ညီမေလးသို႔ေပးစာ

.
ညီမေလးေရ
ဒီေန႔ေတာ႔ ကိုယ္လည္းအလုပ္နည္းနည္းပင္ပန္းတာနဲ႔ ခြင္႔ယူျဖစ္တယ္ကြယ္။ အလုပ္နားရက္ဆိုေတာ႔ဘယ္သြားမလဲေပါ႔ေလ။ အိမ္မွာေနျပီး စာအုပ္ပဲဖတ္ရင္ေကာင္းမလား၊ ဗြီဒီယိုပဲၾကည္႔ရင္ေကာင္းမလား၊ ဂစ္တာပဲတီးရင္ေကာင္းမလားေပါ႔ ေတြးရင္းနဲ႔ အျပင္ကိုဟိုသြားဒီသြားမလုပ္တာလည္းၾကာျပီဆိုေတာ႔ ျမိဳ႕ထဲကို သြားရင္းနဲ႔ ေရႊတိဂံုေစတီကို သြားဖူးမယ္လို႔ စိတ္ကူးမိတာေပါ႔။ အဲ႔ဒါနဲ႔ ကိုယ္႔သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ အတူတူ သြားျဖစ္တယ္ကြယ္။ အသြားကေတာ႔ လိုင္းကားေတြေခ်ာင္တဲ႔အခ်ိန္ေပါ႔ ၃၆ ကားေပၚလည္းတက္ေရာ လူနည္းတာနဲ႔ ထိုင္ခံုအလြတ္ေတြက ကိုယ္တို႔က ိုဆီးၾကိဳေနေလရဲ႕ေလ။ ကိုယ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္လည္း ထိုင္ခံုကိုယ္စီနဲ႔ လႈိင္သာယာကေန ေျမနီးကုန္းအထိ စီး
လာခဲ႔တာေပါ႔။ ေျမနီကုန္းလည္းေရာက္ေရာ ၃ကားကိုေျပာင္းစီးျပီ ေရႊတိဂံုကို ဆက္ခဲ႔ျပန္တယ္ေလ။ အမွန္ေတာ႔ ကိုယ္တို႔က အေရွ႔ဘက္မုဒ္ကေန ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ေပၚကိုတက္ဖို႔ပဲ။ ဒါေပမယ္႔ လမ္းမွာ သူငယ္ခ်င္းက ကိုယ္႔အစ္ကိုတစ္၀မ္းကြဲ ကိုေတြ႔ခ်င္တယ္ဆိုတာေၾကာင္႔ အေရွ႔ဘက္မုဒ္မွာမဆင္းပဲ ေတာင္ဘက္မုဒ္အထိကိုယ္တို႔ ဆက္စီးခဲ႔ၾကတယ္။

ေတာင္ဘက္မုဒ္မွာ ကားေပၚကဆင္းျပီ Happy World ကေလးကစားကြင္းမွာ အလုပ္လုပ္တဲ႔ ကိုယ္႔အစ္ကို ဆီကို ကိုယ္တို႔သူငယ္ခ်င္းနွစ္ေယာက္ သြားတယ္။ ကိုယ္တို႔ကို ကိုယ္႔အစ္ကိုနဲ႔ သူ႔ဇနီးက ကစားကြင္းထဲမွာ ကိုယ္တို႔ ကစားခ်င္တာေတြကို ကစားေစျပီးဧည္႔ခံတယ္ေလ။ တိုက္ကား ေမာင္းတယ္၊ ကာရာအိုေကဆိုၾကတယ္။ ျပီးေတာ႔ ကိုယ္႔အစ္ကိုနဲ႔ ေကာ္ဖီဆိုင္ထိုင္ၾကတယ္။ ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္ေတြအေၾကာင္း၊ အလုပ္အကိုင္ေတြအေၾကာင္း အေတာ္ၾကာေအာင္ ေျပာျပီးေတာ႔မွ သူ႔ကို ႏႈတ္ဆက္ျပီး ကိုယ္တို႔သူငယ္ခ်င္းနွစ္ေယာက္ Happy World ကေနထြက္ခဲ႔တယ္။

