မြေပဲဆားလှော်နဲ့ လုပ်တဲ့ စက္ကူ

မြေပဲဆားလှော်နဲ့ လုပ်တဲ့ စက္ကူ

ညတစ်ညအကြောင်းနဲ့ သက်ဆိုင်တာ ကို ညတစ်ညထဲမှာ ရှာ။ ငါတော့ ဒီညဖြစ်ဖြစ် ဟိုည ဖြစ်ဖြစ် ။ ဘယ်ညပဲဖြစ်ဖြစ်ပေါ့။တံဆိပ်ခေါင်းတွေ ရောင်းကောင်းတဲ့ ဈေးဆိုင်တန်းတွေထဲ လျှောက်ကြည့်မိတယ်။ ညီဇံလှ ၊ မင်းပြောတဲ့တရုတ်မ က မြန်မာလို ဟီးရိုးလို့ပြောရင် အင်္ဂလိပ်လို Hero လို့တောင် မပေါင်းတတ်။ ဒီလိုအချိန်မတိုင်ခင် ညဦးပိုင်းပဲ။ အရက်ဆိုင် တစ်ဆိုင်မှာ ထိုင်ပြီး မင်းနဲ့ငါ။ ခွေးတွေက ဟောင်လွန်းတယ် ကွာ။ ရင်တထိတ်ထိတ်နဲ့ သောက်နေရတာ ငါတို့ တွေ့ဆုံခြင်းတွေ ၊ ငါတို့ ငေးမောခြင်းတွေ၊မင်းလည်း ဇာတ်ကောင်မဟုတ်ဘူး ၊ ငါလည်း ဇာတ်ကြောင်းပြောသူမဟုတ်ဘူး။ သွားတဲ့သူက သွားပြီ။ကျန်နေခဲ့ ငါတို့ ကျန်နေခဲ့ ။ မင်းထွက်သွားတဲ့ အရပ်မှာ နတ်ဘုရားတွေ မိန့်မိန့်ကြီးပြုံးနေလိမ့်မယ်။ မင်းခြေထောက်ကို ရိုက်ချိုး ၊ မင်းအိမ်လွမ်းနာလည်း သစ်ရွက်ကလေး ကြွေတာတောင် မစောင့်နိုင်တော့အောင် ဆိုးနေတော့။ ငါတို့ဟာ လူပြိန်းတွေ ၊ ဟိုတစ်ယောက် ဒီတစ်ယောက် ပြန့်ကျဲနေ ၊ ငါတို့ဟာ တံဆိပ်ခေါင်း နောက်ကျော က ကပ်နေတဲ့ကော်တွေ ၊ လူပြိန်းတွေ မြို့ထဲမှာ မရှိသင့်တော့ဘူး။လူပြိန်းတွေ တောပြောင်းသင့်ပြီ။ ဒီမြို့ထဲက ထွက်သွားတော့ ငါဟာ ကျန်ခဲ့ပေါ့။ မင်မုန်းတဲ့ဝတ်လစ်စလစ်တွေ ၊ ငါလည်း ရှာလို့မတွေ့သေးဘူး။ လိုက်ကြည့်နေ ၊ ဒီမြို့ထဲ လူပြိန်းတွေသိပ်များ ၊ လူပြိန်းတွေ မြို့ကို သိမ်းပိုက်လို့သွား ၊ လူပြိန်းတပ်ကြီး ချီလာပြီ။ ငါဟာကိုယ်တိုင် လူပြိန်းဖြစ်ကြောင်း သေချာသလောက်ကနေ ရာခိုင်နှုန်း ကျဆင်း။ ဒီတွေဝင် ငါဒီမှာ ဒီတွေဝင်လာပေါ့။ ချောက်ခြား စရာ မြို့ပြကြီးမှာ ။ ဟာဟ သေအောင်ရယ် ။ ငါ တစ်ယောက်တည်း သေအောင်ရယ်။ ဒီညက သောက်နေရတာ တော်တော်များနေပြီ ။ အနက်တွေ ငါ သောက်နေတဲ့ အနက်တွေ ၊ အဓိပ္ပါယ်တွေ ၊ ဆင်ခြေရာခွက်ထဲက လူကုံတန် သစ်ရွက်တွေ ၊ လူပြိန်းတွေ တိုက်တဲ့ စိတ်ကြွဆေးတွေ ၊ လိင်တန်ဖိုးပြ စကားထာတွေ ၊ Nude Art တွေ ၊ ဆင်ခြေ ဆင်လက်တွေ ဒါမှ မဟုတ်ရင်လည်း လိင်စိတ်ကြွ အပြာစာအုပ်တွေ ။ ခရမ်းရောင် မိန်းမအင်္ဂါတွေ ၊ ဆင်စွယ်တွေလို ငါတို့ ထောင်မတ် ခဲ့ကြပြီး ၊ ဆင်စွယ်တွေလိုငါတို့ ဖြတ်ရောင်းခံလိုက်ရ ဒီည။ ဒူဘိုင်းညတွေ ၊ လူရိုင်းအကတွေ ၊ စမ်းသပ်ချန်နယ်တွေ၊ ပန်ခ်တွေ ငါတို့ လောင်ကျွမ်းထားတဲ့ သစ်သားစတွေ။ ဈ - ဇမျဉ်းဆွဲတွေ။ အပေါက်တွေ ၊ ဆင်တွေလို ကျည်နေခဲ့။ တောလား တောင်လားတွေ။

ဟိုတုန်းကပေါ့ ငှက်တစ်ကောင် နဲ့ တစ်ကောင်တွေ့တော့ပြောတယ်။ ငါတို့ နံရံတွေပေါ် လျှောက် သွားကြည့်ရအောင်။ မဖြစ်ပါဘူးကွာ။ ငါတို့ ခြေထောက်တွေက သေးသေးလေး တဲ့။ ဖြစ်ပါတယ်ကွာ။ နံရံတွေက အကျယ်ကြီး။ ဒီလိုနဲ့ သူတို့နှစ်ကောင် လာတယ် ။ ပြီးတော့ ပြန်သွားတယ်။ ဒီနံရံတွေပေါ်မှာ နောက်တော့လည်းခြေရာတွေ ကျန်ခဲ့တယ်။ ဘာလုပ်မှာလဲ။ သူတို့ ငှက် နှစ်ကောင်က ပြန်သွားပြီ။ တနည်းအားဖြင့် ပျံသွားပြီ။ အခုလည်း သူတို့ဟာ လေထဲဝဲလို့။ အစာ ရှာတုန်းပဲ။ ဘယ်သူမှ မသိဘူး အဲဒီ အကြောင်းကို။ မင်းသိမလား။ ငါလည်း မသေချာ။ အခုတော့ နံရံတွေပေါ်က စက္ကူတွေ အချပ်လိုက်ကွာကျ။ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာမင်းတွေ့လား။

ကျော်ညိုသွေး