖန္ရွိလိမ္႔ဦးမယ္လို႔ ဘယ္တုန္းကမွ မသိခဲ႔ဘူး ထူးျခားစြာ ငါ႔အေဆြးေတြ အေ၀းကိုဖယ္ထုတ္ခဲ႔ေပါ႔ တစ္ကယ္အဟုတ္ကို မင္းေရာက္လာေတာ႔ကြယ္။ ခုေတာ႔ကြာ ငါ႔ကမၻာမွာလွမ္းၾကည္႔ရင္ ၀မ္းနည္းေဆြးေျမ႕မႈ႕အတိတ္ေန႔ကေလးေတြဟာ ေ၀၀ါး ေသးမႊား ေ၀းသြားခဲ႔ ရွာမွေလရွား ငါေတြ႔ထားတဲ႔ ေနာက္ဆံုးေသာ အခ်စ္စစ္ေၾကာင္႔ပါ။ လွစ္ဟာခဲ႔ ေမတၱာနဲ႔ေ၀းတဲ႔ေန႔ေတြ ေဆြ႔ေဆြ႔ခုန္ ထြက္ေျပး ရက္ကေလးေတြစိုေျပ လိုေနဆဲ အသည္းကြက္လပ္ျဖည္႔ဆည္း ေမ႔ - ၾကီးျမတ္တဲ႔ ေမတၱာ။ သစၥာတံခါးေတြ အဖြင္႔ အခ်စ္ဟာ ပ်ားရည္လိုခ်ိဳ မလစ္ပါ ငါ႔ခံစားခ်က္ေတြ လင္းေစဖို႔ မင္းေလတို႔ကိုအလင္းေတြ တို႔ေပး တို႔အေသြးေတြ ထြန္းလင္းေတာက္ပရစ္မယ္ ဆက္ကာေပါ႔ တစ္ေယာက္ႏွမအခ်စ္ကို မပစ္ပယ္ ခ်စ္မယ္ မပ်က္ကာေပါ႔ကြယ္။ ကိုဂစ္တာ ကဗ်ာမူရင္း- A Better Tomorrow I never knew there would be a better tomorrow But you've come into my life and taken away all my sorrow My days of sadness are a thing of the past Because I have found true love at last My days of emptiness are gone for good Because you fill a void in my heart that you should You've opened a window You've shwn me the l...