အခုမွ ကို္ယ္႔တို႔သြားခ်င္တဲ႔ဆီကိုသြားရေတာ႔မွာ ေရႊတိဂံုဘုရားေပၚကို တက္ခါနီး ကားလမ္းကိုျဖတ္ကူးအျပီးမွာ ေနာက္ကေန “ဒကာ ၾကီး ဒကာၾကီး” နဲ႔ေခၚသံကိုၾကားမိလို႔ လွည္႔ၾကည္႔မိမွ ဦးဇင္း တစ္ပါးကိုေတြ႔လိုက္တယ္ သူ႔ေနာက္ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ေနာက္ထပ္ ဦးဇင္းနွစ္ပါးက ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာရပ္လို႔ေပါ႔။ အကဲခတ္ေနပံုပဲ။ ကိုယ္႔ကိုေခၚတဲ႔ဦးဇင္းက ကိုယ္႔အနားကပ္လာျပီး “ဒကာၾကီးရယ္… ဦးဇင္းတို႔က ေမွာ္ဘီကလာတာပါ ဦးဇင္းတို႔ သင္တန္းလာတက္တာပါ။ အခုေမွာ္ဘီကိုျပန္ရမွာ လမ္းစရိတ္ကေတာ႔ ရွိပါေသးရဲ႕ ဒါေပမယ္႔ မနက္ကတည္းက ဦးဇင္းတို႔ လာကတည္းက လမ္းစရိတ္သာသာပဲ ပိုက္ဆံက ပါလာတာမို႔ အခုဆြမ္းဘုည္းေပးဖို႔ အတြက္ အခက္အခဲရွိလို႔ မုန္႔ဟင္းခါး ၃ ပြဲစာေလာက္ လႈခဲ႔ပါ” ကိုယ္႔ကိုေျပာတယ္။ ကိုယ္ဒါမ်ိဳးေတြၾကားဖူးေနတာၾကာျပီ။ ကိုယ္ဒီခဏေလးအတြင္းမွာပဲ ကိုယ္႔ေခါင္းထဲမွာ အျပင္းစားစဥ္းစားမႈ႔လုပ္လိုက္ျပီး ထြက္လာတဲ႔စကားက “တပည္႔ေတာ္ တို႔လည္း အလုပ္လာေလွ်ာက္တာပါ ပိုက္ဆံလည္း လမ္းစရိတ္ပဲပါလာလို႔ပါ”လို႔ေျပာလိုက္တယ္။ ဒါနဲ႔ သူတို႔လည္း”ေအာ္….အင္းအင္း”ျပီးထြက္သြားၾကတယ္။ အဲ႔ဒီ႔အခ်ိန္မွာ ကိုယ္႔ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲမွာ ပိုက္ဆံ 7000 ေလာက္ေတာ႔ ပါ ပါတယ္။ ကိုယ္ သူတို႔ကိုငါးရာေလာက္လႈလိုက္လည္း ရပါတယ္။ဒါေပမယ္႔ ကိုယ္မလႈလိုက္ဘူး။ ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ႔ ကိုယ္သူတို႔ကို မသဒၵါလို႔ပဲကြယ္။ ျပီးေတာ႔ ကိုယ္သူတို႔ကို ဘုန္းၾကီးအစစ္ေတြလို႔ကိုယ္မယံုဘူး။ ဒီလိုပဲ ေရႊတိဂံုအနားမွာ ေမွာ္ဘီကေနလာျပီး လမ္းစရိတ္ျပတ္တဲ႔ ဘုန္းၾကီးေတြက အမ်ားသားလား။ ဆြမ္းမစားရေသးတဲ႔ ကိုယ္ေတာ္ေတြကလည္း တစ္ပံုတစ္ပင္ပါလား။ ဘယ္လိုမ်ားျဖစ္ကုန္ျပီလဲ။

