မ်က္ႏွာမ်ား တဲ႔ စာအုပ္ ၂

မ်က္ႏွာမ်ား တဲ႔ စာအုပ္ ၂


ေခတ္ျပိဳင္ကဗ်ာ မွာ
စာလံုးေပါင္း မွန္ဖို႔ မလိုဘူး။
စာလံုးေပါင္းမွန္ရင္ ေခတ္ျပိဳင္ကဗ်ာကို မဟုတ္ဘူး။
ေခတ္ျပိဳင္ ကဗ်ာဆရာ/ဆရာမ ဆိုရင္..
စာလံုးေပါင္း မွန္ေအာင္ မေရးဘူး။
စာလံုးေပါင္း မွန္ေအာင္ ေရးတာဟာ
ေခတ္ျပိဳင္ လမ္းေၾကာင္းထဲကေန
ေသြဖည္သမႈ ျပဳလုပ္တာပဲ ျဖစ္တယ္။
စာလံုးေပါင္း မမွန္ျခင္းဟာ
ေဖာက္လႊဲေဖာက္ျပန္ ျဖစ္ေနတဲ႔
စိတၱဇ ေဖၚညႊန္းခ်က္ေတြ ကို တန္ဆာဆင္တာ ျဖစ္တယ္။
ဒါေၾကာင္႔ စာလံုးေပါင္း မွန္ဖို႔ မလိုဘူး။
စာလံုးေပါင္း မွန္ျခင္းေၾကာင္႔္ လွေနတယ္။
အလွတရားဟာ လွပျခင္း ထဲမွာ ေပ်ာက္ကြယ္
မလွပျခင္း ေတြ မွာ အလွအပေတြ ကို ရွာေဖြ ျခင္းခံရတယ္။
ဆုိရွယ္နက္၀ဒ္ ထဲက ဗေလာင္ဆူေနတဲ႔
စေတးတပ္စ္ေတြ...
ကြန္းဖစ္ျဖစ္ေစတဲ႔ အစိုင္အခဲေတြ
ဆြံ႔ အ ေနတဲ႔ မ်က္ခံုးရိုးေတြ နဲ႔
အာေမဋိတ္ေတြ ရဲ႕ တဖ်ပ္ဖ်ပ္ခတ္ေနတဲ႔
အဓိပၸာယ္ ဟာ စာလံုးေပါင္း မမွန္ျခင္း ပဲ ျဖစ္တယ္။
စာလံုးေပါင္း မွန္ျခင္းဟာ
ေခတ္ျပိဳင္ကဗ်ာရဲ႕ ရသ အဆီအႏွစ္ထဲ
မစင္ တစ္စက္ ထည္႔သြင္းခံရသလို
မႏွစ္ျမိဳ႕ ဖြယ္ေတာင္ ျဖစ္ေသးတယ္။
....
...
...
အဲဒီလို ေျပာျပီး...
ေခတ္ျပိဳင္ ကဗ်ာဆရာဟာ
အပ်ိဳစင္မ ေလး ရဲ႕ ၀စ္လစ္စလစ္ ခႏၶာကိုယ္ေပၚ
ရာဂဂ်ယ္လီေတြ ဖ်န္းပက္လိုက္သလို
ကြမ္းတေတြး ကို ေပတရာေပၚ
"ပ်စ္ခနဲ" ေထြးထုတ္လိုက္ေတာ႔ တယ္။


ေက်ာ္ညိဳေသြး