တစ္ခါကလည္း ကို္ယ္႔သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကို ဖိနပ္ျပတ္လို႔ဆိုျပီး ပိုက္ဆံအလႈခံတဲ႔ ဘုန္းၾကီးအေယာင္ေဆာင္လူလိမ္တစ္ေယာက္ရွိခဲ႔ဖူးတယ္။ သူလိုခ်င္တာပိုက္ဆံ၊ ကိုယ္႔သူငယ္ခ်င္း ပိုက္ဆံမေပးပဲ ဖိနပ္ သင္႔ေတာ္ရံုတစ္ရံကို ၀ယ္ေပးလိုက္တယ္ေလ။ ဖိနပ္ဆိုင္ထဲမွာအဲဒီ႔ အေယာင္ေဆာင္ကိုယ္ေတာ္လည္း စိတ္ပိန္ေနတာေပါ႔။ ေနာက္တစ္ပတ္မွာအဲ႔ဒီ႔ကိုယ္ေတာ္ပဲ ေနာက္ထပ္ဒကာ တစ္ေယာက္ကို ထပ္ျပီး ဖိနပ္ျပတ္တယ္ ဆိုျပီး အလႈခံေနတာကို ကိုယ္႔္သူငယ္ခ်င္းက ေတြ႔ျပီး “ကိုယ္ေတာ္႔ကို ဟိုေန႔ က တပည္႔ေတာ္ ဖိနပ္လႈျပီးျပီေလ”လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ႔ မွ သူအလႈခံေနတဲ႔ လူနားကေန သုတ္ေျခတင္သြားတယ္လို႔ ကိုယ္႔သူငယ္ခ်င္းက ကိုုယ္႔ကိုျပန္ေျပာျပတယ္။

ေၾသာ္…ညီမေလးရယ္ စဥ္းစားၾကည္႔ပါဦး ကြယ္ အတုအေယာင္ေတြကမ်ားလွခ်ည္လား၊ ေလာကၾကီးမွာ လူလိမ္ဆိုတာကေတာ႔ ေနရာတိုင္းမွာရွိတာပါပဲကြယ္။ဒါေပမယ္႔ အခုလို ရန္ကုန္ျမိဳ႔ၾကီးက လူမ်ားၾကည္ညိဳ၊ကိုးကြယ္ ျပီး တန္ဖိုးထားေလးစားရတဲ႔ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ၾကီးရဲ႕ ေျခရင္းမွာ အခုလိုမ်ိဳး လိမ္ခ်င္တိုင္းလိမ္၊ညာခ်င္တိုင္းညာ ျပီး ဗုဒၶဘာသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ အေလးထားရတဲ႔ သံဃာေတာ္ေယာင္ေဆာင္ထားတာေတြက လိမ္ညာ ပိုက္ဆံေတာင္းေနတာကေတာ႔ အရုပ္ဆိုး၊ အက်ည္းတန္လြန္းလွပါတယ္ကြယ္။ ဒီလိုမ်ိဳးအျဖစ္ေတြက ကိုယ္တို႔တင္မကဘူး ကိုယ္တို႔နဲ႔ ပတ္သက္သမွ်လူတိုင္းမွာလည္း ၾကံဳဖူးၾကတယ္ေလ။ ကားဂိတ္မွာ၊ ဘုရားမွာ၊ ဘူတာမွာ စသျဖင္႔စံုလို႔ေပါ႔။

ညီမေလးရယ္…မင္းေရာ ကိုယ္ေရာဟာ ဗမာလူမ်ိဴးစစ္စစ္ေတြ မဟုတ္ၾကေပမယ္႔လည္း ျမန္မာနုိင္ငံသားစစ္စစ္ေတြပါ။ မင္းေရာ ကိုယ္ေရာျမန္မာျပည္ၾကီးကိုခ်စ္ၾကတယ္ေလ။ ျမန္မာေတြရဲ႕ ရိုးသားတယ္ဆိုတဲ႔ ဂုဏ္ပုဒ္ကိုတေလးတစားတန္ဖိုးထားၾကတယ္ေလ။ မင္းကိုကိုယ္တန္ဖိုးထားမိသလုိ ကိုယ္ျမန္မာနုိင္ငံကို တန္ဖိုးထားတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ ကိုယ္မေမြးဖြားခဲ႔ရေပမယ္႔ ျမန္မာျပည္မွာ ၾကီးျပင္းအသက္ရွင္ခဲ႔ရတဲ႔ ကိုယ္႔အတြက္ေတာ႔ ျမန္မာ႔ေျမက ေက်းဇူးၾကီးမားလြန္းလွပါတယ္ကြယ္။ ကိုယ္ခ်စ္တဲ႔ ျမန္မာနုိင္ငံၾကီးရယ္၊ ကို္ယ္အေလးထားတဲ႔ ျမန္မာ႔ေျမအလွအပေတြကို၊ ညစ္ႏြမ္းေစမယ္႔ သူေတာ္စင္အေယာင္ေဆာင္ သူေတြကိုေတာ႔ ကိုယ္အရမ္းမုန္းမိတယ္ကြယ္။

ဗမာလူမ်ိဳးမ်ားဟာ ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြကို ဘုရားသားေတာ္ဆိုျပီး ေလးေလးစားစား တန္ဖိုးထားတတ္တာေတြကို ခုတုံုးလုပ္ျပီး၊ ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ သာမာန္လူေတြကို သကၤန္းရံုျပျပီး လိမ္လည္လွည္႔ဖ်ားတာေတြဟာ တစ္ခ်ိဳ႕ကိစၥေတြမွာ ေတာ္ေတာ္ေလးကို သည္းမခံနိုင္စရာေအာင္းေလာက္ေအာင္ကို ျဖစ္ေနၾကျပီ။

ညီမေလး ကိုယ္႔ကို တစ္မ်ိဳးျမင္ေနျပီလား? မထင္ေလာက္ပါဘူးေနာ္။ ကိုယ္ေျပာတာ သူေတာ္စင္ သူေတာ္ေကာင္းေတြကိုဆိုလိုတာ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ ဘုရားသားေတာ္ မ်ားဟာ ေလာကီေရးရာကို အျပီးအပိုင္စြန္႔လႊတ္ျပီး ေလာကုတၱရာကိစၥေတြနဲ႔လံုးပမ္းအားထုတ္ေနတာမို႔ တစ္ကယ္ဆိုမအားနိုင္ရွာပါဘူးကြယ္။ သာသနာေတာ္ၾကီး ထြန္းကားျပန္႔ပြားဖို႔အတြက္နဲ႔ အရာရာကိုစြန္႔လႊတ္နိုင္တာဟာ တစ္ကယ္႔ကိုေလးစားအတုယူဖြယ္ သူရဲေကာင္းေတြပါပဲ။ အဲ႔ဒီလိုသူရဲေကာင္းေတြနဲ႔ပံုစံတူ လုိက္ျပီး သကၤန္းရံုကာ အေယာင္ေဆာင္တဲ႔သူမ်ားကိုေတာ႔ ကိုယ္တို႔က ဒီအတိုင္းပဲၾကည္႔ေနၾကရေတာ႔မွာလား။ အဲ႔ဒီ႔လို အေယာင္ေဆာင္ လူယုတ္မာေတြေၾကာင္႔ ရဟန္းသံဃာေတြ ကိုလူေတြက အထင္အျမင္ေသးကုန္ၾကရင္ ခက္စရာျဖစ္ေတာ႔မွာပါပဲ။ ဒါတင္မက နိုင္ငံျခားသားေတြ ျမင္ရင္လည္း ရွက္ဖြယ္လိလိပါပဲကြယ္။

ျမန္မာျပည္ၾကီးမွာေနရင္ ျမန္မာျပည္ဥပေဒအရ လူတိုင္းမွာမွတ္ပံုတင္ရွိရတယ္။ ျမန္မာျပည္ထဲေရာက္တာနဲ႔ ျမန္မာနိုင္ငံသားမျဖစ္ဘူးမဟုတ္လား။ အဲ႔ဒီလိုပဲ အနီေရာင္သကၤန္းျခံဳရံုနဲ႔ ဘုန္းၾကီး မျဖစ္ဘူးဆိုတာလည္း ကိုယ္နဲ႔မင္းအပါအ၀င္ ျမန္မာနိုင္ငံသား ဗုဒၶဘာသာ၀င္အားလံုးသိၾကတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ကြယ္ ျမန္မာနိုင္ငံသားမွန္ရင္ လူ၀င္မႈ႔ၾကီးၾကပ္ေရးက ေပးအပ္ထားတဲ႔ ႏိုင္ငံသားကဒ္ကိုယ္စီပိုင္ဆိုင္ၾကတယ္။ နိုင္ငံေတာ္ အစိုးရနဲ႔ ျပည္သူလူထုက လက္ခံ အသိအမွတ္ျပဳထားတဲ႔ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမ်ားမွာ သကၤန္းစည္းထားတဲ႔ ရဟန္းသံဃာေတာ္ အစစ္အမွန္ျဖစ္ေၾကာင္းကိုေတာ႔ ဘာနဲ႔သက္ေသျပၾကမလဲ????? ကိုယ္တို႔နည္းနည္းေတာ႔ စဥ္းစားစရာေတြ ရွိလာၾကျပီ။ လူေတြမွာမွတ္ပံုတင္ရွိသလို၊ ၀န္းထမ္းေတြမွာ ID ကဒ္ ရွိသလို၊ သံဃာေတာ္ေတြကိုလည္း မွတ္ပံုတင္လုပ္ထားေပးရမလိုပဲျဖစ္ေနျပီ…။

ညီမေလးကေတာ႔ထင္ေနမွာပဲ ငါ႔ အကိုႏွယ္… ေသးေသးမႊားမႊားေလးကို အကိုက သိပ္အက်ယ္ခ်ဲ႔တာပဲလို႔ေပါ႔… အက်ယ္ခ်ဲ႕တာေတာ႔မဟုတ္ပါဘူးကြယ္။ ဒီလိုသာဆက္သြားေနရင္ ဗုဒၶဘာသာႏိုင္ငံျဖစ္တဲ႔ ကိုယ္႔တို႔ရဲ႕ျမန္မာနိုင္ငံၾကီး ညစ္ပတ္စုတ္ျပတ္သြားမွာကို ကိုယ္သိပ္စိုးရိမ္မိလုိ႔ပါ။ တစ္ကယ္တမ္းေတာ႔ နုိင္ငံတစ္နိုင္ငံရဲ႕ၾကီးက်ယ္ခန္းနားမႈ႔ကိုလိုခ်င္ရင္ ႏိုင္ငံသားတုိင္းရဲ႕ ကိုယ္စီစိတ္ဓါတ္ျမင္႔မားဖို႔ကို အေျခခံျပီးတည္ေဆာက္မွရနုိင္မွာပဲလို႔ကိုယ္သိသေလာက္ေလးနဲ႔ ကိုယ္ထင္တာ ကို္ယ္ေျပာခ်င္တယ္ကြယ္။ ငစိန္ဆန္နဲ႔ ဒန္ေပါက္ထမင္းေကာင္းေကာင္းခ်က္လို႔မရသလို႔ ေရာျပြမ္းဆန္နဲ႔လည္း ဒန္ေပါက္ထမင္းရနိုင္မွာမဟုတ္ပါဘူးကြယ္။ ဒန္ေပါက္ထမင္းကိုလိုခ်င္ရင္ ဒန္ေပါက္ထမင္းခ်က္လို႔ရနိုင္တဲ႔ ဆန္အေကာင္းစားနဲ႔မွ ရနုိင္မွာေပါ႔ကြယ္။

ကိုယ္တို႔ ျမန္မာနိုင္ငံသားေတြလည္း ကိုယ္စီကိုယ္စီ ေကာင္းမြန္တဲ႔ ဒန္ေပါက္ဆန္ေစ႔ေလးေတြျဖစ္ရင္ အေကာင္းဆံုးေသာ ျမန္မာနိုင္ငံ ဒန္ေပါက္ထမင္းပြဲၾကီးရဲ႕ ရနံ႔ဟာလည္း သင္းၾကိဳင္ေမႊးပ်ံ႕ေနမွာေပါ႔ကြယ္။။